ابان بن میمون قداح: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

ابان بن<ref>مصحف «عن ابان، عن میمون القداح» است.</ref> میمون قداح<ref>ر. ک: جامع الرواة، ج۲، ص۲۸۷.</ref> در سند ۱ [[روایت]] [[تفسیر کنز الدقائق]] به نقل از [[کتاب کافی]] یاد شده است: {{متن حدیث|فی أصول الکافی: الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ أَبَانٍ عَنْ مَيْمُونٍ الْقَدَّاحِ قَالَ قَالَ لِي أَبُو جَعْفَرٍ{{ع}} اقْرَأْ قُلْتُ مِنْ أَيِّ شَيْءٍ أَقْرَأُ قَالَ مِنَ السُّورَةِ التَّاسِعَةِ قَالَ فَجَعَلْتُ أَلْتَمِسُهَا فَقَالَ اقْرَأْ مِنْ سُورَةِ يُونُسَ قَالَ فَقَرَأْتُ {{متن قرآن|لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنَى وَزِيَادَةٌ وَلَا يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلَا ذِلَّةٌ}}<ref>«برای آنان که نکویی کردند، نیکوترین پاداش و افزون بر آن است و چهره‌های آنان را نه غباری می‌پوشاند و نه خواری، آنان بهشتیند؛ آنها در آن جاودانند» سوره یونس، آیه ۲۶.</ref> قَالَ: «حَسْبُكَ» قَال: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}: إِنِّي لَأَعْجَبُ كَيْفَ لَا أَشِيبُ إِذَا قَرَأْتُ الْقُرْآنَ}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۶، ص۴۹ به گزارش از الکافی، ج۲، ص۶۳۲، ح۱۹.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۵۴.</ref>

== شرح حال [[راوی]] ==

در منبع اصلی یعنی [[کتاب کافی]] به جای «ابان بن میمون القداح»، «ابان عن میمون القداح» <ref>ر. ک: الکافی، ج۲، ص۶۳۲، ح۱۹.</ref> آمده است. در [[شرح اصول کافی]] ملا [[صالح مازندرانی]]<ref>ر. ک: شرح الکافی (ملا صالح مازندرانی)، ج۱۱، ص۷۳، ح۱۹.</ref>، [[وسائل الشیعه]]<ref>ر. ک: وسائل الشیعه، ج۶، ص۱۷۱، ح۷۶۵۸.</ref> و [[جامع احادیث الشیعه (کتاب)|جامع احادیث الشیعه]]<ref>ر. ک: جامع أحادیث الشیعه، ج۱۵، ص۶۵، ح۱۶۲.</ref> نیز به نقل از کافی، ابان عن میمون القداح ثبت شده؛ ولی در بحار الأنوار به نقل از کافی به دو صورت «عن ابان عن ابن میمون القداح»؛ و «عن ابان بن میمون القداح» ذکر شده<ref>ر. ک: بحار الأنوار، ج۱۶، ص۲۵۸، ح۴۲؛ ج۴۶، ص۳۰۲، ح۴۹.</ref>، چنان که این [[حدیث]] در [[تفسیر عیاشی]] با این سند نقل شده است: {{عربی|"عن ابان بن عثمان عن محمد قال: قال أبوجعفر{{ع}}..."}}<ref>تفسیر العیاشی، ج۲، ص۱۱۹، ح۱.</ref>.

در میان احتمالات چهارگانه، احتمال دوم عن ابان، عن میمون القداح صحیح است؛ زیرا مراد از ابان، ابان بن عثمان است، به دلیل [[روایت]] [[حسن بن علی الوشاء]] از وی<ref>ر. ک: الکافی، ج۱، ص۵۱ (۱۵)، ۲۳۴ (ح۴) و۳۰۶ (ح ۱).</ref> و به استناد روایت تفسیر عیاشی که به ابان بن عثمان تصریح شده است. افزون بر این، شخصی با عنوان ابان بن میمون القداح در کتب رجالی عنوان نشده است.

[[نجاشی]] در ترجمه پسرش [[عبدالله بن میمون قداح]] می‌نویسد: {{عربی|"روی أبوه عن ابی جعفر و ابی عبدالله{{عم}}}}<ref>رجال النجاشی، ص۲۱۳، ش۵۵۷.</ref> و در [[کتب حدیثی]] نیز از هر دو [[امام]]{{ع}} [[حدیث]] نقل کرده است<ref>ر. ک: روایت از امام باقر{{ع}} (بصائر الدرجات، ج۱، ص۲۳۳؛ الکافی، ج۲، ص۸۰، ح۷)؛ نیز روایت از امام صادق{{ع}} (بصائر الدرجات، ج۱، ص۴۲۱، ح۹؛ التمحیص، ص۶۵، ح۱۵۲).</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۵۴-۱۵۶.</ref>