ابراهیم بن نوبخت در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابواسحاق ابراهیم بن نوبخت]]، معروف به [[نوبختی]]، یکی از [[متکلمان]] معروف [[خاندان]] پرآوازه نوبختی است. اگرچه بنا بر گزارش کتاب [[خاندان نوبختی]]، [[ابواسحاق]] در نیمه اول [[قرن چهارم]] می‌زیسته است<ref>عباس اقبال آشتیانی، خاندان نوبختی، ص۱۶۸-۱۷۰؛ سیدحسن صدر، تأسیس الشیعة، ص۳۶۵-۳۶۶.</ref>، باید [[اذعان]] کرد که در [[تاریخ]] [[وفات]] او [[اختلاف]] زیادی هست؛ به گونه‌ای که عده‌ای او را متوفای [[قرن دوم]]، و عده‌ای دیگر، وی را متوفای نیمه نخست [[قرن هفتم]] دانسته‌اند<ref>ر. ک: گروهی از نویسندگان، معجم طبقات المتکلمین، ج۲، ص۱۸۱.</ref>. با توجه به قراین متعدد به نظر می‌رسد که تأخر زمانی وی، از بزرگانی همچون [[شیخ مفید]]، [[سید مرتضی]] و [[شیخ طوسی]]، مسلم است، و می‌توان وی را از متکلمان نیمه دوم [[قرن پنجم]] دانست. کتاب [[الیاقوت (کتاب)|الیاقوت]]، از معدود کتاب‌هایی است که از وی به جای مانده است. [[مرحوم علامه حلی]] این کتاب را با عنوان [[انوار الملکوت فی شرح الیاقوت (کتاب)|انوار الملکوت فی شرح الیاقوت]] شرح کرده است<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[عصمت امام (کتاب)|عصمت امام]]، ص ۳۹۵.</ref>.