انتظار راستین: تفاوت میان نسخه‌ها

== اهمیت انتظار راستین ==

انتظار راستین آمیخته با آمادگی‌هایی است و بدون [[شک]] کسانی که [[آمادگی]] کامل دارند مشمول [[مقام]] رفیع [[افضل]] العبادۀ<ref>{{متن حدیث|أفْضَلُ العِبادَهِ انْتِظارُ الفَرَجِ}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۵.</ref> و أحبُّ الاعمال می‌شوند؛ نه هر کسی که مدّعی [[انتظار]] باشد، در حالی که هیچ [[آمادگی]] ندارد و این اشتباه است که دست روی دست گذاشته و [[خیال]] کند همۀ [[کارها]] با [[اعجاز]] و [[دعا]] انجام می‌‌شود و [[کارها]] را [[امام]] درست می‌‌کند؛ در صورتی که از اسباب ظاهری و آدم‌های لایق و [[شایسته]] [[کمک]] گرفته می‌‌شود. براین اساس، آنکه بخواهد به واقع [[منتظر]] وجود [[مبارک]] آن [[حضرت]] باشد لازم است خویشتن را مهیا سازد اگرچه با آماده کردن یک تیر باشد<ref>{{متن حدیث|لَیُعِدَّنَّ أَحَدُکُمْ لِخُرُوجِ الْقَائِمِ وَ لَوْ سَهْماً}}؛ الغیبه، نعمانی، ص۳۲۰؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۶۶.</ref><ref>ر. ک: [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، صد و ده سرمشق از سخنان حضرت علی، ج۱، ص۹۵ و گفتار معصومین {{ع}}، ج۱، ص۲۰۴؛ [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص۱۶۵-۱۶۷؛ [[ابراهیم کوثری|کوثری، ابراهیم]]، [[انتظار و وظایف منتظران (مقاله)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۸؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[مؤلفه‌­های انتظار توان­مند از نگاه روایات معصومین (مقاله)|مؤلفه‌­های انتظار توان­مند از نگاه روایات معصومین]].</ref>  

در [[انتظار راستین‌]]، سخن از [[مبارزه]] و [[جهاد]] است نه سکون و صرفاً دست به [[دعا]] بلند کردن<ref>ر. ک: [[روح‌الله شاکری زواردهی|شاکری زواردهی، روح‌الله]] و [[علی خانی]]، [[بازپژوهی ارتباط انتظار فرج با اصل قرآنی حرمت یأس از روح‌الله (مقاله)|بازپژوهی ارتباط انتظار فرج با اصل قرآنی حرمت یأس از روح‌الله]]، ص۲۶۶-۲۶۷.</ref> و لذا در [[روایات]] از [[انتظار سازنده]] و [[راستین]] با عنوان با [[فضیلت]] ترین [[عبادت]] یاد شده است‌؛ زیرا [[انقلاب مهدی]] {{ع}}، آخرین حلقۀ [[مبارزه]] [[حق]] علیه [[باطل]] است و این [[مبارزه]] به [[پیروزی]] [[اهل حق]] خاتمه پیدا می‌کند‌<ref>ر. ک: [[ابراهیم کوثری|کوثری، ابراهیم]]، [[انتظار و وظایف منتظران (مقاله)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۸.</ref>.

