اقطاع ارفاقی: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

اقطاع ارفاقی، گونه‌ای از اقطاعات، شامل واگذاری معادن، راه‌ها و بازارها است، که از سوی [[امام]] و [[حاکم اسلامی]] در [[اختیار]] کسی قرار می‌گیرد تا از آن انتفاع ببرد؛ نظیر [[اقطاع]] معدن نمک در سد "مأرب" از جانب [[پیامبر]] {{صل}}<ref>ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۲۳۵؛ الأموال، شماره ۶۸۳؛ یحیی بن آدم، الخراج، شماره ۳۴۶؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۱۹۸-۱۹۷ و ۱۸۷.</ref>. بعدها اقطاع ارفاقی، به داشتن [[حق]] [[اولویت]] نسبت به یک مکان معین با شرط عدم زیان به دیگری نیز اطلاق گردید، مانند [[حق]] [[اولویت]] میدان‌گاه‌ها، [[بازار]]، [[حریم]] [[شهر]] و کنار خیابان جهت [[خرید و فروش]]<ref>الحاوی، ج۱، ص۲۰۷-۱۹۹؛ مبسوط در ترمینولوژی حقوق، ج۱، ص۵۵۹.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۳۹.</ref>.