جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[ارتش]] یکی از ارکان [[حکومت اسلامی]] است. [[امام علی]]{{ع}} با توجه به اهمیت این رکن، نکاتی چند را یادآور شده که در نظر نگرفتن آنها نوعی آسیب به شمار میرود: | [[ارتش]] یکی از ارکان [[حکومت اسلامی]] است. [[امام علی]] {{ع}} با توجه به اهمیت این رکن، نکاتی چند را یادآور شده که در نظر نگرفتن آنها نوعی آسیب به شمار میرود: | ||
# [[آموزش]] [[آداب جنگ]] از جمله آنکه فقط با [[پیکار]] کنندگان بجنگید: {{متن حدیث|لَا تُقَاتِلَنَّ إِلَّا مَنْ قَاتَلَكَ}}<ref>نهج البلاغه، نامه ۱۲.</ref>. | # [[آموزش]] [[آداب جنگ]] از جمله آنکه فقط با [[پیکار]] کنندگان بجنگید: {{متن حدیث|لَا تُقَاتِلَنَّ إِلَّا مَنْ قَاتَلَكَ}}<ref>نهج البلاغه، نامه ۱۲.</ref>. | ||
# [[آرایش لشکر]]، مثل تقسیم [[سربازان]] به [[قلب]]، [[میمنه]] و [[میسره]] (قسمت وسط، سمت راست و چپ [[لشکر]])؛ | # [[آرایش لشکر]]، مثل تقسیم [[سربازان]] به [[قلب]]، [[میمنه]] و [[میسره]] (قسمت وسط، سمت راست و چپ [[لشکر]])؛ | ||
خط ۹: | خط ۹: | ||
# عقبنشینی تاکتیکی هنگام [[لزوم]]<ref>ری شهری، محمد، موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج۴، ص۲۸۵-۲۹۲.</ref>. | # عقبنشینی تاکتیکی هنگام [[لزوم]]<ref>ری شهری، محمد، موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج۴، ص۲۸۵-۲۹۲.</ref>. | ||
امام علی{{ع}} در [[عهدنامه]] خود به [[مالک اشتر]] میفرماید: | امام علی {{ع}} در [[عهدنامه]] خود به [[مالک اشتر]] میفرماید: | ||
پس در کارهای ایشان چنان بیندیش که [[پدر]] و [[مادر]] درباره فرزند خویش، و مبادا آنچه آنان را بدان نیرومند میکنی، در دیدهات بزرگ نماید... و باید گزیدهترین سران [[سپاه]] نزد تو آن بود که با [[سپاهیان]] [[یار]] باشد.... پس امیدشان را برآر و ستودنشان را به [[نیکی]] پیوسته دار و [[رنج]] کسانی را که [[کوشش]] کردهاند، بر زبان آر<ref>نهج البلاغه، نامه ۵۳.</ref>. | پس در کارهای ایشان چنان بیندیش که [[پدر]] و [[مادر]] درباره فرزند خویش، و مبادا آنچه آنان را بدان نیرومند میکنی، در دیدهات بزرگ نماید... و باید گزیدهترین سران [[سپاه]] نزد تو آن بود که با [[سپاهیان]] [[یار]] باشد.... پس امیدشان را برآر و ستودنشان را به [[نیکی]] پیوسته دار و [[رنج]] کسانی را که [[کوشش]] کردهاند، بر زبان آر<ref>نهج البلاغه، نامه ۵۳.</ref>. | ||
[[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} در عین حال از [[معنویات]] ارتش خود [[غافل]] نبود و ایشان را به [[تقوا]]، [[ذکر الهی]]، [[صبر]] و مانند آن [[ترغیب]] میکرد<ref>ری شهری، محمد، موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج۴، ص۲۹۵-۲۹۸.</ref>. [[سیره]] [[حضرت]]، [[نهی]] از آغاز [[جنگ]]، نهی از [[دعوت]] به [[مبارزه]]، مصونیت [[سیاسی]] فرستادگان، تمام کردن [[حجت]] پیش از آغاز جنگ، [[احترام]] به [[پیمانها]]، [[دعا]] هنگام [[نبرد]] و [[کمک به مظلومان]] و [[اسیران]] بود<ref>ری شهری، محمد، موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج۴، ص۳۰۶-۳۱۳.</ref><ref>[[سید صادق حقیقت|حقیقت، سید صادق]]، [[آسیبشناسی حکومت (مقاله)| مقاله «آسیبشناسی حکومت»]]، [[دانشنامه امام علی ج۶ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۶]]، ص ۹۶.</ref> | [[امیرمؤمنان علی]] {{ع}} در عین حال از [[معنویات]] ارتش خود [[غافل]] نبود و ایشان را به [[تقوا]]، [[ذکر الهی]]، [[صبر]] و مانند آن [[ترغیب]] میکرد<ref>ری شهری، محمد، موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج۴، ص۲۹۵-۲۹۸.</ref>. [[سیره]] [[حضرت]]، [[نهی]] از آغاز [[جنگ]]، نهی از [[دعوت]] به [[مبارزه]]، مصونیت [[سیاسی]] فرستادگان، تمام کردن [[حجت]] پیش از آغاز جنگ، [[احترام]] به [[پیمانها]]، [[دعا]] هنگام [[نبرد]] و [[کمک به مظلومان]] و [[اسیران]] بود<ref>ری شهری، محمد، موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج۴، ص۳۰۶-۳۱۳.</ref><ref>[[سید صادق حقیقت|حقیقت، سید صادق]]، [[آسیبشناسی حکومت (مقاله)| مقاله «آسیبشناسی حکومت»]]، [[دانشنامه امام علی ج۶ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۶]]، ص ۹۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |