عمران بن حصین خزاعی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

| موضوع مرتبط = عمران بن حصین خزاعی

عمران گفت: "به یاد دارم".

ابوبکر گفت: "آن را به یاد آوردم". بریده به او گفت: "سزاوار نیست برای احدی از مسلمانان که بر امیرالمؤمنین علی [[حکومت]] کند. اگر در نزد تو عهدی از رسول خدا{{صل}} هست یا آن حضرت بعد از آن به تو امری کرده است به ما بگو، که تو نزد ما راست گویی".

چند نمونه از احادیثی که او نقل کرده یا از او نقل کرده‌اند:

#عمران بن حصین و [[جابر بن سمره]] [[روایت]] کرده‌اند: روزی پیامبر{{صل}} به [[خانه]] دخترش [[فاطمه]]{{س}} رفت و فرمود: "دخترم! خود را در چه حالی می‌بینی؟" فاطمه{{س}} گفت: "علاوه بر اینکه [[بیمار]] هستم، غذایی هم برای خوردن ندارم". پیامبر{{صل}} فرمود: "دخترم! آیا همین که [[سرور زنان]] دو عالم باشی تو را [[راضی]] نمی‌کند؟" فاطمه{{س}} گفت: "ای [[پدر]]! پس [[حضرت مریم]] چه می‌شود؟" پیامبر{{صل}} فرمود: "مریم [[سرور]] و بزرگ [[زنان]] عالم خود بوده است و تو بزرگ و سرور زنان [[زمان]] خویش هستی، و به خداوند سوگند! تو را به همسری آقا و سرور [[دنیا]] و [[آخرت]] در آوردم"<ref>مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب، ج۳، ص۱۰۵؛ الاستیعاب، ابن عبدالر، ج۴، ص۱۸۹۵؛ تاریخ مدینه دمشق، ابن عساکر، ج۴۲، ص۱۳۴؛ االاصابه، ابن حجر، ج۸، ص۱۰۲؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۲۹، ص۳۴۵-۴۶ و ج۳۷، ص۶۹.</ref>.

#از عمران بن حصین روایت کرده‌اند که [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: "کسی که [[امید]] خود را از [[خلق]] [[برید]]، و همه امیدش را به [[خدا]] بست، خدا تمام خواسته‌هایش را برآورده می‌کند، و از جایی که خود او احتمالش را هم ندهد روزی می‌دهد، و کسی که همه امیدش به [[دنیا]] باشد، خدا او را به همان دنیا واگذار می‌نماید<ref>الدر المنثور، سیوطی، ج۶، ص۲۳۳.</ref>.

#از عمران بن حصین روایت کرده‌اند که مردی به رسول خدا{{صل}} گفت: "یا [[رسول الله]] آیا به نظر شما آنچه امروز [[مردم]] انجام می‌دهند و درباره آن [[رنج]] می‌کشند چیزی است که فضای [[خدای تعالی]] است، و او آن را از پیش مقدر کرده؟ و همچنین نچه بعدا برای مردم پیش می‌آید و [[رفتاری]] که با پیامبر خود می‌کنند، و با همان [[رفتار]] [[حجت]] بر آنان تمام می‌شود، همه اینها از پیش مقدر شده؟" پیامبر{{صل}} فرمود: "بله، سرنوشتی است که از پیش [[تعیین]] شده". آن مرد پرسید: "پس حال که وضع چنین است دیگر این همه تلاش برای چیست؟" پیامبر{{صل}} فرمود: "خدای تعالی وقتی کسی را برای یکی از دو [[سرنوشت]] [[فجور]] و [[تقوا]] خلق کرده، [[راه]] رسیدن به آن را هم برایش فراهم می‌سازد و او را آماده می‌کند تا برای رسیدن به آن [[هدف]] عمل کند، و این معنا را [[قرآن کریم]] [[تأیید]] کرده، می‌فرماید: {{متن قرآن|وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا * فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا}}<ref>«و به جان (آدمی) و آنکه آن را بهنجار داشت * پس به او نافرمانی و پرهیزگاری را الهام کرد» سوره شمس، آیه ۷-۸.</ref><ref>الدر المنثور، سیوطی، ج۶، ص۳۵۶. علامه طباطبایی می‌نویسد: اینکه سائل پرسید: "و همچنین آنچه بعدا برای مردم پیش می‌آید..."، معنایش این است که: وجوب صدور فعل، چه حسنه و چه سیئه از نظر قضاء و قدری که قبلا رانده شده، منافات ندارد؛ با اینکه از نظر صدورش از انسان، اختیاری و ممکن باشد. (تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۰۰).</ref>.<ref>[[عبدالرضا عسکری|عسکری، عبدالرضا]]، [[عمران بن حصین (مقاله)|مقاله «عمران بن حصین»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۶، ص ۳۵۹-۳۶۲.</ref>

وی در [[بصره]] به [[سال ۵۲ هجری]] در [[زمان]] [[خلافت]] [[معاویه]] از [[دنیا]] رفت<ref>الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۳، ص۱۲۰۸؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۷۷۹؛ الاصابه، ابن حجر، ج۴، ص۵۸۵-۸۵۶.</ref>. و [[موی سر]] و صورتش سفید شده بود و اعقاب او در بصره ساکن بودند<ref>اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۷۷۹.</ref>. به [[نقل]] دیگری وی در [[سال ۵۳ هجری]] از دنیا رفت<ref>الاصابه، ابن حجر، ج۴، ص۵۸۵-۸۵۶؛ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۷، ص۸.</ref>. دختر [[عمران بن حصین]] نقل می‌کند: پدرم گفت: "چون من از دنیا رفتم مرا با [[عمامه]] ام به [[تابوت]] محکم ببندید و پس از آنکه از [[دفن]] من بازگشتید، شتری بکشید و [[مردم]] را [[اطعام]] کنید"<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۷، ص۸.</ref>. [[محمد بن سیرین]] نقل می‌کند: سی سال بود شکم عمران آب آورده بود و همه ساله به او داغ کردن را پیشنهاد می‌کردند و او از آن کار خودداری می‌کرد. سرانجام دو سال پیش از [[مرگ]]، خود را داغ کرد. عمران بن حصین از داغ کردن [[نهی]] می‌کرد و خود [[بیمار]] و گرفتار شد و داغ کرد و فریاد می‌کشید و می‌گفت: "خود را با [[آتش]] داغ کردم؛ نه درد، بهبود یافت و نه [[بیماری]]، درمان شد"<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۷، ص۸-۷.</ref>. خود او از [[رسول خدا]]{{صل}} نقل می‌کند که آن [[حضرت]] از داغ کردن نهی کرد و کسانی که این کار را انجام دهند، [[رستگار]] نمی‌شوند و [[نجات]] نمی‌یابند<ref>اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۷۷۹.</ref>.

[[عمران بن حصین]] [[وصیت]] کرد که چون درگذشتم و پیکرم را برداشتید و بیرون آوردید، شتابان ببرید و نرم و آهسته، آن چنانکه [[یهودیان]] و [[مسیحیان]] می‌برند، نبرید. از پی من نه چراغ بیاورید و نه هیاهو به [[راه]] اندازید و [[دستور]] داد قبرش را به صورت مربع ساخته و چهار انگشت یا در آن حدود، برجسته بسازند<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۷، ص۸.</ref>.<ref>[[عبدالرضا عسکری|عسکری، عبدالرضا]]، [[عمران بن حصین (مقاله)|مقاله «عمران بن حصین»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۶، ص ۳۶۲-۳۶۳.</ref>

== منابع ==