اشراک: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲
جز
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اشراک در قرآن]] - [[اشراک در حدیث]] - [[اشراک در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = اشراک (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اشراک در قرآن]] - [[اشراک در حدیث]] - [[اشراک در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = اشراک (پرسش)}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*اشراک: تقارن دو یا چند فرد در امر یا عملی به طوری که برای هر یک، نصیب و بهره یا تأثیری باشد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج‌۶، ص‌۴۸.</ref>، در مقابل انفراد. مشارکت و شرکت به معنای آمیختگی و خلط در ملکیت<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۵۹.</ref> در امر مادی یا [[معنوی]]. اصل آن "[[شرک]]" به معنای مقارنت<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۶۵.</ref>.  
* اشراک: تقارن دو یا چند فرد در امر یا عملی به طوری که برای هر یک، نصیب و بهره یا تأثیری باشد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج‌۶، ص‌۴۸.</ref>، در مقابل انفراد. مشارکت و شرکت به معنای آمیختگی و خلط در ملکیت<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۵۹.</ref> در امر مادی یا [[معنوی]]. اصل آن "[[شرک]]" به معنای مقارنت<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۶۵.</ref>.  
*{{متن قرآن|اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي}}<ref>«پشتم را به او استوار دار و او را در کارم شریک ساز» سوره طه، آیه ۳۱-۳۲.</ref>‌.
*{{متن قرآن|اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي}}<ref>«پشتم را به او استوار دار و او را در کارم شریک ساز» سوره طه، آیه ۳۱-۳۲.</ref>‌.
*مشارکت در امور و مسائل [[سیاسی]]، [[اجتماعی]] و [[اقتصادی]] از ضروریات [[جامعه انسانی]] است. موردی از مشارکت در امر تبلیغِ [[دین]]، مشارکت [[هارون]]{{ع}} با [[حضرت موسی]]{{ع}} در این امر به تقاضای [[موسی]]{{ع}} بود که در [[قرآن کریم]] به آن اشاره شده است: {{متن قرآن|وَاجْعَلْ لِي وَزِيرًا مِنْ أَهْلِي هَارُونَ أَخِي اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي}}<ref>«و از خانواده‌ام دستیاری برایم بگمار هارون برادرم را پشتم را به او استوار دار و او را در کارم شریک ساز» سوره طه، آیه ۲۹-۳۲.</ref>؛ البته مراد [[آیه]] و درخواست [[حضرت موسی]]{{ع}} مشارکت در اصل [[نبوّت]] نبوده است؛ زیرا [[حضرت موسی]]{{ع}} در [[ارتباط]] با [[خداوند]] و [[دریافت وحی]] مشکل نداشته؛ بلکه [[ترس]] و [[خوف]] [[حضرت موسی]]{{ع}} در امر [[تبلیغ رسالت]] و [[اداره امور]] [[بنی‌اسرائیل]] بوده است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۴، ص‌۱۴۶-۱۴۷.</ref>.
* مشارکت در امور و مسائل [[سیاسی]]، [[اجتماعی]] و [[اقتصادی]] از ضروریات [[جامعه انسانی]] است. موردی از مشارکت در امر تبلیغِ [[دین]]، مشارکت [[هارون]] {{ع}} با [[حضرت موسی]] {{ع}} در این امر به تقاضای [[موسی]] {{ع}} بود که در [[قرآن کریم]] به آن اشاره شده است: {{متن قرآن|وَاجْعَلْ لِي وَزِيرًا مِنْ أَهْلِي هَارُونَ أَخِي اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي}}<ref>«و از خانواده‌ام دستیاری برایم بگمار هارون برادرم را پشتم را به او استوار دار و او را در کارم شریک ساز» سوره طه، آیه ۲۹-۳۲.</ref>؛ البته مراد [[آیه]] و درخواست [[حضرت موسی]] {{ع}} مشارکت در اصل [[نبوّت]] نبوده است؛ زیرا [[حضرت موسی]] {{ع}} در [[ارتباط]] با [[خداوند]] و [[دریافت وحی]] مشکل نداشته؛ بلکه [[ترس]] و [[خوف]] [[حضرت موسی]] {{ع}} در امر [[تبلیغ رسالت]] و [[اداره امور]] [[بنی‌اسرائیل]] بوده است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۴، ص‌۱۴۶-۱۴۷.</ref>.
*مشارکت [[مؤمنان]] در [[تبلیغ رسالت]] در قالب مشارکت عمومی آنان در [[قرآن کریم]] به رسمیت شناخته شده است: {{متن قرآن|الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ}}<ref>«همان کسانی که پیام‌های خداوند را می‌رسانند» سوره احزاب، آیه ۳۹.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۹۷.</ref>.
* مشارکت [[مؤمنان]] در [[تبلیغ رسالت]] در قالب مشارکت عمومی آنان در [[قرآن کریم]] به رسمیت شناخته شده است: {{متن قرآن|الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ}}<ref>«همان کسانی که پیام‌های خداوند را می‌رسانند» سوره احزاب، آیه ۳۹.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۹۷.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش