ابن حوزه: تفاوت میان نسخه‌ها

== نفرین ابی عبدالله {{ع}} بر ابن حوزه ==

مردی از [[بنی تمیم]] که [[عبدالله بن حوزة]] خوانده می‌شد پیش آمد و جلوی [[حسین]] {{ع}} ایستاد، و گفت: ای حسین! ای حسین! حسین {{ع}} فرمود: چه می‌خواهی؟

گفت: تو را به [[آتش]] مژده باد. حسین {{ع}} فرمود: نه، من بر [[پروردگار]] [[مهربان]] و [[پیامبر]] [[شفیع]] و [[مطاع]] وارد خواهم شد، سپس رو به [[یاران]] کرد و پرسید: این مرد کیست؟

حسین {{ع}} [[سکوت]] کرد. بار دوم کلامش را تکرار کرد، ولی دوباره حسین {{ع}} سکوت کرد. وقتی برای بار سوم سؤالش را تکرار نمود حسین {{ع}} فرمود: به او بگویید: بله، این حسین است، چه حاجتی داری؟

حسین {{ع}} دو دستش را بلند کرد به‌طوری که سفیدی [[لباس]] زیربغلش را دیدم آنگاه فرمود: خداوندا او را از ما جدا کن و به آتش بیفکن. ابن حوزة غضبناک گردید و رفت تا با اسب به سوی [[حسین]] {{ع}} [[حمله]] کند، ولی بین او و حسین {{ع}} آبراهه‌ای فاصله بود، و در حین حمله پایش به رکاب گیر کرد، اسب او را چرخاند و واژگون ساخت، به‌طوری که ساق و ران پایش قطع شد و یک طرف آن به رکاب اسب آویزان ماند.

[[عبدالجبار بن وائل حضرمی]] می‌گوید: [[مسروق]] برگشت و [[سپاه]] [[عمر بن سعد]] را از پشت سر ترک کرد، از او علت بازگشتش را پرسیدم، گفت: من از [[اهل]] این [[بیت]] [[خاندان پیامبر]] {{صل}} چیزی دیده‎‌ام که هرگز با آن‎ها نمی‌جنگم<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۴۳۱، به نقل از ابی مخنف از عطاء بن سائب از عبدالجبار بن وائل حضرمی از برادرش مسروق بن وائل.</ref>.<ref>[[محمد هادی یوسفی غروی|یوسفی غروی، محمد هادی]]، [[سوگ‌نامه کربلا (مقاله)|مقاله «سوگ‌نامه کربلا»]]، [[فرهنگ عاشورایی ج۴ (کتاب)|فرهنگ عاشورایی ج۴]] ص۶۳؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۳۸.</ref>