[[منتظر حقیقی]] [[اهل عمل]] به [[وظیفه]]، حرکت و [[پویایی]] است و در [[فرهنگ مهدویت]]، [[انتظار فرج]] با [[مسئولیت‌گریزی]] که از آثار مهم [[یأس]] و [[ناامیدی]] است، سازگار نیست و اساساً انتظارِ بدون عمل، هیچ‌گونه مطلوبیتی از نظر [[معارف دینی]] ندارد. تعبیر [[امام سجاد]] {{ع}} از "[[انتظار فرج]]" که آن را [[برترین]] عمل‌ها دانسته است: «إِنْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنْ أَفْضَلِ الْعَمَلِ»<ref>بحرانی، سیدهاشم، حلیة الأبرار، ج۴، ص۱۴</ref>، گویای همین مطلب است. انتظاری که در [[فرهنگ اسلامی]] [[عبادت]] به شمار می‌رود و [[منتظران]] را از [[پاکان]] و [[صالحان]] و معتقدان پابرجا و [[استوار]] بر می‌شمارد، انتظاری است آمیخته با [[امید به آینده]] مطلوب و [[جهاد]] در راه [[حاکمیت]] [[حقّ]]<ref>ر. ک: [[روح‌الله شاکری زواردهی|شاکری زواردهی، روح‌الله]] و [[علی خانی]]، [[بازپژوهی ارتباط انتظار فرج با اصل قرآنی حرمت یأس از روح‌الله (مقاله)|بازپژوهی ارتباط انتظار فرج با اصل قرآنی حرمت یأس از روح‌الله]]، ص۲۶۶-۲۶۷.</ref>.

یکی از مفاهیم واقعی [[راستین]] [[انتظار]] عبارت است از حرکت و تلاش [[سازش]] ناپذیر در جهت [[مبارزه با ظلم]] و [[ظالم]] که [[انسان]] نسبت به وضعیت [[ظلم و ستم]] موجود ناراضی و معترض باشد و به منظور [[زمینه سازی]] [[حکومت جهانی]] [[اسلام]] و [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} گام بردارد تا [[صلاح]] و [[تقوای الهی]] [[صلح]] و [[عدالت]] و [[آزادی]] و [[صداقت]] بر سراسر [[گیتی]] ‌گسترده شود<ref>ر. ک: [[سکینه طاووسی|طاووسی، سکینه]]، [[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]، ص۳۹ ـ ۴۱؛ [[بهروز محمدی منفرد|محمدی منفرد، بهروز]]، [[چلچراغ حکمت ج۱۰ (کتاب)|چلچراغ حکمت ج۱۰]]، ص۳۸- ۳۹.</ref>.

# مشخصۀ اساسی انتظار راستین، [[خوش‌بینی]] به آینده‌ای روشن و سعادت‌بخش است و [[فرج]] و [[گشایش]] همچون نقطۀ روشنی است که [[انسان]] با [[انتظار]] به آن سو حرکت می‌‌کند، پس [[انتظار فرج]]، روشنی بخش [[دل‌ها]] با [[نور]] [[امید]] است؛ [[امید]] به [[رفع ظلم]] و تلاش در جهت ریشه کن نمودن آن، نه سکون و [[سکوت]] در برابر ستمگری‌های موجود در [[جامعه]]<ref>ر. ک: [[سکینه طاووسی|طاووسی، سکینه]]، [[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]، ص۳۹ ـ ۴۱؛ [[بهروز محمدی منفرد|محمدی منفرد، بهروز]]، [[چلچراغ حکمت ج۱۰ (کتاب)|چلچراغ حکمت ج۱۰]]، ص۳۸- ۳۹.</ref>.

# در مفهوم [[انتظار فرج]] سازنده، توجه به سوی مرکز [[فرماندهی]] و [[ولایت الهی]]؛ یعنی [[امام مهدی]] {{ع}} است.

# مفهوم عمیق‌تر [[انتظار فرج]] این است که ما چون [[دوستدار]] امامیم باید آن طور که مورد پسند [[امام]] است [[زندگی]] کنیم و با یافتن الگویی مناسب می‌‌توانیم [[نفس]] خود را به نمونۀ کوچکی از آن الگوی [[برتر]]، دگرگون ساخته و این الگوی مناسب که ارزش‌های والا در او تجسم یافته، [[امام مهدی]] {{ع}} است<ref>ر. ک: [[سکینه طاووسی|طاووسی، سکینه]]، [[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]، ص۳۹ ـ ۴۱.</ref>.

