جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = غیبت | | موضوع مرتبط = غیبت | ||
خط ۱۳: | خط ۱۲: | ||
روزی [[امام]]{{ع}} به گروهی رسید که در حال غیبت کردن از ایشان بودند. [[حضرت]] بالای سرشان ایستاد و به آنها فرمود: اگر شما که غیبت مرا میکنید راست میگویید [[خداوند]] مرا ببخشد، و اگر [[دروغ]] میگویید خداوند شما را ببخشد. یکی از عوامل [[نجات]] [[مؤمن]] نگه داشتن [[زبان]] از [[بدگویی]] و [[غیبت]] دیگران است<ref>موسوعة الکلمة، ص۱۴۸ و ۱۵۶.</ref>. مردی به [[امام سجاد]]{{ع}} گفت: فلانی به شما نسبت [[گمراهی]] و [[بدعتگذاری]] میدهد! [[امام]]{{ع}} فرمود: «اینکه سخن او را برای من آوردی [[حق]] [[همنشینی]] او را رعایت نکردی! و اینکه آنچه را من درباره برادرم نمیدانستم به من گفتی حق مرا نیز بهجا نیاوردی! بدان که [[مرگ]] همه ما را در برمیگیرد و همه در [[محشر]] برانگیخته خواهیم شد و وعدهگاه ما [[قیامت]] است و خداوند میان ما [[قضاوت]] کرد. به شدت از غیبت کردن بپرهیز زیرا که غیبت کردن، خورشت این سگهای [[جهنم]] است!»<ref>موسوعة الکلمة، ص۲۱۷، به نقل از احتجاج طبرسی.</ref>. [[میزان]] خطر و ویرانگری این [[گناه کبیره]] را [[پیامبر اکرم]]{{صل}} چنین معرفی کردهاند: | روزی [[امام]]{{ع}} به گروهی رسید که در حال غیبت کردن از ایشان بودند. [[حضرت]] بالای سرشان ایستاد و به آنها فرمود: اگر شما که غیبت مرا میکنید راست میگویید [[خداوند]] مرا ببخشد، و اگر [[دروغ]] میگویید خداوند شما را ببخشد. یکی از عوامل [[نجات]] [[مؤمن]] نگه داشتن [[زبان]] از [[بدگویی]] و [[غیبت]] دیگران است<ref>موسوعة الکلمة، ص۱۴۸ و ۱۵۶.</ref>. مردی به [[امام سجاد]]{{ع}} گفت: فلانی به شما نسبت [[گمراهی]] و [[بدعتگذاری]] میدهد! [[امام]]{{ع}} فرمود: «اینکه سخن او را برای من آوردی [[حق]] [[همنشینی]] او را رعایت نکردی! و اینکه آنچه را من درباره برادرم نمیدانستم به من گفتی حق مرا نیز بهجا نیاوردی! بدان که [[مرگ]] همه ما را در برمیگیرد و همه در [[محشر]] برانگیخته خواهیم شد و وعدهگاه ما [[قیامت]] است و خداوند میان ما [[قضاوت]] کرد. به شدت از غیبت کردن بپرهیز زیرا که غیبت کردن، خورشت این سگهای [[جهنم]] است!»<ref>موسوعة الکلمة، ص۲۱۷، به نقل از احتجاج طبرسی.</ref>. [[میزان]] خطر و ویرانگری این [[گناه کبیره]] را [[پیامبر اکرم]]{{صل}} چنین معرفی کردهاند: | ||
«در [[روز قیامت]] فردی را میآورند و در پیشگاه [[الهی]] نگاه میدارند و کارنامهاش را به وی میدهند اما او کارهای نیکش را در آن نمیبیند. عرض میکند: الهی این کارنامه من نیست! زیرا من طاعتها و عبادتهای خودم را در آن نمیبینم! به او گفته میشود: [[پروردگار]] تو نه [[خطا]] میکند و نه فراموش! [[اعمال]] تو به سبب غیبت کردن از [[مردم]] بر باد رفت! سپس شخص دیگری را میآورند و کارنامهاش را به او میدهند و در آن کارهای خوب و عبادتهای بسیاری را میبیند! عرض میکند: الهی این کارنامه من نیست زیرا من این طاعتها و عبادتها را انجام ندادهام! گفته میشود: فلانی از تو غیبت کرد و من [[حسنات]] او را به تو دادم!»<ref>منتخب میزان الحکمة، ص۴۳۶.</ref>.<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، بیروت، دارالکتب العلمیه، صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵: قرآن حکیم ترجمه ناصر مکارم شیرازی، منتخب میزان الحکمة، محمد محمدی ریشهری، سیدحمید حسینی، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ج۵، ۱۳۸۶؛ موسوعة الکلمة، سیدحسن شیرازی، بیروت، دراالکتب العلمیة.</ref>.<ref>[[احمد برادری|برادری، احمد]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «غیبت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۴۳.</ref> | «در [[روز قیامت]] فردی را میآورند و در پیشگاه [[الهی]] نگاه میدارند و کارنامهاش را به وی میدهند اما او کارهای نیکش را در آن نمیبیند. عرض میکند: الهی این کارنامه من نیست! زیرا من طاعتها و عبادتهای خودم را در آن نمیبینم! به او گفته میشود: [[پروردگار]] تو نه [[خطا]] میکند و نه فراموش! [[اعمال]] تو به سبب غیبت کردن از [[مردم]] بر باد رفت! سپس شخص دیگری را میآورند و کارنامهاش را به او میدهند و در آن کارهای خوب و عبادتهای بسیاری را میبیند! عرض میکند: الهی این کارنامه من نیست زیرا من این طاعتها و عبادتها را انجام ندادهام! گفته میشود: فلانی از تو غیبت کرد و من [[حسنات]] او را به تو دادم!»<ref>منتخب میزان الحکمة، ص۴۳۶.</ref>.<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، بیروت، دارالکتب العلمیه، صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵: قرآن حکیم ترجمه ناصر مکارم شیرازی، منتخب میزان الحکمة، محمد محمدی ریشهری، سیدحمید حسینی، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ج۵، ۱۳۸۶؛ موسوعة الکلمة، سیدحسن شیرازی، بیروت، دراالکتب العلمیة.</ref>.<ref>[[احمد برادری|برادری، احمد]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «غیبت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۴۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۲۵: | خط ۲۲: | ||
[[رده:غیبت]] | [[رده:غیبت]] | ||