بحث:دعوت به مصالح دین و دنیا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «دعوت به مصالح دين و دنيا قرآن «هر كس پاداش دنيا را مى خواهد ، [ بداند كه ] پاد...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
دعوت به مصالح دين و دنيا
دعوت به مصالح دین و دنیا




قرآن
==قرآن==


«هر كس پاداش دنيا را مى خواهد ، [ بداند كه ] پاداش دنيا و آخرت ، نزد خداست ، و خدا شنواى بيناست».ر . ك : آل عمران : آيه 148 ، يونس : آيه 26 ، نحل : آيه 98 ، عنكبوت : آيه 27.
«هر کس پاداش دنیا را می‌خواهد، [ بداند که ] پاداش دنیا و آخرت، نزد خداست، و خدا شنوای بیناست».«مَّن کَانَ یُرِیدُ ثَوَابَ الدُّنْیَا فَعِندَ اللَّهِ ثَوَابُ الدُّنْیَا وَالْاخِرَةِ وَکَانَ اللَّهُ سَمِیعَاً بَصِیرًا»؛ ر. ک: آل عمران: آیه ۱۴، یونس: آیه ۲۶، نحل: آیه ۹۸، عنکبوت: آیه ۲۷.




حديث
==حدیث==
الإرشاد: پیامبر{{صل}} در آغاز دعوت به اسلام، گروهی برگزیده از خانواده و تبار خود را گِرد آورد و ایمان را بر آنان عرضه نمود. آن گاه فرمود...: «ای فرزندان عبد المطّلب ! خداوند، مرا برای تمام مردم و بخصوص شما برانگیخته است و فرموده است: «و خاندان نزدیکت را هشدار ده». من، شما را به دو کلمه که بر زبان، سبک بار، امّا در میزان [عمل]، گران بارند، دعوت می‌کنم. شما به کمک این دو کلمه، عرب و عجم را مالک خواهید شد، و امّت ها به کمک آن، فرمان بردار شما خواهند شد و با آنها وارد بهشت شده، از آتش نجات خواهید یافت. [آن دو کلمه این است: ]شهادت به این که خدایی جز خدای یکتا نیست و شهادت به رسالت من» .


84.الإرشاد : پيامبر صلى الله عليه و آله در آغاز دعوت به اسلام ، گروهى برگزيده از خانواده و تبار خود را گِرد آورد و ايمان را بر آنان عرضه نمود . آن گاه فرمود... : «اى فرزندان عبد المطّلب ! خداوند ، مرا براى تمام مردم و بخصوص شما برانگيخته است و فرموده است : «و خاندان نزديكت را هشدار ده» . من ، شما را به دو كلمه كه بر زبان ، سبك بار ، امّا در ميزان [عمل] ، گران بارند ، دعوت مى كنم . شما به كمك اين دو كلمه ، عرب و عجم را مالك خواهيد شد ، و امّت ها به كمك آن ، فرمان بردار شما خواهند شد و با آنها وارد بهشت شده ، از آتش نجات خواهيد يافت . [آن دو كلمه اين است : ]شهادت به اين كه خدايى جز خداى يكتا نيست و شهادت به رسالت من» .
85.امام علی{{ع}}: ای بندگان خدا ! بدانید که پرهیزگاران، بهره دنیای گذرا و آخرت دیرپا را بردند. با مردم دنیا در دنیایشان شریک شدند و در آخرتشان با آنان شریک نشدند. در دنیا به بهترین وجه زیستند و نعمت آن را به بهترین وجه خوردند. از دنیا به سان خوش گذرانان، بهره بردند و به میزان بر گرفتن سرکشان متکبّر، از دنیا بر گرفتند. آن گاه از این دنیا با توشه ای رساننده [به مقصد] و تجارتی سودآور، رخت بر بستند. در دنیایشان لذّت زهد دنیا را دریافتند و یقین کردند که فردا در آخرتشان، همسایگان خدا خواهند بود. دعایشان رد نمی‌شود و بهره شان از لذّت، کاستی نمی‌یابد. «وَ ءَاتَیْنَاهُ أَجْرَهُ فِی الدُّنْیَا وَ إِنَّهُ فِی الْأَخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِینَ» ـ :


