جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ازهر بن منقر در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
نام پدرش را «منقد» نیز نوشتهاند<ref>ذهبی، ج۱، ص۱۳.</ref> که تصحیف «منقر» است. [[قبیله]] و تیره این فرد دانسته نشده است و [[ابن منده]] به [[اجمال]] گوید: اَزهر از [[اعراب]] [[بصره]] است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۲؛ ذهبی، ج۱، ص۱۳.</ref>. تنها روایتی که بر [[صحابی]] بودنش دلالت دارد، از طریق [[عمیر بن جابر]] نقل شده که اَزهر گوید: پشت سر [[پیامبر]] [[نماز]] خواندم و شنیدم که نماز را با {{متن قرآن|الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ}}<ref>«سپاس، خداوند، پروردگار جهانیان را» سوره فاتحه، آیه ۲.</ref>. شروع و با دو [[سلام]] به پایان رساند<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۴۳ و ۳۴۴؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۶۹؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۲؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۰.</ref>. [[ابن منده]] این [[حدیث]] را [[غریب]]<ref>روایتی که تنها از یک طریق مورد اطمینان نقل شده باشد. ر.ک: عتر، ص۳۹۶.</ref> دانسته است<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۰۰.</ref>، ولی [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۰۰.</ref> این حدیث را [[ضعیف]] پنداشته؛ چراکه در سند آن [[علی بن قرین]] است و این شخص از سوی ابن معین، [[موسی بن هارون]] و دیگران به [[دروغگویی]] متهم شده است<ref>برای اطلاع از نظریات علما درباره علی بن قرین، ر.ک: ابن عدی، ج۵، ص۲۱۴ و ۲۱۵؛ عقیلی، ج۳، ص۲۴۹.</ref>. بنابراین، از نظر ابن حجر [[روایت]] اَزهر بن منقر، [[حدیث منکر]] است، نه غریب.<ref>[[محمد رضا هدایتپناه|هدایتپناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «ازهر بن منقر»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۳۳-۳۴.</ref> | نام پدرش را «منقد» نیز نوشتهاند<ref>ذهبی، ج۱، ص۱۳.</ref> که تصحیف «منقر» است. [[قبیله]] و تیره این فرد دانسته نشده است و [[ابن منده]] به [[اجمال]] گوید: اَزهر از [[اعراب]] [[بصره]] است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۲؛ ذهبی، ج۱، ص۱۳.</ref>. تنها روایتی که بر [[صحابی]] بودنش دلالت دارد، از طریق [[عمیر بن جابر]] نقل شده که اَزهر گوید: پشت سر [[پیامبر]] [[نماز]] خواندم و شنیدم که نماز را با {{متن قرآن|الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ}}<ref>«سپاس، خداوند، پروردگار جهانیان را» سوره فاتحه، آیه ۲.</ref>. شروع و با دو [[سلام]] به پایان رساند<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۴۳ و ۳۴۴؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۶۹؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۲؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۰.</ref>. [[ابن منده]] این [[حدیث]] را [[غریب]]<ref>روایتی که تنها از یک طریق مورد اطمینان نقل شده باشد. ر. ک: عتر، ص۳۹۶.</ref> دانسته است<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۰۰.</ref>، ولی [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۰۰.</ref> این حدیث را [[ضعیف]] پنداشته؛ چراکه در سند آن [[علی بن قرین]] است و این شخص از سوی ابن معین، [[موسی بن هارون]] و دیگران به [[دروغگویی]] متهم شده است<ref>برای اطلاع از نظریات علما درباره علی بن قرین، ر. ک: ابن عدی، ج۵، ص۲۱۴ و ۲۱۵؛ عقیلی، ج۳، ص۲۴۹.</ref>. بنابراین، از نظر ابن حجر [[روایت]] اَزهر بن منقر، [[حدیث منکر]] است، نه غریب.<ref>[[محمد رضا هدایتپناه|هدایتپناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «ازهر بن منقر»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۳۳-۳۴.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |