مهره: تفاوت میان نسخه‌ها

مهره از [[قبایل یمنی]] و از نژاد [[مردم]] [[قضاعه]] است. آنان پیش از [[اسلام]] طبیعتی غالباً [[بدوی]] داشتند و در سایه سار کشت درختان کندر و پرورش شتر معروف [[عرب]] که به «شتر مهری» [[شهرت]] داشت، [[زندگی]] می‌‌کردند. پس از [[پذیرش اسلام]] در کنار دیگر [[قبایل عرب]] به امر [[فتوحات]] پرداختند و در [[فتوحات اسلامی]] قرون نخست [[هجرت]] بخصوص [[مصر]] و [[اندلس]] حضور [[قوی]] و مشارکت مؤثری را از خود به نمایش گذاشته است<ref> د.علی صالح الخلاقی، دور قبیلة مَهْرَة وأعلامها فی مصر فی القرون الثلاثة الأولی للهجرة (۱)، یافع نیوز.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>

بلاد مهره در منابع قدیم با نام «شحر» شناخته می‌‌شده است<ref> ابن خلدون، تاریخ، ج۴، ص۲۸۸. نیز ر. ک. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۶۶-۲۶۷.</ref>. این اقلیم در کنار اقالیم «احقاف» و «عمان» و «حضرموت» اقالیم مشهور جنوب شبه [[جزیره عربستان]] را تشکیل می‌‌داده‌اند. بر این اساس، محدوده جغرافیایی مهره سرزمینی به وسعت عمان تا عدن را شامل می‌‌شده است. امروزه این محدوده، در جنوب شرقی [[شبه جزیره عرب]] و در منتهی‌الیه شرقی [[کشور]] [[یمن]] استانی را به همین نام تشکیل داده است<ref> الموسوعة الحره، مقاله تاریخ المهره.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]]؛ [[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص۶۹.</ref>

== [[تاریخ]] قبیله مهره ==

مهره و شحر از لحاظ [[اقتصادی]] نیز از قدیم منطقه اقتصادی وسیعی را تشکیل داده بودند. در این منطقه درختان لبان (کندر) به عمل می‌‌آمد<ref>ابن خلدون، تاریخ، ج۴، ص۲۸۸</ref> که در آن [[زمان]] مهمترین کالای [[تجاری]] آنان به شمار می‌‌رفت به طوری که [[پادشاهان]] ممالک جنوبی از جمله [[فرمانروایان]] [[سبأ]] و «قتبان» و «معین» و «حضرموت» از جهت اقتصادی بر این کالای [[ارزشمند]] تکیه داشتند.  

هنگام ظهور [[اسلام]]، مهره عرصه [[نزاع]] دو تن از [[رجال]] این [[قبیله]] به نام «[[شخریت بن شحرات مهری]]» از «بنی شخراة» و «[[المصبّح بن محارب مهری]]» از [[بنی محارب]] در به‌دست گرفتن زمام [[ریاست]] این [[قوم]] بود. «شخریت» [[پادشاه]] اقلیم شرقی شحر و کوه‌های ظفار و در ناحیه ای که از «جَیْروت» تا «نضون» امتداد داشت، [[حکومت]] داشت و «المصبّح» پادشاه اقلیم غربی مشقاص در [[نجد]] [[حکمرانی]] داشت<ref>طبری، تاریخ الرسل و الملوک، ج۳، ص۳۱۶-۳۱۷</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>

[[قبیله]] مهره را در شمار [[متمردان]] از [[حکومت مدینه]] پس از [[نبی خاتم]]{{صل}} گفته‌اند. در پی این واقعه، [[ابوبکر]] سپاهی را به [[فرماندهی]] [[عکرمة بن ابوجهل]] به سوی این قبیله گسیل داشت. [[عکرمه]] پس از ورود به مهره خود را در مقابل دو [[رهبر]] [[متخاصم]] دید: یکی «شخریت» که بر مناطق ساحلی این [[سرزمین]] [[تسلط]] داشت و به لحاظ عده و عُده در [[اقلیت]] بود و دیگر «المُصبح» که نفوذش بر مناطق مرتفع مهره بود و در [[اکثریت]] بودند. پس هر دو را به بازگشت به [[اسلام]] [[دعوت]] کرد. دعوت او مورد قبول «شخریت» قرار گرفت اما «المُصبح» [[امتناع]] کرد و بدین ترتیب دو طرف آماده [[نبرد]] با یکدیگر شدند. [[جنگ]] در گرفت؛ [[سپاه]] عکرمه به کمک شخریت و هزار تن از [[مردم]] [[قبیله]] او که به [[عکرمه]] پیوستند به [[پیروزی]] رسیدند. «المصبح» همراه با بسیاری از مهری‌ها کشته شدند و [[غنایم]] بسیاری از آنان نصیب [[مسلمین]] شد<ref> طبری، تاریخ الرسل و الملوک، ج۳، ص۳۱۶-۳۱۷؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۶، ص۳۳۰.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>

== مهره و فتوحات اسلامی ==

با آغاز فتوحات اسلامی در [[سال دوازدهم هجری]]، مردم قبیله مهره نیز همگام با بسیاری از [[قبایل عرب]] پا به عرصه فتوحات اسلامی نهادند و نقشی پررنگی در [[فتوحات]] [[عراق]] و [[شام]] و خراسان و [[مغرب]] [[عربی]] و دیگر شهرهایی که به دست مسلمین فتح شد، ایفا نمودند. نمود بارز این حضور گسترده و مؤثر را می‌‌توان در فتوحات شمال آفریقا خصوصاً در [[فتح مصر]] جست<ref> د.علی صالح الخلاقی، دور قبیلة مَهْرَة وأعلامها فی مصر فی القرون الثلاثة الأولی للهجرة (۱)، یافع نیوز.</ref>. پس از انجام فتوحات در شمال آفریقا، به تدریج [[رزمندگان]] مهره در [[اراضی]] سرزمین‌های مفتوحه سکونت [[اختیار]] کردند<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>.

علاوه بر جریان فتوحات، آثار حضور [[مردم]] [[قبیله]] مهره را می‌‌توان در برخی دیگر از رخدادهای قرون نخست [[اسلامی]] جست. از جمله این حضور و مشارکت را می‌‌توان در [[صفین]] یافت. نبردی که در سال ۳۷ هجری بین [[سپاه امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[سپاه معاویه]] در گرفت و در آن جمع بسیاری از دو طرف کشته شدند. منقری در کتاب خود در ذکر شهدای شاخص سپاه امیرالمؤمنین{{ع}}، به نام «[[یزید بن واصل مهری]]» اشاره می‌‌کند که این حضور و به احتمال حضور جمعی دیگر از مهری‌های همراه او حکایت از مشارکت مردم این قبیله در [[سپاه کوفه]] دارد<ref> منقری، وقعة صفین، ص۵۵۶.</ref>. از دیگر صحنه‌های حضور پررنگ مهری‌ها در [[کوفه]]، [[انتخاب]] [[بشر بن حسان مهری]] به عنوان [[فرماندار کوفه]] از سوی [[سلیمان بن عبدالملک اموی]] است<ref> خلیفة بن خیاط، تاریخ، ص۳۰۳.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>