انسه مولی النبی: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

وی خدمتکار و [[بنده]] [[آزاد]] شده [[رسول الله]] {{صل}} است. انسه از متولدان «سراة»<ref>رشته کوهی مشرف بر عرفه، ر. ک: یاقوت حموی، ج۳، ص۲۰۴.</ref> بود<ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۹۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۰۲.</ref> که [[مادری]] [[حبشی]] و پدری از [[اهل]] [[فارس]] داشت. نام پدرش «کردوی» پسر «اشرنیده» پسر «ادوهر» پسر «مهرادر» پسر کحنکان از [[نسل]] «مهگوار» پسر «یوماست» بود<ref>طبری، ۳، ص۱۷۱.</ref>. [[ابن کثیر]]<ref>سیره، ج۴، ص۶۲۰.</ref> نام [[پدر]] انسه را «زیاد» ذکر کرده است، ولی [[صحابه]] نگاران به نام پدر او اشاره نکرده و تنها به نام و [[کنیه]] وی پرداخته‌اند.

وی از نخستین مهاجرانی بود که در [[مدینه]] بر [[کلثوم بن هدم]] وارد شد<ref>ابن هشام، ج۲، ص۱۲۲؛ ابن سعد، ج۳، ص۳۵.</ref>. انسه افزون بر خدمتکاری، [[دربان]] [[رسول خدا]] {{صل}} بود و برای ورود اشخاص، از آن [[حضرت]] [[اذن]] می‌طلبید، سپس اجازه می‌داد به محضر ایشان شرفیاب شوند<ref>ابونعیم، ج۱، ص۲۴۵؛ ابن عساکر، ج۴، ص۲۵۶؛ ابن کثیر، البدایه، ج۵، ص۳۳۴.</ref>، انسه در شمار پانزده مهاجری بود که رسول خدا {{صل}} در ماه هفتم [[هجرت]]، آنان را به همراه [[حمزة بن عبد المطلب]]، به سریه [[سیف]] البحر فرستاد<ref>واقدی، ج۱، ص۶.</ref>. ابن عباس گفته است: در [[جنگ بدر]] تعدادی از [[غلامان]] رسول خدا {{صل}} شرکت داشتند که انسه جزء آنان بود و به [[شهادت]] رسید<ref>واقدی، ج۱، ص۱۵۳.</ref>. [[ابن شهاب زهری]] و [[ابن اسحاق]] نیز او را از شهدای [[بدر]] شمرده‌اند<ref>واقدی، ج۱، ص۱۴۶؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۸۳.</ref>، اما واقدی و برخی دیگر گفته‌اند: نه تنها شهادت او در بدر برای ما ثابت نیست، بلکه اهل [[علم]] گفته‌اند: او در اُحد شرکت کرد و مدتی بعد از [[احد]] نیز زنده بود<ref>واقدی، ج۱، ص۱۵۳؛ بلاذری، ج۱، ص۳۵۵ و ج۲، ص۱۲۰؛ ابن کثیر، البدایه، ج۵، ص۳۳۴.</ref>. وی در [[بدر]] با [[حمزة بن عبدالمطلب]]، [[زید بن حارثه]] و [[ابوکبشه]] یک شتر داشتند<ref>ابن هشام، ج۲، ص۲۶۴؛ واقدی، ج۱، ص۱۴۶.</ref>. [[ابونعیم]] و برخی دیگر، درگذشت او را در ایام [[خلافت ابوبکر]] ذکر کرده‌اند<ref>ابونعیم، ج۱، ص۲۴۵؛ ابن ماکولا، ج۱، ص۹۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۸۳.</ref>. روایتی از او نقل نشده است<ref>ابن عساکر، ج۴، ص۲۵۶.</ref><ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «انسه مولی النبی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۴۸.</ref>