جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
صحنه [[عاشورا]]، صحنه [[تصفیه]] [[خالصان]] از ناخالصان است. آنها که از اول به قصدی غیر از [[رضایت]] و [[قرب الهی]] و [[عمل به وظیفه]]، همراه [[امام]]{{ع}} به طرف [[کربلا]] حرکت کردند، هر یک به بهانه‌ای از [[حضرت]] جدا شدند و تنها کسانی ماندند که این راه را خالصانه [[انتخاب]] کرده بودند و [[خلوص]] خود را در [[شب عاشورا]] و [[روز]] [[نبرد]] نشان دادند. | صحنه [[عاشورا]]، صحنه [[تصفیه]] [[خالصان]] از ناخالصان است. آنها که از اول به قصدی غیر از [[رضایت]] و [[قرب الهی]] و [[عمل به وظیفه]]، همراه [[امام]] {{ع}} به طرف [[کربلا]] حرکت کردند، هر یک به بهانه‌ای از [[حضرت]] جدا شدند و تنها کسانی ماندند که این راه را خالصانه [[انتخاب]] کرده بودند و [[خلوص]] خود را در [[شب عاشورا]] و [[روز]] [[نبرد]] نشان دادند. | ||
امام{{ع}} پیش از شروع حرکت از [[مدینه]] ضمن [[خطابه]] مفصلی که ایراد کرد، هر گونه شائبه [[دنیاطلبی]] و ریاست‌خواهی و [[جنگ]] [[قدرت]] را رد کرد و [[انگیزه]] [[خالص]] «[[اصلاح]] [[دینی]] و [[اجتماعی]]» را مطرح ساخت<ref>کلمات الامام الحسین{{ع}}، ص۲۷۶.</ref>. | امام {{ع}} پیش از شروع حرکت از [[مدینه]] ضمن [[خطابه]] مفصلی که ایراد کرد، هر گونه شائبه [[دنیاطلبی]] و ریاست‌خواهی و [[جنگ]] [[قدرت]] را رد کرد و [[انگیزه]] [[خالص]] «[[اصلاح]] [[دینی]] و [[اجتماعی]]» را مطرح ساخت<ref>کلمات الامام الحسین {{ع}}، ص۲۷۶.</ref>. | ||
در جای دیگر، این گونه فرمود: | در جای دیگر، این گونه فرمود: | ||
«من هرگز به عنوان [[شورش]] و [[خوش‌گذرانی]]، سرمستی، [[فساد]] انگیزی یا [[ستم]] [[قیام]] نکردم، بلکه برای [[طلب]] اصلاح و [[امر به معروف و نهی از منکر]] قیام کردم»<ref>مناقب آل ابی‌طالب، ج۳، ص۲۴۱.</ref>. | «من هرگز به عنوان [[شورش]] و [[خوش‌گذرانی]]، سرمستی، [[فساد]] انگیزی یا [[ستم]] [[قیام]] نکردم، بلکه برای [[طلب]] اصلاح و [[امر به معروف و نهی از منکر]] قیام کردم»<ref>مناقب آل ابی‌طالب، ج۳، ص۲۴۱.</ref>. | ||
[[عابس بن ابی شبیب شاکری]] که یکی از [[اصحاب]] حضرت است، [[حمایت]] خالصانه و [[الهی]] خود را از [[اهل بیت پیامبر]]{{صل}} در رجزش این‌گونه بیان می‌کند: | [[عابس بن ابی شبیب شاکری]] که یکی از [[اصحاب]] حضرت است، [[حمایت]] خالصانه و [[الهی]] خود را از [[اهل بیت پیامبر]] {{صل}} در رجزش این‌گونه بیان می‌کند: | ||
«من با شمشیرم در راه شما تیغ می‌زنم و [[جهاد]] می‌کنم تا به [[دیدار]] [[خدا]] بروم و با این کار جز به [[پاداش الهی]] [[چشم]] ندوخته‌ام و چیزی نمی‌خواهم»<ref>العوالم، ص۲۷۲.</ref><ref>[[سید مجتبی غیوری نجف‌آبادی|غیوری نجف‌آبادی، سید مجتبی]]، [[امام حسین و تربیت دینی (مقاله)|مقاله «امام حسین و تربیت دینی»]]، [[فرهنگ عاشورایی ج۷ (کتاب)|فرهنگ عاشورایی ج۷]] ص ۷۵.</ref> | «من با شمشیرم در راه شما تیغ می‌زنم و [[جهاد]] می‌کنم تا به [[دیدار]] [[خدا]] بروم و با این کار جز به [[پاداش الهی]] [[چشم]] ندوخته‌ام و چیزی نمی‌خواهم»<ref>العوالم، ص۲۷۲.</ref><ref>[[سید مجتبی غیوری نجف‌آبادی|غیوری نجف‌آبادی، سید مجتبی]]، [[امام حسین و تربیت دینی (مقاله)|مقاله «امام حسین و تربیت دینی»]]، [[فرهنگ عاشورایی ج۷ (کتاب)|فرهنگ عاشورایی ج۷]] ص ۷۵.</ref> | ||