== انواع [[آمادگی]] برای انتظار راستین ==

# '''[[آمادگی فرهنگی]]''': [[انسان‌ها]]، معمار [[سرنوشت]] [[جامعه]] و تاریخ‌ و محور دگرگونی اوضاع [[اجتماعی]] هستند و [[سنّت الهی]]<ref>سوره رعد، آیه ۱۱؛ سوره انفال، آیه ۵۳. </ref> بر این قرار گرفته است که هر گونه دگرگونی و تحولی برای جامعه‌های انسانی، به دست و ارادۀ خود آنان صورت گیرد<ref>ر. ک: [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[شرایط ظهور (کتاب)|شرایط ظهور]]، ص ۴۴ – ۵۱؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص۶۸.</ref> و از شرایط بسیار مهم برای تحقّق و [[پیروزی]] یک [[قیام]] و [[انقلاب]]، خواست و ارادۀ مردم‌ است<ref>ر. ک: [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[شرایط ظهور (کتاب)|شرایط ظهور]]، ص ۴۴ - ۵۱.</ref>. [[امام زمان]] {{ع}} نیز هر لحظه، [[منتظر]] خواست و [[دعوت]] [[مردم]] است: «اگر [[شیعیان]] ما، که [[خداوند]] [[توفیق]] طاعتشان دهد، در راه ایفای پیمانی که بر عهده دارند، همدل شوند، میمنت [[ملاقات]] ما به تأخیر نمی‌افتد و [[سعادت]] [[دیدار]] ما زودتر نصیب آنان می‌شد»<ref>{{متن حدیث|"وَ لَوْ أَنَّ أَشْیَاعَنَا وَفَّقَهُمُ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ‏ عَلَی اجْتِمَاعِ الْقُلُوبِ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ‏ الْیُمْنُ‏ بِلِقَائِنَا‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ احتجاج، ج۲، ص۶۰۰، ش۳۶۰. </ref>. بنابراین، در عرصۀ [[فرهنگ دینی]] باید به "[[پیروی]] [[خالص]] از [[خداوند]] و ولی او" توجه ‌شود؛ زیرا [[شناخت خداوند]] و [[امام زمان]] {{ع}} و [[باور]] به آنان، باید در [[رفتار]] دیده شود و تبلور [[حقیقی]] آن در فرمان‌برداری [[خالص]] و فراگیر از آن نورهای [[پاک]] آشکار گردد<ref>ر. ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص۶۸.</ref>.

# '''[[آمادگی روحی و روانی]]''': [[حکومت جهانی حضرت مهدی]] {{ع}} در درجۀ اول [[نیازمند]] بالا بردن [[آگاهی]] و [[آمادگی]] روحی و [[فکری]] است. [[منتظر واقعی]] برای چنین برنامۀ مهمی، نمی‌تواند نقش نظاره‌گر داشته باشد<ref>ر. ک: [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[حکومت جهانی مهدی (کتاب)|حکومت جهانی مهدی]]، ص ۱۰۰؛ [[محمد فاکر میبدی|فاکر میبدی، محمد]]، [[زمینه‌سازی ظهور حضرت ولی عصر (مقاله)|زمینه‌سازی ظهور حضرت ولی عصر]]، ص ۱۷۵-۱۷۶.</ref>، مؤید این سخن، [[تجدید عهد]] و [[پیمان]] به واسطۀ خواندن [[دعای عهد]] است<ref>{{متن حدیث|"اللَّهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ فِی صَبِیحَةِ یَوْمِی هَذَا وَ مَا عِشْتُ فِیهِ مِنْ أَیَّامِ حَیَاتِی عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً لَهُ فِی عُنُقِی لَا أَحُولُ عَنْهَا وَ لَا أَزُولُ أَبَداً"}}؛ پروردگارا من در صبح‌گاه امروز عهد و پیمانی که بر گردنم است، تجدید می‌کنم که هرگز آن را از گردنم برندارم و از آن جدا نشوم؛ بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۹۶؛ کفعمی، المصباح، ص ۵۵۰.</ref> و [[آمادگی برای ظهور]] مستلزم انتظاری خوب و [[شایسته]] است که اگر ما به [[وظایف]] خود در دوران [[انتظار]] عمل کنیم در واقع خود را برای [[زمان ظهور]] آماده کرده‌ایم<ref>ر. ک: [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۰-۱۱۷.</ref>. بی‌گمان برای [[حضرت مهدی]] {{ع}} یارانی هست که [[توان]] بالای روحی و روانی دارند تا بتوانند بر [[دشمنان]] چیره و پیروز شوند و کسانی که [[آمادگی]] روحی و روانی بالایی به دست نیاورند، هرگز نمی‌توانند [[یار]] و [[یاور]] خوبی برای آن [[حضرت]] باشند؛ چرا که با کمترین فشاری که بر آنان وارد می‌شود، عرصه را رها می‌کنند<ref>ر. ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص۶۸.</ref>.

