شرح صدر در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "در یکی از مواردی که [[موسی]]{{ع}} مشغول [[نصیحت]] [[یاران]] خود بود، یکی از آنان برخاست و پیراهن خود را چاک نمود. در آن حال [[خداوند]] به او [[وحی]] فرمود که: ای [[موسی]]! به این مرد بگو پیراهن خود را چاک نکن، بلکه [[قلب]] خود را برای من فراخ و گشاده گردان"<ref>{{متن حدیث| عَنْ حَفْصِ بْنِ غِيَاثٍ عَنِ الصَّادِقِ{{ع}} قَالَ: بَيْنَا مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ يَعِظُ أَصْحَابَهُ‌ إِذْ قَامَ‌ رَجُلٌ‌ فَشَقَ‌ قَمِيصَهُ‌ فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ يَا مُوسَى قُلْ لَهُ لَا تَشُقَّ قَمِيصَكَ وَ لَكِنِ اشْرَحْ لِي عَنْ قَلْبِكَ}}؛ بحار الأنوار، ج۱۳، ص۳۵۲.</ref>؛

# [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "چون [[خداوند]] [[اراده]] نماید که بنده‌ای را به کمال رساند، در [[قلب]] او نقطه‌ای سفید پدید آرد و قلبش را شنوا فرماید و فرشته‌ای را بر او گمارد که او را [[یاری]] کند؛ و چون برای بنده‌ای مقدّر فرماید که او را به کمال نرساند، در [[قلب]] او نقطه‌ای سیاه پدید آرد و قلبش را کَر گرداند و [[شیطانی]] را بر او گمارد تا او را [[گمراه]] سازد" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَيْراً نَكَتَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةً بَيْضَاءَ وَ فَتَحَ مَسَامِعَ قَلْبِهِ وَ وَكَّلَ بِهِ مَلَكاً يُسَدِّدُهُ وَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ سُوءاً نَكَتَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةً سَوْدَاءَ وَ سَدَّ مَسَامِعَ قَلْبِهِ وَ وَكَّلَ بِهِ شَيْطَاناً يُضِلُّهُ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۱۴.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۲۱۰-۲۱۱.</ref>.