85.امام على عليه السلام : اى بندگان خدا ! بدانيد كه پرهيزگاران ، بهره دنياى گذرا و آخرت ديرپا را بردند . با مردم دنيا در دنيايشان شريك شدند و در آخرتشان با آنان شريك نشدند . در دنيا به بهترين وجه زيستند و نعمت آن را به بهترين وجه خوردند . از دنيا به سان خوش گذرانان ، بهره بردند و به ميزان بر گرفتن سركشان متكبّر ، از دنيا بر گرفتند . آن گاه از اين دنيا با توشه اى رساننده [به مقصد] و تجارتى سودآور ، رخت بر بستند . در دنيايشان لذّت زهد دنيا را دريافتند و يقين كردند كه فردا در آخرتشان ، همسايگان خدا خواهند بود . دعايشان رد نمى شود و بهره شان از لذّت ، كاستى نمى يابد . «وَ ءَاتَيْنَاهُ أَجْرَهُ فِى الدُّنْيَا وَ إِنَّهُ فِى الْأَخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ» ـ :
86.امام علی علیه السلام ـ در تفسیر آیه شریف :هر کس برای خداوند متعال عمل کند، خداوند، پاداش او را در دنیا و آخرت به او عطا می‌کند و کار او را در دنیا و آخرت، کفایت می‌نماید .


86.امام على عليه السلام ـ در تفسير آيه شريف :هر كس براى خداوند متعال عمل كند ، خداوند ، پاداش او را در دنيا و آخرت به او عطا مى كند و كار او را در دنيا و آخرت ، كفايت مى نمايد .
87.امام علی علیه السلام: خدایا ! تو می‌دانی آنچه توسط ما انجام گرفت، به خاطر رغبت در قدرت و یا خواستن چیزی از زیادتی متاع دنیا نبوده است؛ بلکه می‌خواستیم تا شعارهای دینت را به جای نخستین، باز گردانیم و اصلاح را در شهرهایت ظاهر گردانیم، تا بندگان ستم دیده ات ایمنی یابند و حدود تعطیل شده ات، اقامه گردند .


87.امام على عليه السلام : خدايا ! تو مى دانى آنچه توسط ما انجام گرفت ، به خاطر رغبت در قدرت و يا خواستن چيزى از زيادتى متاع دنيا نبوده است ؛ بلكه مى خواستيم تا شعارهاى دينت را به جاى نخستين ، باز گردانيم و اصلاح را در شهرهايت ظاهر گردانيم ، تا بندگان ستم ديده ات ايمنى يابند و حدود تعطيل شده ات ، اقامه گردند .
88.امام رضا علیه السلام ـ در تبیین حکمتِ خطابه روز جمعه ـ :جمعه، روز اجتماع عموم[مردم ]است. [خداوند] خواست تا امام از ره گذر خطابه، آنان را موعظه کند و به اطاعت، تشویقشان کند، و آنان را از معصیت و ارتکاب آن، بر حذر دارد، و آنان را بر آنچه در مصلحت دین و دنیایشان می‌خواهند، موفّق سازد، و از زیان هایی که دیده اند و حالاتی که برای آنان زیان آور یا سودآور است، باخبر سازد .


88.امام رضا عليه السلام ـ در تبيين حكمتِ خطابه روز جمعه ـ :جمعه ، روز اجتماع عموم[مردم ]است . [خداوند] خواست تا امام از ره گذر خطابه ، آنان را موعظه كند و به اطاعت ، تشويقشان كند ، و آنان را از معصيت و ارتكاب آن ، بر حذر دارد ، و آنان را بر آنچه در مصلحت دين و دنيايشان مى خواهند ، موفّق سازد ، و از زيان هايى كه ديده اند و حالاتى كه براى آنان زيان آور يا سودآور است ، باخبر سازد .
ص 69-71 دانشنامه قرآن و حدیث، ج۱۵.


