←مقدمه
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
*زنانی که در [[کربلا]] حضور داشتند، برخی از [[اولاد علی]]{{ع}} بودند، و برخی جز آنان، چه از [[بنی هاشم]] یا دیگران. [[زینب]]، [[ام کلثوم]]، [[فاطمه]]، [[صفیه]]، [[رقیّه]] و امّ هانی، از [[اولاد]]{{عم}} بودند، [[فاطمه]] و [[سکینه]]، [[دختران]] [[سید الشهدا]]{{ع}} بودند، [[رباب]]، [[عاتکه]]، [[مادر]] [[محسن بن حسن]]، دختر [[مسلم بن عقیل]]، [[فضه نوبیه]]، [[کنیز]] خاصّ [[امام حسین]]{{ع}} و [[مادر]] [[وهب بن عبد اللّه]] نیز از [[زنان]] حاضر در [[کربلا]] بودند<ref>زندگانی سید الشهدا، عمادزاده، ج۲، ص۱۲۴؛ به نقل از لهوف، کبریت احمر و انساب الأشراف.</ref>. پنج نفر [[زن]] که از خیام [[حسینی]] به طرف [[دشمن]] بیرون آمدند، عبارت بودند از: [[کنیز]] [[مسلم بن عوسجه]]، [[ام وهب]] [[زن]] [[عبد اللّه کلبی]]، [[مادر]] [[عبداللّه کلبی]]، [[مادر]] [[عمرو بن جناده انصاری]]، [[زینب کبری]]{{ع}}. زنی که در [[عاشورا]] [[شهید]] شد، [[مادر]] وهب بود، بانوی نمیریّه قاسطیّه، [[زن]] [[عبد اللّه بن عمیر کلبی]] که بر بالین شوهر آمد و از [[خدا]] [[آرزوی شهادت]] کرد و همانجا با [[عمود]] [[غلام]] [[شمر]] که بر سرش فرود آورد، کشته شد. | *زنانی که در [[کربلا]] حضور داشتند، برخی از [[اولاد علی]]{{ع}} بودند، و برخی جز آنان، چه از [[بنی هاشم]] یا دیگران. [[زینب]]، [[ام کلثوم]]، [[فاطمه]]، [[صفیه]]، [[رقیّه]] و امّ هانی، از [[اولاد]]{{عم}} بودند، [[فاطمه]] و [[سکینه]]، [[دختران]] [[سید الشهدا]]{{ع}} بودند، [[رباب]]، [[عاتکه]]، [[مادر]] [[محسن بن حسن]]، دختر [[مسلم بن عقیل]]، [[فضه نوبیه]]، [[کنیز]] خاصّ [[امام حسین]]{{ع}} و [[مادر]] [[وهب بن عبد اللّه]] نیز از [[زنان]] حاضر در [[کربلا]] بودند<ref>زندگانی سید الشهدا، عمادزاده، ج۲، ص۱۲۴؛ به نقل از لهوف، کبریت احمر و انساب الأشراف.</ref>. پنج نفر [[زن]] که از خیام [[حسینی]] به طرف [[دشمن]] بیرون آمدند، عبارت بودند از: [[کنیز]] [[مسلم بن عوسجه]]، [[ام وهب]] [[زن]] [[عبد اللّه کلبی]]، [[مادر]] [[عبداللّه کلبی]]، [[مادر]] [[عمرو بن جناده انصاری]]، [[زینب کبری]]{{ع}}. زنی که در [[عاشورا]] [[شهید]] شد، [[مادر]] وهب بود، بانوی نمیریّه قاسطیّه، [[زن]] [[عبد اللّه بن عمیر کلبی]] که بر بالین شوهر آمد و از [[خدا]] [[آرزوی شهادت]] کرد و همانجا با [[عمود]] [[غلام]] [[شمر]] که بر سرش فرود آورد، کشته شد. | ||
*در [[عاشورا]] دو [[زن]] از فرط [[عصبیّت]] و [[احساس]]، به [[حمایت از امام]] برخاستند و جنگیدند: | *در [[عاشورا]] دو [[زن]] از فرط [[عصبیّت]] و [[احساس]]، به [[حمایت از امام]] برخاستند و جنگیدند: | ||
