۶۴٬۶۴۲
ویرایش
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
'''تفسیر ابی السعود''' کتابی است به زبان فارسی که مشتمل بر [[تأویل]] ابعاد مختلف [[آیات قرآن]] میباشد. این کتاب اثر [[محمد بن محمد بن مصطفی عمادی]] معروف به [[ابو السعود]] است و [[انتشارات دار إحیاء التراث العربی]] انتشار آن را به عهده داشته است.<ref name=p1>[http://lib.eshia.ir/15398/1/0 کتابخانه مدرسه فقاهت]</ref> | '''تفسیر ابی السعود''' کتابی است به زبان فارسی که مشتمل بر [[تأویل]] ابعاد مختلف [[آیات قرآن]] میباشد. این کتاب اثر [[محمد بن محمد بن مصطفی عمادی]] معروف به [[ابو السعود]] است و [[انتشارات دار إحیاء التراث العربی]] انتشار آن را به عهده داشته است.<ref name=p1>[http://lib.eshia.ir/15398/1/0 کتابخانه مدرسه فقاهت]</ref> | ||
== دربارهٔ کتاب == [[ارشاد العقل السلیم إلی مزایا الکتاب الکریم (کتاب)|ارشاد العقل السلیم إلی مزایا الکتاب الکریم]] | == دربارهٔ کتاب == | ||
[[ارشاد العقل السلیم إلی مزایا الکتاب الکریم (کتاب)|ارشاد العقل السلیم إلی مزایا الکتاب الکریم]] مشهور به "[[تفسیر ابی السعود]]" به [[زبان عربی]]، از [[قاضی]] ابی سعود [[محمد بن محمد بن مصطفی عمادی]] [[حنفی]] [[اشعری]] [[مذهب]] است که در سال ۸۹۳ (یا ۸۹۸ق) در روستایی در [[قسطنطنیه]] به [[دنیا]] آمد و نزد پدرش به تحصیل پرداخت و پس از [[فراغت]] از تحصیلات عالیه به [[مقام]] [[قضاء]] نائل آمد. او عمری را به [[تدریس]] و [[تعلیم]] و تألیف پرداخت. سرانجام در سال ۹۸۲ق در قسطنطنیه [[چشم]] از [[جهان]] فرو بست. "تفسیر ابی السعود" بعد از "[[الکشاف]] [[زمخشری]]" و "[[انوار]] التنزیل" [[بیضاوی]]، مشهورترین [[تفسیر قرآن]] از جهت ادبی و بلاغی و [[استواری]] در [[نثر]] به شمار می‌رود. | |||
منابع اساسی این [[تفسیر]] "الکشاف" و "انوار التنزیلگ است. او قطعاً به "[[تفسیر طبری]]" و "[[صحاح سته]]" در ذکر [[احادیث]] [[تفسیری]] نیز توجه داشته و از آنها استفاده نموده است. "[[پرهیز]] شدید از [[نقل روایات]] [[اسرائیلیات]]"، "گزیده‌گویی" و "دقت در نکات ادبی و بلاغی"، "قلّت لفظ و کثرت معنی" و گاستواری در نثر" از مهمترین ویژگی‌های این تفسیر پر [[ارج]] است. | منابع اساسی این [[تفسیر]] "الکشاف" و "انوار التنزیلگ است. او قطعاً به "[[تفسیر طبری]]" و "[[صحاح سته]]" در ذکر [[احادیث]] [[تفسیری]] نیز توجه داشته و از آنها استفاده نموده است. "[[پرهیز]] شدید از [[نقل روایات]] [[اسرائیلیات]]"، "گزیده‌گویی" و "دقت در نکات ادبی و بلاغی"، "قلّت لفظ و کثرت معنی" و گاستواری در نثر" از مهمترین ویژگی‌های این تفسیر پر [[ارج]] است. | ||