تفسیر پوزیتیویستی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[تفسیر پوزیتیویستی در علوم قرآنی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[تفسیر پوزیتیویستی در علوم قرآنی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[تفسیر]] مبتنی بر [[اعتقاد]] به اصالت ماده و عینیت [[حسی]] اشیاء
[[تفسیر]] مبتنی بر [[اعتقاد]] به اصالت ماده و عینیت [[حسی]] اشیاء


متد پوزیتویسم (positivism) یا روش تحققی عبارت است از مقارنه و تطبیق موضوعی و خارجی، و روشی که فنومن‌ها و پدیده‌های عینی را فقط در مقیاس‌های تجارب حسی و [[علوم]] تحققی ارزیابی می‌کند. این اصطلاح نخستین بار به [[فلسفه]] و [[تعالیم]] اگوست کنت دانشمند فرانسوی قرن نوزدهم اطلاق شد که هرگونه [[مذهب]] [[فلسفی]] مربوط به ماوراء الطبیعه را [[انکار]] می‌کرد و سپس به هرگونه سبک و متد [[پژوهشی]] که روش تحقیقی خویش را بر اصالت ماده و عینیت خارجی اشیا قرار داده بود، روش پوزیتویستی یا تحققی اطلاق شد.
متد پوزیتویسم (positivism) یا روش تحققی عبارت است از مقارنه و تطبیق موضوعی و خارجی، و روشی که فنومن‌ها و پدیده‌های عینی را فقط در مقیاس‌های تجارب حسی و [[علوم]] تحققی ارزیابی می‌کند. این اصطلاح نخستین بار به [[فلسفه]] و [[تعالیم]] اگوست کنت دانشمند فرانسوی قرن نوزدهم اطلاق شد که هرگونه [[مذهب]] [[فلسفی]] مربوط به ماوراء الطبیعه را [[انکار]] می‌کرد و سپس به هرگونه سبک و متد [[پژوهشی]] که روش تحقیقی خویش را بر اصالت ماده و عینیت خارجی اشیا قرار داده بود، روش پوزیتویستی یا تحققی اطلاق شد.


به شیوه‌ای از [[تفسیر قرآن]] که با این رویکرد صورت گرفته باشد، تفسیر پوزیتویستی می‌گویند <ref>خرمشاهی، بهاء الدین، قرآن پژوهی(هفتادبحث وتحقیق قرآنی)،صفحه (۲۹۴-۳۲۰)؛ بن نبی، مالک، پدیده قرآنی،صفحه ۱۰۲</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۱۷۷۳.</ref>
به شیوه‌ای از [[تفسیر قرآن]] که با این رویکرد صورت گرفته باشد، تفسیر پوزیتویستی می‌گویند <ref>خرمشاهی، بهاء الدین، قرآن پژوهی(هفتادبحث وتحقیق قرآنی)، صفحه (۲۹۴-۳۲۰)؛ بن نبی، مالک، پدیده قرآنی، صفحه ۱۰۲</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۱۷۷۳.</ref>


{{تفسیر}}
{{تفسیر}}
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش