بشر بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.</ref> بدون هیچ نشانی از وی تنها به استناد [[سیف بن عمر]] در الفتوح از او یاد کرده و گوید: [[عمر بن خطاب]] به سال چهارده [[هجرت]]، وی را با [[سعد بن ابی وقاص]] به [[عراق]] فرستاد و سعد نیز او را بر هزار تن از [[قبیله]] [[قیس]] [[فرماندهی]] داد. به گفته ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.</ref> [[طبری]] نیز به همین خبر اشاره کرده است. بر این اساس این خبر در [[تاریخ]] طبری موجود، باید همان گزارشی باشد که ضمن آن از وی با عنوان [[بشر بن عبد الله هلالی]] یاد شده<ref>طبری، ج۳، ص۳۸۵.</ref> و او هم از سیف بن عمر گرفته است. منشأ صحابی دانستن وی، قانونی است که براساس آن فرماندهی به غیر از [[صحابه]] واگذار نمی‌شد و چون بشر بن عبدالله [[فرمانده]] بوده است، باید او را [[صحابی]] دانست<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.</ref>. [[عسکری]]<ref>عسکری، ج۳، ص۳۷.</ref>، باتوجه به [[تضعیف]] شدید [[سیف]] از سوی [[علمای رجال]] [[اهل سنت]]، بِشر را از صحابه ساختگی سیف شمرده است.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بشر بن عبدالله»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۳۹.</ref>