اسود بن ربیعه یشکری: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اسود بن ربیعه یشکری در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}

== مقدمه ==

[[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۲۵.</ref> به استناد کتاب [[الارحام و المعاجم و مآثر العرب (کتاب)|الارحام و المعاجم و مآثر العرب]]، نوشته [[ابوعبیده معمر بن مثنی]]، [[نسب]] او را چنین آورده است: [[اسود بن ربیعة بن أبی الأسود بن مالک بن ربیعة بن جمیل بن ثعلبة بن عمرو بن عثمان بن حبیب بن یشکر]]. او را [[صحابی]] ساکن [[بصره]] شمرده‌اند<ref>ابو نعیم، ج۱، ص۲۷۵؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۷؛ ذهبی، ج۱، ص۱۹.</ref>. به روایتی که [[ابن منده]] و [[ابونعیم]] آورده‌اند [[اسود بن ربیعه]] گوید: زمانی که [[مکه]] [[فتح]] شد [[رسول خدا]] {{صل}} چنین [[خطبه]] خواند: بدانید که خون‌های (ریخته شده در) [[جاهلیت]] و مانند آن هدر است، جز سقایت و پرده‌داری [[کعبه]]. ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۹، ص۲۲۵.</ref> سند این [[روایت]] را ناشناخته (مجهول) دانسته، اما برای جبران این [[ضعف]] به گزارش ابوعبیده استناد می‌کند که در کتاب الارحام و المعاجم و مآثر العرب گوید: از جمله کارهای بنویشکر در [[جاهلیت]] چنین است که وقتی رسول خدا {{صل}} در [[فتح مکه]] خطبه خواند که هر [[افتخار]] و شرافتی در جاهلیت بی‌ارزش و هدر است، مگر سقایت و پرده‌داری کعبه، اسود بن ربیعه یشکری گفت: ای رسول خدا {{صل}} پدرم در جاهلیت از [[ثروت]] خود به [[درماندگان]] در راه کمک می‌کرد اگر این شرافتی است من بدان سزاوارترم (که آن را انجام دهم). [[پیامبر]] این را [[تأیید]] کرد. [[فرزدق]] در اشعاری که سروده است به این [[رفتار]] خوب [[آل]] [[اسود]] اشاره کرده است.<ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اسود بن ربیعه یشکری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۶۸.</ref>