ص 69-71 دانشنامه قرآن و حدیث، ج۱۵.
الدَّعوَةُ إلی مَصالِحِ الدّینِ وَالدُّنیا


الدَّعوَةُ إلى مَصالِحِ الدّينِ وَالدُّنيا


الکتاب


الكتاب


«مَّن كَانَ يُرِيدُ ثَوَابَ الدُّنْيَا فَعِندَ اللَّهِ ثَوَابُ الدُّنْيَا وَالْاخِرَةِ وَكَانَ اللَّهُ سَمِيعَاً بَصِيرًا» . [1] راجع : آل عمران : 148 ، يونس : 26 ، النحل : 98 ، العنكبوت : 27 .




الحديث
الحدیث


84.الإرشاد : إنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه و آله جَمَعَ خاصَّةَ أهلِهِ وعَشيرَتِهِ فِي ابتِداءِ الدَّعوَةِ إلَى الإِسلامِ فَعَرَضَ عَلَيهِمُ الإِيمانَ .. . ثُمَّ قالَ . . . : يا بَني عَبدِ المُطَّلِبِ ، إنَّ اللّهَ بَعَثَني إلَى الخَلقِ كافَّةً ، وبَعَثَني إلَيكُم خاصَّةً ، فَقالَ عز و جل : «وَ أَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ» ، وأَنَا أدعوكُم إلى كَلِمَتَينِ خَفيفَتَينِ عَلَى اللِّسانِ ، ثَقيلَتَينِ فِي الميزانِ ، تَملِكونَ بِهِمَا العَرَبَ وَالعَجَمَ ، وتَنقادُ لَكُم بِهِمَا الاُمَمُ ، وتَدخُلونَ بِهِمَا الجَنَّةَ ، وتَنجونَ بِهِما مِنَ النّارِ : شَهادَةِ أن لا إلهَ إلَا اللّهُ ، وأَ نّي رَسولُ اللّهِ . [2]
84.الإرشاد: إنَّ النَّبِیَّ{{صل}} جَمَعَ خاصَّةَ أهلِهِ وعَشیرَتِهِ فِی ابتِداءِ الدَّعوَةِ إلَی الإِسلامِ فَعَرَضَ عَلَیهِمُ الإِیمانَ ... ثُمَّ قالَ. ..: یا بَنی عَبدِ المُطَّلِبِ، إنَّ اللّهَ بَعَثَنی إلَی الخَلقِ کافَّةً، وبَعَثَنی إلَیکُم خاصَّةً، فَقالَ عز و جل: «وَ أَنذِرْ عَشِیرَتَکَ الْأَقْرَبِینَ»، وأَنَا أدعوکُم إلی کَلِمَتَینِ خَفیفَتَینِ عَلَی اللِّسانِ، ثَقیلَتَینِ فِی المیزانِ، تَملِکونَ بِهِمَا العَرَبَ وَالعَجَمَ، وتَنقادُ لَکُم بِهِمَا الاُمَمُ، وتَدخُلونَ بِهِمَا الجَنَّةَ، وتَنجونَ بِهِما مِنَ النّارِ: شَهادَةِ أن لا إلهَ إلَا اللّهُ، وأَ نّی رَسولُ اللّهِ. [2]


85.الإمام عليّ عليه السلام : إعلَموا عِبادَ اللّهِ أنَّ المُتَّقينَ ذَهَبوا بِعاجِلِ الدُّنيا وآجِلِ الآخِرَةِ ، فَشارَكوا أهلَ الدُّنيا في دُنياهُم ، ولَم يُشارِكوا أهلَ الدُّنيا في آخِرَتِهِم ، سَكَنُوا الدُّنيا بِأَفضَلِ ما سُكِنَت ، وأَكَلوها بِأَفضَلِ ما اُكِلَت فَحَظوا مِنَ الدُّنيا بِما حَظِيَ بِهِ المُترَفونَ ، وأَخَذوا مِنها ما أخَذَهُ الجَبابِرَةُ المُتَكَبِّرونَ ، ثُمَّ انقَلَبوا عَنها بِالزّادِ المُبَلِّغِ وَالمَتجَرِ الرّابِحِ المُربِحِ ، أصابوا لَذَّةَ زُهدِ الدُّنيا في دُنياهُم ، وتَيَقَّنوا أ نَّهُم جيرانُ اللّهِ غَداً في آخِرَتِهِم ، لا تُرَدُّ لَهُم دَعوَةٌ ، ولا يَنقُصُ لَهُم نَصيبٌ مِن لَذَّةٍ . [3]
85.الإمام علیّ علیه السلام: إعلَموا عِبادَ اللّهِ أنَّ المُتَّقینَ ذَهَبوا بِعاجِلِ الدُّنیا وآجِلِ الآخِرَةِ، فَشارَکوا أهلَ الدُّنیا فی دُنیاهُم، ولَم یُشارِکوا أهلَ الدُّنیا فی آخِرَتِهِم، سَکَنُوا الدُّنیا بِأَفضَلِ ما سُکِنَت، وأَکَلوها بِأَفضَلِ ما اُکِلَت فَحَظوا مِنَ الدُّنیا بِما حَظِیَ بِهِ المُترَفونَ، وأَخَذوا مِنها ما أخَذَهُ الجَبابِرَةُ المُتَکَبِّرونَ، ثُمَّ انقَلَبوا عَنها بِالزّادِ المُبَلِّغِ وَالمَتجَرِ الرّابِحِ المُربِحِ، أصابوا لَذَّةَ زُهدِ الدُّنیا فی دُنیاهُم، وتَیَقَّنوا أ نَّهُم جیرانُ اللّهِ غَداً فی آخِرَتِهِم، لا تُرَدُّ لَهُم دَعوَةٌ، ولا یَنقُصُ لَهُم نَصیبٌ مِن لَذَّةٍ. [3]


[1] النساء : 134 .
[1] النساء: 134 .
[2] الإرشاد : ج 1 ص 48 ، كشف اليقين : ص 49 ح 26 ، إعلام الورى : ج 1 ص 322 .
[2] الإرشاد: ج 1 ص 48، کشف الیقین: ص 49 ح 26، إعلام الوری: ج 1 ص 322 .
[3] نهج البلاغة : الكتاب 27 ، بحارالأنوار : ج 33 ص 581 ح 726 وراجع : الأمالي للمفيد : ص 263 ح 3 والأمالي للصدوق : ص 26 ح 31 و تحف العقول : ص 178 و الغارات : ج 1 ص 235 .
[3] نهج البلاغة: الکتاب 27، بحارالأنوار: ج 33 ص 581 ح 726 وراجع: الأمالی للمفید: ص 263 ح 3 والأمالی للصدوق: ص 26 ح 31 و تحف العقول: ص 178 و الغارات: ج 1 ص 235 .


86.عنه عليه السلام ـ في قَولِهِ تَعالى :فَمَن عَمِلَ لِلّهِ تَعالى أعطاهُ أجرَهُ فِي الدُّنيا وَالآخِرَةِ ، وكَفاهُ المُهِمَّ فيهِما . [1]
86.عنه علیه السلام ـ فی قَولِهِ تَعالی :فَمَن عَمِلَ لِلّهِ تَعالی أعطاهُ أجرَهُ فِی الدُّنیا وَالآخِرَةِ، وکَفاهُ المُهِمَّ فیهِما. [1]


87.عنه عليه السلام : اللّهُمَّ إنَّكَ تَعلَمُ أنَّهُ لَم يَكُنِ الَّذي كانَ مِنّا مُنافَسَةً في سُلطانٍ ، ولَا التِماسَ شَيءٍ مِن فُضولِ الحُطامِ ، ولكِن لِنَرُدَّ المَعالِمَ مِن دينِكَ ، ونُظهِرَ الإِصلاحَ في بِلادِكَ ؛ فَيَأمَنَ المَظلومونَ مِن عِبادِكَ ، وتُقامَ المُعَطَّلَةُ مِن حُدودِكَ . [2]
87.عنه علیه السلام: اللّهُمَّ إنَّکَ تَعلَمُ أنَّهُ لَم یَکُنِ الَّذی کانَ مِنّا مُنافَسَةً فی سُلطانٍ، ولَا التِماسَ شَیءٍ مِن فُضولِ الحُطامِ، ولکِن لِنَرُدَّ المَعالِمَ مِن دینِکَ، ونُظهِرَ الإِصلاحَ فی بِلادِکَ؛ فَیَأمَنَ المَظلومونَ مِن عِبادِکَ، وتُقامَ المُعَطَّلَةُ مِن حُدودِکَ. [2]


88.الإمام الرضا عليه السلام ـ في بَيانِ الحِكمَةِ مِن خُطبَةِ يَومِ الجُمُعَةِ ـ :الجُمُعَةُ مَشهَدٌ عامٌّ ، فَأَرادَ أن يَكونَ لِلإِمامِ سَبَبٌ إلى مَوعِظَتِهِم وتَرغيبِهِم فِي الطّاعَةِ ، وتَرهيبِهِم مِنَ المَعصِيَةِ وفِعلِهِم وتَوقيفِهِم عَلى ما أرادوا مِن مَصلَحَةِ دينِهِم ودُنياهُم ، ويُخبِرَهُم بِما وَرَدَ عَلَيهِم مِنَ الآفاتِ ومِنَ الأَحوالِ الَّتي لَهُم فيهَا المَضَرَّةُ وَالمَنفَعَةُ . [3]
88.الإمام الرضا علیه السلام ـ فی بَیانِ الحِکمَةِ مِن خُطبَةِ یَومِ الجُمُعَةِ ـ :الجُمُعَةُ مَشهَدٌ عامٌّ، فَأَرادَ أن یَکونَ لِلإِمامِ سَبَبٌ إلی مَوعِظَتِهِم وتَرغیبِهِم فِی الطّاعَةِ، وتَرهیبِهِم مِنَ المَعصِیَةِ وفِعلِهِم وتَوقیفِهِم عَلی ما أرادوا مِن مَصلَحَةِ دینِهِم ودُنیاهُم، ویُخبِرَهُم بِما وَرَدَ عَلَیهِم مِنَ الآفاتِ ومِنَ الأَحوالِ الَّتی لَهُم فیهَا المَضَرَّةُ وَالمَنفَعَةُ. [3]
[1] الأمالي للمفيد : ص 262 ح 3 ، الأمالي للصدوق : ص 26 ح 31 ، بشارة المصطفى : ص 44 كلّها عن أبي إسحاق الهمداني ، بحارالأنوار : ج 7 ص 260 ح 9 .
[1] الأمالی للمفید: ص 262 ح 3، الأمالی للصدوق: ص 26 ح 31، بشارة المصطفی: ص 44 کلّها عن أبی إسحاق الهمدانی، بحارالأنوار: ج 7 ص 260 ح 9 .
[2] نهج البلاغة : الخطبة 131 ، تحف العقول : ص 239 عن الإمام الحسين عليه السلام نحوه ، بحار الأنوار : ج 77 ص 295 ح 3 ؛ تذكرة الخواصّ : ص 120 عن عبد اللّه بن صالح العجلي .
[2] نهج البلاغة: الخطبة 131، تحف العقول: ص 239 عن الإمام الحسین علیه السلام نحوه، بحار الأنوار: ج 77 ص 295 ح 3؛ تذکرة الخواصّ: ص 120 عن عبد اللّه بن صالح العجلی .
[3] علل الشرائع : ص 265 ح 9 ، عيون أخبار الرضا عليه السلام : ج 2 ص 111 ح 1 كلاهما عن الفضل بن شاذان ، بحار الأنوار : ج 6 ص 73 ح 1 .
[3] علل الشرائع: ص 265 ح 9، عیون أخبار الرضا علیه السلام: ج 2 ص 111 ح 1 کلاهما عن الفضل بن شاذان، بحار الأنوار: ج 6 ص 73 ح 1 .
۵۳٬۳۷۰

ویرایش