*یکی [[مادر]] [[عبد اللّه بن عمر]] که پس از [[شهادت]] [[فرزند]]، با [[عمود]] [[خیمه]] به طرف [[دشمن]] روی کرد و [[امام]] او را برگرداند. دیگری [[مادر]] [[عمرو بن جناده]] که پس از [[شهادت]] پسرش، سر او را گرفت و مردی را به وسیله آن کشت، سپس شمشیری گرفت و با رجزخوانی به میدان رفت، که [[امام حسین]]{{ع}} او را به خیمه‌ها برگرداند<ref>تعزیه در ایران، صادق همایونی، ص۲۳۶.</ref>. | *یکی [[مادر]] [[عبد اللّه بن عمر]] که پس از [[شهادت]] [[فرزند]]، با [[عمود]] [[خیمه]] به طرف [[دشمن]] روی کرد و [[امام]] او را برگرداند. دیگری [[مادر]] [[عمرو بن جناده]] که پس از [[شهادت]] پسرش، سر او را گرفت و مردی را به وسیله آن کشت، سپس شمشیری گرفت و با رجزخوانی به میدان رفت، که [[امام حسین]]{{ع}} او را به خیمه‌ها برگرداند<ref>تعزیه در ایران، صادق همایونی، ص۲۳۶.</ref>. [[دلهم دختر عمر]] ([[همسر]] [[زهیر بن قین]]) نیز در [[راه]] [[کربلا]] به اتّفاق شوهرش به [[کاروان حسینی]] پیوست. زهیر بیشتر تحت تأثیر سخنان همسرش [[حسینی]] شد و به [[امام]] پیوست. [[رباب]]، دختر [[امرء القیس کلبی]]، [[همسر امام]] [[حسین]]{{ع}} نیز در [[کربلا]] حضور داشت، [[مادر]] سکینه و [[عبد الله]]. زنی از [[قبیله]] [[بکر بن وائل]] نیز حضور داشت، که ابتدا با شوهرش در سپاه [[ابن سعد]] بود، ولی هنگام حمله [[سپاهیان]] [[کوفه]] به خیمه‌های [[اهل بیت]]، شمشیری برداشت و رو به خیمه‌ها آمد و [[آل بکر بن وائل]] را به یاری طلبید. | ||
* [[زینب کبری]] و [[امّ کلثوم]]، [[دختران]] [[امیر المؤمنین]]{{ع}}، همچنین [[فاطمه دختر امام حسین]]{{ع}} نیز جزو [[اسیران]] بودند و در [[کوفه]] و... سخنرانی‌های افشاگر داشتند. مجموعه این [[بانوان]]، همراه [[کودکان]] خردسال، کاروان [[اسرای اهل بیت]] را تشکیل می‌دادند که پس از [[شهادت امام]] و حمله [[سپاه کوفه]] به خیمه‌ها، ابتدا در صحرا متفرّق شدند، سپس بصورت گروهی و [[اسیر]] به [[کوفه]] و از آنجا به [[شام]] فرستاده شدند. | * [[زینب کبری]] و [[امّ کلثوم]]، [[دختران]] [[امیر المؤمنین]]{{ع}}، همچنین [[فاطمه دختر امام حسین]]{{ع}} نیز جزو [[اسیران]] بودند و در [[کوفه]] و... سخنرانی‌های افشاگر داشتند. مجموعه این [[بانوان]]، همراه [[کودکان]] خردسال، کاروان [[اسرای اهل بیت]] را تشکیل می‌دادند که پس از [[شهادت امام]] و حمله [[سپاه کوفه]] به خیمه‌ها، ابتدا در صحرا متفرّق شدند، سپس بصورت گروهی و [[اسیر]] به [[کوفه]] و از آنجا به [[شام]] فرستاده شدند. | ||
*امّا درباره حضور این [[زنان]] در [[حادثه عاشورا]] بیشتر به محور "پیام رسانی" باید اشاره کرد. البته جهات دیگری نیز وجود داشت که فهرست‌وار به آنها اشاره می‌شود که هر کدام می‌تواند به عنوان "درس" مورد توجّه باشد: | *امّا درباره حضور این [[زنان]] در [[حادثه عاشورا]] بیشتر به محور "پیام رسانی" باید اشاره کرد. البته جهات دیگری نیز وجود داشت که فهرست‌وار به آنها اشاره می‌شود که هر کدام می‌تواند به عنوان "درس" مورد توجّه باشد: | ||