سوید بن حارث ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها

* [[سوید بن حارث ازدی]] از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}}<ref>اسد الغابه، ج۲، ص۳۷۷.</ref> و امیرالمؤمنین علی{{ع}} بود.

* [[علقمه بن یزید بن سوید]] از پدرش و از جدش سوید [[نقل]] می‌کند که گفت: من با جمعی از [[قوم]] خود بر [[رسول خدا]]{{صل}} وارد شدیم و [[پیامبر خدا]]{{صل}} از دیدن [[هیبت]] و [[زینت]] ما به [[عجب]] آمد و فرمود: "شما کیستید؟" گفتیم: ما از [[ایمان]] آورندگان به شما هستیم. [[حضرت]] تبسمی کرد و فرمود: "برای هر سخنی نشانه‌ای است، [[نشانه]] [[حقیقت ایمان]] شما چیست؟"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ لِكُلِّ قَوْلٍ حَقِيقَةً فَمَا حَقِيقَةُ إِيمَانِكُمْ؟}}</ref>؛  سوید می‌گوید: ما گفتیم برای [[ایمان]] ما پانزده علامت و نشانه است، پنج نشانه آن را [[نمایندگان]] شما گفته‌اند که بدان [[ایمان]] آوردیم و پنج نشانه دیگر را گفته‌اند عمل کنیم و پنج نشانه آخر هم از زمان [[جاهلیت]] مانده که بر آن میمانیم، مگر شما [[کراهت]] داشته و از آنها منع کنید. اما پنج نشانه اول که بدان [[ایمان]] داریم، عبارتند از: [[ایمان به خدا]]، و [[ایمان]] به [[ملائکه]]، و [[کتاب‌های آسمانی]]، و به [[پیامبران]] او، و به [[قیامت]] و [[برانگیخته شدن]] پس از [[مرگ]]؛ و اما پنج نشانه‌ای که به آن عمل می‌کنیم، عبارت است از این که: {{متن حدیث|لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اَللَّهِ}}، بگوییم، و [[نماز]] بخوانیم، و [[زکات]] بدهیم، و [[حج]] [[خانه خدا]] بیاوریم، و [[روزه]] بگیریم. و اما آن پنج نشانه‌ای که از [[جاهلیت]] مانده و بدان عمل می‌کنیم، عبارت است از: [[شکر]] در حال فراوانی، [[صبر]] در [[بلا]]، [[استقامت]] در برابر [[مشکلات]] و برخوردها، رضای به آن‌چه پیش آید، و [[صبر]] در برابر [[شماتت]] [[دشمنان]].

* [[رسول خدا]]{{صل}} پس از سخنان سوید و همراهانش فرمودند: "کسانی که چنین‌اند از حلما و [[علما]] بلکه از [[صداقت]] آنها نزدیک است که از [[انبیا]] باشند"<ref>اسد الغابه، ج۲، ص۳۷۷.</ref>.