تمیم بن اسید خزاعی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی [[تمیم بن اسید]] یا [[اسد بن عبدالعزی بن جعونة بن عمرو بن القین أزاح بن عمرو بن کعب بن عمرو خزاعی]] است<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۲۱؛ ابن اثیر، ج۱، ص۴۲۶؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۸۷.</ref>. وی در [[مکه]] سکونت داشت<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۲۱؛ ابونعیم، ج۱، ص۴۵۲؛ ابن اثیر، ج۱، ص۴۲۶.</ref>، ولی پیش از [[فتح مکه]] [[اسلام]] آورد و [[رسول خدا]] {{صل}} وی را برای [[تجدید]] نشانه‌های محدوده [[حرم]]، [[منصوب]] کرد<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۲۱.</ref> که [[جبرئیل]] با آن مواضع را به [[حضرت ابراهیم]] نشان داد و آن [[حضرت]] آن [[نشانه‌ها]] را گذاشت<ref>ابونعیم، ج۱، ص۴۵۲.</ref>.

از [[ابن عباس]] نقل شده است هنگامی که رسول خدا {{صل}} در فتح مکه به [[بیت]] (داخل [[خانه خدا]]) وارد شد، در حدود سیصد و اندی [[بت]] از جنس روی وجود داشت که آن حضرت با چوب دستی‌اش اشاره می‌کرد و می‌فرمود: {{متن قرآن|وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا}}<ref>«و بگو حقّ آمد و باطل از میان رفت؛ بی‌گمان باطل از میان رفتنی است» سوره اسراء، آیه ۸۱.</ref>. و آن بتان با صورت و پُشت بر روی [[زمین]] می‌افتادند و تمیم در این باره شعری سرود<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۸۷.</ref>.

از صحابه‌نگاران پیشین [[ابن منده]] او را نام برده ولی [[ابوموسی]] در ذیل خود بر کتاب ابن منده به [[تصور]] اینکه در شمار صحابه یاد نشده این مدخل را به نقل از معرفة الصحابه عبدان [[مروزی]] (م ۲۹۳) افزوده و بیان داشته که از او گزارشی یافت نشد<ref>ر. ک: ابن اثیر، ج۱، ص۴۲۷.</ref>. [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۴۲۷.</ref> این استدراک ابوموسی و سخن [[عبدان مروزی]] را با توجه به [[روایت]] تجدید نشانه‌های حرم بی‌مورد و ناشی از [[ناآگاهی]] عبدان دانسته است<ref>ماخذ: ابن اثیر / اسد الغابه + ابن حجر / الاصابه + ابن عبدالبر / الاستیعاب + ابونعیم / معرفة الصحابه.</ref>.<ref>[[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «تمیم بن اسید خزاعی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۲۸۲.</ref>