ودایع امامت: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>این\sمدخل\sاز\sچند\sمنظر\sمتفاوت\،\sبررسی\sمی‌شود\:<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\...)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط =  
| موضوع مرتبط =  
خط ۱۱: خط ۱۰:
==مقدمه==
==مقدمه==
*در [[روایات]] فراوان، از تحویل دادن وسایلی از سوی [[پیامبر]] به [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} و از طرف او به [[امام حسن]] و همچنین [[امامان]] بعدی یاد شده، نیز از انتقال [[علوم]] و [[معارف الهی]] به [[حجت]] بعدی، که نشان‌دهندۀ خطّ خدایی در این مسأله است. [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} هنگام [[وفات]]، [[هزار باب]] [[علم]] به [[امام علی|حضرت علی]] آموخت و سپرد که از هرباب، [[هزار باب]] دیگر گشوده می‌شد. همچنین [[پیامبر]]، در آن لحظات، [[انگشتر]] خویش را درآورد و به [[امام علی|علی]]{{ع}} داد، همچنین [[شمشیر]]، [[زره]] و همۀ سلاح‌های خود را درخواست کرد و همه را به [[امام علی|علی]]{{ع}} داد، حتی شالی را که هنگام [[جنگ]]، از روی [[زره]] بر کمر خویش می‌بست، آن را هم به [[امام علی|علی]]{{ع}} داد و فرمود: به [[نام خدا]] برخیز و به خانه‌ات برو<ref>ارشاد مفید، ج ۱ ص ۱۸۵</ref>. [[امامان]] [[معصوم]]، پیوسته از این سخن می‌گفتند که [[انگشتر پیامبر]]، [[ذوالفقار]] [[علی]]، جامۀ آن دو بزرگوار، عمامۀ [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} و... پیش ماست و پس از هریک از ما به [[امام]] بعدی می‌رسد. این نشانۀ پیوند گسست‌ناپذیر [[امامان]] با یکدیگر و آنان با [[رسالت]] و [[نبوت]] و بیانگر خواست و [[مشیت]] و [[سنّت الهی]] در انتقال [[ولایت]] و [[هدایت]] [[امت]] به آن بزرگواران است و هر یک از آن وسایل هم سمبل و رمز یکی از جهات و [[شؤون]] [[پیشوایی]] است، مثل [[سیاست]] و [[حکومت]]، [[شجاعت]]، [[سیادت]] و [[شرافت]] [[خانوادگی]] که در [[شمشیر]] و [[زره]] و [[انگشتر]] و [[عمامه]] و ردا و [[جامه]] و [[علوم]] [[الهی]] تبلور می‌یابد. حتی در واقعۀ [[کربلا]]، [[امام حسین|سیّد الشهدا]] در آستانۀ [[شهادت]]، نامه‌ای را به دخترش [[فاطمه]] سپرد که او آن را به [[امام سجاد]] تحویل داد، نیز به فرزندش [[امام سجاد]] [[وصیت]] کرد و او را [[وصی]] خود قرار داد، [[اسم اعظم]] و میراث‌های [[انبیا]] را به او [[تسلیم]] کرد و به وی یادآور شد که [[علوم]]، مصاحف، و [[سلاح]] را به امّ سلمه (در [[مدینه]]) تحویل داده و سفارش کرده که همه را به وی تحویل دهد<ref>موسوعة كلمات الامام الحسین، ص ۴۸۷</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۵۹۱.</ref>
*در [[روایات]] فراوان، از تحویل دادن وسایلی از سوی [[پیامبر]] به [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} و از طرف او به [[امام حسن]] و همچنین [[امامان]] بعدی یاد شده، نیز از انتقال [[علوم]] و [[معارف الهی]] به [[حجت]] بعدی، که نشان‌دهندۀ خطّ خدایی در این مسأله است. [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} هنگام [[وفات]]، [[هزار باب]] [[علم]] به [[امام علی|حضرت علی]] آموخت و سپرد که از هرباب، [[هزار باب]] دیگر گشوده می‌شد. همچنین [[پیامبر]]، در آن لحظات، [[انگشتر]] خویش را درآورد و به [[امام علی|علی]]{{ع}} داد، همچنین [[شمشیر]]، [[زره]] و همۀ سلاح‌های خود را درخواست کرد و همه را به [[امام علی|علی]]{{ع}} داد، حتی شالی را که هنگام [[جنگ]]، از روی [[زره]] بر کمر خویش می‌بست، آن را هم به [[امام علی|علی]]{{ع}} داد و فرمود: به [[نام خدا]] برخیز و به خانه‌ات برو<ref>ارشاد مفید، ج ۱ ص ۱۸۵</ref>. [[امامان]] [[معصوم]]، پیوسته از این سخن می‌گفتند که [[انگشتر پیامبر]]، [[ذوالفقار]] [[علی]]، جامۀ آن دو بزرگوار، عمامۀ [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} و... پیش ماست و پس از هریک از ما به [[امام]] بعدی می‌رسد. این نشانۀ پیوند گسست‌ناپذیر [[امامان]] با یکدیگر و آنان با [[رسالت]] و [[نبوت]] و بیانگر خواست و [[مشیت]] و [[سنّت الهی]] در انتقال [[ولایت]] و [[هدایت]] [[امت]] به آن بزرگواران است و هر یک از آن وسایل هم سمبل و رمز یکی از جهات و [[شؤون]] [[پیشوایی]] است، مثل [[سیاست]] و [[حکومت]]، [[شجاعت]]، [[سیادت]] و [[شرافت]] [[خانوادگی]] که در [[شمشیر]] و [[زره]] و [[انگشتر]] و [[عمامه]] و ردا و [[جامه]] و [[علوم]] [[الهی]] تبلور می‌یابد. حتی در واقعۀ [[کربلا]]، [[امام حسین|سیّد الشهدا]] در آستانۀ [[شهادت]]، نامه‌ای را به دخترش [[فاطمه]] سپرد که او آن را به [[امام سجاد]] تحویل داد، نیز به فرزندش [[امام سجاد]] [[وصیت]] کرد و او را [[وصی]] خود قرار داد، [[اسم اعظم]] و میراث‌های [[انبیا]] را به او [[تسلیم]] کرد و به وی یادآور شد که [[علوم]]، مصاحف، و [[سلاح]] را به امّ سلمه (در [[مدینه]]) تحویل داده و سفارش کرده که همه را به وی تحویل دهد<ref>موسوعة كلمات الامام الحسین، ص ۴۸۷</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۵۹۱.</ref>
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش