اخلاق بندگی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[یاد خدا]]، از دیدگاه [[عالمان]] اخلاق به معنای توجه کلی به [[خداوند]] همراه با [[حضور قلب]] و [[فراغت]] خاطر است<ref>فیض کاشانی، محسن بن مرتضی، المحجة البیضاء فی تهذیب الأحیاء، تحقیق علی‌اکبر غفاری، ج۳، ص۲۷۷؛ نراقی، محمد مهدی، جامع السعادات، تحقیق سیدمحمد کلانتر، ج۳، ص۲۹۰.</ref>. [[اهل معرفت]] نیز آن را در معنای رها شدن از [[غفلت]] و [[فراموشی]] به کار برده‌اند<ref>انصاری، خواجه عبدالله بن محمد، منازل السائرین، ص۸۶.</ref>. یکی از مهم‌ترین عوامل در زمینه [[تزکیه نفس]] و [[تهذیب اخلاق]]، ذکر است؛ ذکر به معنای یاد در مقابل غفلت است و دارای گستره وسیعی می‌باشد از جمله، غفلت از [[خدا]]، غفلت از [[وظیفه]] و [[مسئولیت]]، غفلت از [[عالم قبر]] و غفلت از [[محاسبه اعمال]]. یاد تمامی موارد فوق می‌تواند [[سرنوشت انسان]] را تعیین کند، مشروط بر آنکه این [[اعتقاد]] در [[زندگی]]، حرکت و [[تصمیم‌گیری]] انسان مؤثر باشد، چرا که براساس [[آیات قرآن]] {{متن قرآن|إِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ}}<ref>«تو تنها به آن کس می‌توانی بیم دهی که از این قرآن پیروی می‌کند» سوره یس، آیه ۱۱.</ref>[[انذار]] [[الهی]] و [[پیامبر]] {{صل}} برای کسانی مفید است که به دنبال یاد بوده و خود را از [[غفلت]] دور نگه می‌دارند<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۲۲/۲/۱۳۸۲.</ref>. ملتی که متکی به نام و [[یاد خدا]] باشد ترسی نداشته و در مقابل تهدیدها عقب نمی‌نشیند<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای حسینی، سید علی]]، ۴/۶/۱۳۶۹.</ref><ref>[[علی گرامی|گرامی، علی]]، [[اخلاق - گرامی (مقاله)| مقاله «اخلاق»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی]]، ص ۶۱.</ref>