# '''[[آمادگی فکری و اعتقادی]]''': آنچه [[قیام]] و [[انقلاب جهانی]] آن [[حضرت]] را از دیگر [[انقلاب‌ها]] متمایز و ممتاز می‌سازد، دگرگونی‌های [[اعتقادی]] و باور [[انسان‌ها]] است<ref>ر. ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص۶۸.</ref>، یعنی سطح [[افکار]] [[مردم]] [[جهان]] چنان بالا [[رود]] که بدانند مثلاً مسئله «نژاد» یا «مناطق مختلف جغرافیایی» مسئله قابل توجهی در [[زندگی]] [[بشر]] نیست و تفاوت رنگ‌ها و زبان‌ها و سرزمین‌ها نمی‌تواند [[بشر]] را از هم جدا سازد<ref>ر. ک: [[محمد فاکر میبدی|فاکر میبدی، محمد]]، [[زمینه‌سازی ظهور حضرت ولی عصر (مقاله)|زمینه‌سازی ظهور حضرت ولی عصر]]، ص ۱۷۵-۱۷۶؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۷۹، ۸۰.</ref>. سطح [[افکار]] [[مردم]] چنان بالا باشد<ref>ر. ک: پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref> که بتوانند [[حق]] را از [[باطل]] تشخیص دهند و [[تسلیم]] دشمنانی نشوند که می‌کوشند [[لباس]] [[باطل]] بر چهره [[حق]] بپوشانند تا [[مردم]] را از آن رویگردان کنند<ref>ر. ک: [[حسین سوزنچی|سوزنچی، حسین]]، [[مهدویت و انتظار در اندیشه شهید مطهری ۱ (مقاله)|مهدویت و انتظار در اندیشه شهید مطهری]]، ص ۷۳.</ref>. اقتضای [[آمادگی]] معرفتی، تلاش و کوشش در [[اسلام‌شناسی]] است؛ یعنی هر [[شیعه]] [[منتظر]] باید بکوشد از [[اسلام]] آگاهی‌های تخصصی کسب نماید تا در [[مقام]] [[دفاع]]، از پشتوانه [[علمی]] برخوردار باشد<ref>ر. ک: [[علی اوسط خانجانی|خانجانی، علی اوسط]]، [[رسالت فردی و شخصی انسان منتظر (مقاله)|رسالت فردی و شخصی انسان منتظر]].</ref>.

# '''[[آمادگی اخلاقی و رفتاری]]''': [[حضرت مهدی]] {{ع}} زمانی [[ظهور]] می‌‌کند که [[یاران آماده]] ای داشته باشد زیرا او می‌‌خواهد جهانی را [[اصلاح]] کند<ref>ر. ک: [[محمد فاکر میبدی|فاکر میبدی، محمد]]، [[زمینه‌سازی ظهور حضرت ولی عصر (مقاله)|زمینه‌سازی ظهور حضرت ولی عصر]]، ص ۱۷۵-۱۷۶؛ پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref>. [[انسان]] [[منتظر]] با [[درک]] این نکته که "[[امام]] اگر چه ظاهر نیست اما حاضر است‌"، باید همواره از خویشتن [[مراقبت]]<ref>ر. ک: [[علی اوسط خانجانی|خانجانی، علی اوسط]]، [[رسالت فردی و شخصی انسان منتظر (مقاله)|رسالت فردی و شخصی انسان منتظر]]، ص؟ ؟؟.</ref> و [[نفس]] اماره را کنترل و [[شیطان]] را از خود دور ‌کند و خانۀ [[دل]] را با [[یاد خدا]] و با صفات [[حمیده]] و پسندیدۀ انسانی زینت ‌دهد و [[لوح]] [[دل]] را از آلودگی‌ها و [[گناهان]] بشوید<ref>ر. ک: [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۰-۱۱۷.</ref> [[قرآن کریم]] هم [[شایستگی]] و صلاحیت را شرط آن [[انقلاب]] دانسته است و می‌‌فرماید: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و در زبور پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref><ref>[[ابراهیم امینی|امینی، ابراهیم]]، [[دادگستر جهان (کتاب)|دادگستر جهان]]، ص۲۴۱، [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[حکومت جهانی مهدی (کتاب)|حکومت جهانی مهدی]]، ص۱۰۰</ref>

# '''[[آمادگی سیاسی]]''': با توجه به جهانی‌بودن [[حکومت حضرت مهدی]] {{ع}}، [[نیازمند]] بازشناسی و بازنمایی ابعاد [[سیاسی]] [[حکومت جهانی]] آن [[حضرت]] به جهانیان هستیم و این [[مسئولیت]] اساسی بر دوش [[دانشمندان]] [[علوم دینی]] است و [[مشتاقان]] برپایی [[حکومت عدل جهانی]] می‌بایست در دو محور تلاش‌های [[علمی]] و عملی انجام دهند: آشنایی با [[روش سیاسی]] [[حضرت]] در [[عصر ظهور]] و آشناکردن دیگران با این [[اندیشه]] بلند [[سیاسی]]<ref>ر. ک: [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[حکومت جهانی مهدی (کتاب)|حکومت جهانی مهدی]]، ص۸۴ – ۷۹؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص۶۸.</ref>. در [[عصر ظهور]] نیز، [[مأموریت]] اصلی [[یاران]] [[حضرت]]، پاکسازی [[جامعه]] از فتنۀ [[ظلم و جور]] و اجرای سیاست‌های عدالت‌محور [[امام]] {{ع}} است. [[حضرت]] یارانش را به سراسر [[جهان]] اعزام می‌کند و با [[دستور]] به [[اجرای عدالت]] و [[نیکی]]، آنان را [[فرمانروایان]] کشورها قرار می‌دهد<ref>{{متن حدیث|"یُفَرَّقُ الْمَهْدِیُّ أَصْحَابَهِ فِی جَمِیعِ الْبُلْدَانِ وَ یَأْمُرُهُمْ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ یَجْعَلَهُمْ حُکَّاماً فِی الْأَقَالِیمَ"}}؛ روزگار رهائی، ج۲، ص۶۳. </ref>.<ref>ر. ک: [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[اندیشه انتظار و جهانی شدن (مقاله)|اندیشه انتظار و جهانی شدن]].</ref>

