جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
:<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[ایاس بن اوس بن عتیک اشهلی در تاریخ اسلامی]] </div> | :<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[ایاس بن اوس بن عتیک اشهلی در تاریخ اسلامی]] </div> | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
وی فرزند [[اوس بن عتیک]] از تیره [[بنی عبدالاشهل]] از [[قبیله اوس]] است<ref>طبرانی، ج۱، ص۲۷۵؛ ابونعیم، ج۱، ص۲۹۵؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۳۴.</ref>. گزارشی از او پیش از غزوه [[أحد]] آمده است که [[رسول خدا]]{{صل}} در [[رؤیا]] دید گاو نری کشته شده است و آن را تعبیر کرد و فرمود: «در این [[جنگ]] عدهای از [[اصحاب]] کشته خواهند شد». ایاس بن اوس گفت: ما بنی عبدالأشهل هم جزئی از همان گاو کشته شده هستیم و من [[دوست]] ندارم [[قریش]] به [[خانه]] خود برگردد و بگوید آنان را محاصره کردیم. آنان زمینهای زراعی ما را لگدمال کردهاند. ما در [[جاهلیت]] تا با [[شمشیر]] بیرون نمیرفتیم و آنان را دور نمیکردیم، [[طمع]] آنان از زمینهایمان [[بریده]] نمیشد. امروز ما به این کار شایستهتر هستیم؛ زیرا [[خداوند]] به وسیله شما ما را [[تأیید]] کرده است. پس خود را در حصار [[خانهها]] قرار نمیدهیم<ref>واقدی، ج۱، ص۲۱۱ و ۲۱۲.</ref>. سخنان وی و شماری دیگر به ضمیمه برخی از عوامل دیگر، سبب شد [[سپاه اسلام]] برای مقابله با قریش به بیرون از [[مدینه]] برود. وی در [[غزوه]] أحد<ref>ابن هشام، ج۳، ص۱۳۰؛ خلیفة بن خیاط، ص۴۰؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۳۴؛ ابونعیم، ج۲، ص۳۲۷؛ ابن سید الناس، ج۱، ص۴۳۸.</ref> یا در [[جنگ خندق]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۰۹.</ref> به [[شهادت]] رسید.<ref>[[حسین مرادینسب|مرادینسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «ایاس بن اوس بن عتیک اشهلی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۸۰.</ref> | وی فرزند [[اوس بن عتیک]] از تیره [[بنی عبدالاشهل]] از [[قبیله اوس]] است<ref>طبرانی، ج۱، ص۲۷۵؛ ابونعیم، ج۱، ص۲۹۵؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۳۴.</ref>. گزارشی از او پیش از غزوه [[أحد]] آمده است که [[رسول خدا]] {{صل}} در [[رؤیا]] دید گاو نری کشته شده است و آن را تعبیر کرد و فرمود: «در این [[جنگ]] عدهای از [[اصحاب]] کشته خواهند شد». ایاس بن اوس گفت: ما بنی عبدالأشهل هم جزئی از همان گاو کشته شده هستیم و من [[دوست]] ندارم [[قریش]] به [[خانه]] خود برگردد و بگوید آنان را محاصره کردیم. آنان زمینهای زراعی ما را لگدمال کردهاند. ما در [[جاهلیت]] تا با [[شمشیر]] بیرون نمیرفتیم و آنان را دور نمیکردیم، [[طمع]] آنان از زمینهایمان [[بریده]] نمیشد. امروز ما به این کار شایستهتر هستیم؛ زیرا [[خداوند]] به وسیله شما ما را [[تأیید]] کرده است. پس خود را در حصار [[خانهها]] قرار نمیدهیم<ref>واقدی، ج۱، ص۲۱۱ و ۲۱۲.</ref>. سخنان وی و شماری دیگر به ضمیمه برخی از عوامل دیگر، سبب شد [[سپاه اسلام]] برای مقابله با قریش به بیرون از [[مدینه]] برود. وی در [[غزوه]] أحد<ref>ابن هشام، ج۳، ص۱۳۰؛ خلیفة بن خیاط، ص۴۰؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۳۴؛ ابونعیم، ج۲، ص۳۲۷؛ ابن سید الناس، ج۱، ص۴۳۸.</ref> یا در [[جنگ خندق]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۰۹.</ref> به [[شهادت]] رسید.<ref>[[حسین مرادینسب|مرادینسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «ایاس بن اوس بن عتیک اشهلی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۸۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |