خطبه مکیه امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه==

براساس این سخن امام{{ع}}، عالم به [[خدا]] کسی است که [[امین]] [[احکام]] و [[قوانین الهی]] باشد و این تعبیر شامل [[فقها]] و [[علما]] در [[عصر غیبت]] هم می‌شود. اگر [[امام حسین]]{{ع}}، تصدی [[امور حکومتی]] و [[اجتماعی]] [[مردم]] و [[بیان احکام اسلام]] را منحصر به [[امامان معصوم]]{{عم}} می‌دانست و [[علما]] را [[شایسته]] آن نمی‌دانست، باید چنین می‌فرمود: {{عربی| مَجَارِيَ الْأُمُورِ وَ الْأَحْكَامِ عَلَى أَيْدِي الْأَئِمَّةِ الْمَعْصُومِينَ}} یا {{عربی|عَلَى أَيْدِينَا}}، در حالی که [[امام]]{{ع}} {{متن حدیث|الْعُلَمَاءِ بِاللَّهِ}} را ذکر فرموده است که این تعبیر علاوه بر اینکه [[امامان]]{{عم}} را شامل می‌شود، [[فقهای عادل]] و [[امین]] در هر عصر به ویژه در [[عصر غیبت]] را نیز در بر می‌گیرد. [[امام خمینی]] درباره این [[روایت]] چنین فرموده است: "از این [[روایت]] دو مطلب مهم به دست می‌آید: یکی [[ولایت فقیه]] و دیگری اینکه [[فقها]] باید با [[جهاد]] خود و با [[امر به معروف و نهی از منکر]] [[حکام جائر]] را [[رسوا]] و [[متزلزل]] و [[مردم]] را بیدار کنند<ref>ولایت فقیه، ص۱۲۵.</ref>.<ref>[[عبدالله ابراهیم‌زاده آملی|ابراهیم‌زاده آملی، عبدالله]]، [[امامت و رهبری - ابراهیم‌زاده آملی (کتاب)| امامت و رهبری]]، ص:۱۵۰-۱۵۶.</ref>