جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
یعنی همان گونه که [[دادرسی]] برای [[پیامبر]] و [[جانشینان]] او ضروری است، طرفین [[نزاع]] نیز باید به دادرسی ایشان و نتیجه آن هر چه باشد، تن در دهند. | یعنی همان گونه که [[دادرسی]] برای [[پیامبر]] و [[جانشینان]] او ضروری است، طرفین [[نزاع]] نیز باید به دادرسی ایشان و نتیجه آن هر چه باشد، تن در دهند. | ||
برخی دیگر از [[آیات]]، [[پیامبر اعظم]]{{صل}} را در دادرسی میان [[اهل کتاب]] مختار می‌گذارد: {{متن قرآن|فَإِنْ جَاءُوكَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ}}<ref>«پس اگر به نزد تو آمدند میان آنان داوری کن و یا از آنان رو بگردان» سوره مائده، آیه ۴۲.</ref>. | برخی دیگر از [[آیات]]، [[پیامبر اعظم]] {{صل}} را در دادرسی میان [[اهل کتاب]] مختار می‌گذارد: {{متن قرآن|فَإِنْ جَاءُوكَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ}}<ref>«پس اگر به نزد تو آمدند میان آنان داوری کن و یا از آنان رو بگردان» سوره مائده، آیه ۴۲.</ref>. | ||
با [[تأمل]] در آیات یادشده روشن می‌شود که لفظ حکم به کار رفته در آنها به معنی دادرسی رایج و اصطلاحی است، نه شیوه [[داوری]] که پیش از [[اسلام]] موجود بود.<ref>[[محمد درگاه‌زاده|درگاه‌زاده، محمد]]، [[آیین دادرسی پیامبر اعظم (کتاب)|آیین دادرسی پیامبر اعظم]]، ص ۱۹.</ref> | با [[تأمل]] در آیات یادشده روشن می‌شود که لفظ حکم به کار رفته در آنها به معنی دادرسی رایج و اصطلاحی است، نه شیوه [[داوری]] که پیش از [[اسلام]] موجود بود.<ref>[[محمد درگاه‌زاده|درگاه‌زاده، محمد]]، [[آیین دادرسی پیامبر اعظم (کتاب)|آیین دادرسی پیامبر اعظم]]، ص ۱۹.</ref> | ||