# '''[[آمادگی اقتصادی]]''': بی‌گمان [[حضرت مهدی]] {{ع}} به‌پا می‌خیزد تا [[زندگی مادی]] [[مردم]] را بر پایه [[عدالت]] سامان دهد، چون [[قسط]] و [[عدل]] [[اقتصادی]] در جای خود بسیار بایسته و نقش‌آفرین است<ref>ر. ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص۶۸.</ref>. [[جامعه‌]] [[منتظر]] جامعه‌ای پویا و فعال است که [[حاکمیت]] [[طاغوت]] و [[بی‌عدالتی]] را برنمی‌تابد<ref>ر. ک: [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۰-۱۱۷.</ref> و از [[ظلم و ستم]] و نظامات موجود خسته و تلخی [[زندگی مادی]] و یک بعدی را احساس کرده<ref>ر. ک: پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم، </ref> و به وضع موجود [[راضی]] نشده و هرروز خود را در عرصه‌های مختلف [[سیاسی]]، [[اقتصادی]]، [[فرهنگی]] آماده‌تر می‌‌نماید<ref>ر. ک: [[عزیزالله ح‍ی‍دری‌|ح‍ی‍دری‌، عزیزالله]]، [[انتظار و انسان معاصر (کتاب)|انتظار و انسان معاصر]]، ص ۵۵؛ [[محمد باقر بابایی طلاتپه|بابایی طلاتپه، محمد باقر]]، [[مبانی صلح و امنیت در فرهنگ انتظار (مقاله)|مبانی صلح و امنیت در فرهنگ انتظار]]، ص۹۶ </ref>. [[مأموریت]] اصلی [[یاران]] [[حضرت]]، پاکسازی [[جامعه]] از [[فتنه]] [[ظلم و جور]] و اجرای سیاست‌های عدالت‌محور [[امام]] {{ع}} است. [[حضرت]]، "یارانش را به سراسر [[جهان]] اعزام می‌کند و با [[دستور]] به [[اجرای عدالت]] و [[نیکی]]، آنان را [[فرمانروایان]] کشورها قرار می‌دهد<ref>{{متن حدیث|"یُفَرَّقُ الْمَهْدِیُّ أَصْحَابَهِ فِی جَمِیعِ الْبُلْدَانِ وَ یَأْمُرُهُمْ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ یَجْعَلَهُمْ حُکَّاماً فِی الْأَقَالِیمَ"}}؛ روزگار رهائی، ج۲، ص۶۳. </ref>.<ref>ر. ک: [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[اندیشه انتظار و جهانی شدن (مقاله)|اندیشه انتظار و جهانی شدن]].</ref>

# '''[[آمادگی نظامی]]''': [[انسان]] منتظرِ یک [[قیام]] بزرگ که دامنۀ نفوذ آن همۀ [[جهان]] است و به طور قطع دنیای [[استکبار]] را به چالش در بُعد [[نظامی]] و [[جنگ]] می‌کشاند، چگونه می‌تواند هیچگونه [[آمادگی]] فیزیکی برای حضور در این درگیری بزرگ را نداشته باشد؟<ref>ر. ک: [[علی اوسط خانجانی|خانجانی، علی اوسط]]، [[رسالت فردی و شخصی انسان منتظر (مقاله)|رسالت فردی و شخصی انسان منتظر]]، ص؟ ؟؟.</ref> [[امام صادق]] {{ع}} در این زمینه فرموده است: «هریک از شما باید برای خروج [[حضرت قائم]] سلاحی مهیا کند ـ هرچند یک تیر باشد ـ [[خدای تعالی]] هرگاه بداند کسی چنین نیتی دارد، [[امید]] آن است که عمرش را طولانی کند تا آن [[حضرت]] را [[درک]] کند و از [[یاران]] و همراهانش قرار گیرد»<ref>{{متن حدیث|"لَیُعِدَّنَّ أَحَدُکُمْ لِخُرُوجِ الْقَائِمِ وَ لَوْ سَهْماً فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَی إِذَا عَلِمَ ذَلِکَ مِنْ نِیَّتِهِ رَجَوْتُ لِأَنْ یُنْسِئَ فِی عُمُرِهِ حَتَّی یُدْرِکَهُ فَیَکُونَ مِنْ أَعْوَانِهِ وَ أَنْصَارِهِ"}}؛ الغیبة النعمانی، ص ۳۲۱، ح ۱۰. </ref> این نگهداری [[سلاح]]، از لوازم کار و شدّت [[آمادگی]] را نشان داده و اهمیت [[اعتقاد]] به آمدن [[مهدی]] را مطرح می‌‌کند<ref>ر. ک: [[ابراهیم کوثری|کوثری، ابراهیم]]، [[انتظار و وظایف منتظران (مقاله)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۱۰.</ref>. پس برای [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} و [[یاری]] آن [[حضرت]]، باید در هر لحظه‌‏ای آماده بود و خود را مهیا نگه داشت<ref>ر. ک: [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۲۲۱، ۲۱۷.</ref>.

== پرسش مستقیم ==

# [[پرونده:1379138.jpg|22px]] [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[صد و ده سرمشق از سخنان حضرت علی (کتاب)|'''صد و ده سرمشق از سخنان حضرت علی''']]