ابوشداد ذماری عمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی صد و بیست سال [[عمر]] کرد و از کهنسال‌ترین افرادی است که [[زمان رسول خدا]] {{صل}} را [[درک]] کرد، ولی [[توفیق]] [[تشرف]] [[خدمت]] او را نیافت. بدین سبب از او در شمار مخضرمین یاد شده است<ref>ابن حجر، ج۷، ص۱۷۹.</ref>. محل سکونت او ذمار [[یمن]]، یا "دَمَا" از عمان دانسته شده و او را به اعتبار دما، دمائی و به اعتبار عمان، [[عمانی]] گفته‌اند<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۰.</ref>. [[ابن حجر]]، دُمار را از نواحی عمان و او را عمانی دانسته است<ref>ابن حجر، ج۷، ص۱۷۹.</ref>؛ چنان که [[ابن منده]] و [[ابونعیم]] نیز او را عمانی دانسته‌اند <ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۰؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۳۰.</ref>؛ اما ابن عبدالبر<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۸.</ref> و [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۰.</ref> او را ذماری و ذمار را نیز از [[صنعا]] دانسته و گفته‌اند: {{عربی|"سكن عمان"}}. [[ابوشداد]] گفته است [[نامه]] [[رسول خدا]] {{صل}} در قطعه‌ای از پوست به دست من رسید که در آن نوشته بود {{متن حدیث| مِنْ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ إِلَى أَهْلِ عمان سَلَامُ عَلَيْكُمْ أَمَّا بَعْدُ فَأَقَرُّوا بِشَهَادَةِ انَّ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ وَ أَدُّوا الزَّكَاةِ وخطوا الْمَسَاجِدِ كَذَا وَ كَذَا وَ الَّا غَزَوتُكُم }}؛ نامه‌ای است از [[محمد]] رسول خدا به [[اهل]] عمان. [[سلام]]. [[اقرار]] کنید به اینکه خدایی جز خدای یگانه نیست. [[زکات]] بپردازید. [[مسجد]] بسازید و... ، وگرنه به [[جنگ]] شما خواهم آمد». [[ابو شداد]] می‌گوید: ما کسی را برای خواندن نامه نیافتیم تا [[جوانی]] پیدا شد و آن را برای ما خواند<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۹؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۵۹.</ref>. [[عبدالعزیز بن زیاد حنظلی]] می‌گوید: از ابوشداد پرسیدم: در آن [[زمان]] که نامه رسول خدا {{صل}} رسید، چه کسی [[حاکم یمن]] بود؟ گفت: {{عربی|"اُسوارٌ مِن اَسوِرَة کسری"}}؛ سرداری از [[سرداران]] کسری که به او "بستیجان" می‌گفتند<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۳۰.</ref>. مغلطای<ref>مغلطای، ج۲، ص۲۷۷.</ref> رسیدن نامه رسول خدا {{صل}} را به دست او، دلیل بر [[صحابی]] بودنش ندانسته است. برخی کلمه "[[سلام]]" را در نامه آن [[حضرت]]، مناسب [[کفار]] ندانسته و احتمال داده‌اند [[اهل]] [[عمان]] [[مسلمان]] بوده باشند، ولی [[زکات]] نمی‌دادند و [[نماز]] اقامه نمی‌کردند<ref>احمدی میانجی، ج۲، ص۳۴۳.</ref>. این در حالی است که در نامه‌های دیگر [[رسول خدا]] {{صل}} خطاب به کفار نیز "[[سلام]] علیک" آمده است<ref>احمدی میانجی، ج۲، ص۳۵۴.</ref><ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوشداد ذماری عمانی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۳۷۱.</ref>