تمیم بن حذیم ناجی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[تمیم بن حذیم ناجی در تاریخ اسلامی]] - [[تمیم بن حذیم ناجی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}

== مقدمه ==

* تمیم [[فرزند]] حذیم و به قولی حذلم و خزیم<ref>خلاصه علامه حلی و رجال ابن داود و تنقیح المقال، ج۱، ص۱۸۶.</ref> از [[طائفه]] ناجیه<ref>ناجیه گروهی از قحطانیون و اشعربون که منسب به ابوموسی اشعری است می‌باشند.</ref> می‌باشد.

* [[شیخ طوسی]]، او را از [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} به شمار آورده و می‌نویسد: تمیم در برخی از جنگ‌های زمان [[حضرت]] حضور داشته است<ref>رجال طوسی، ص۳۶، ش۱.</ref>.

* [[برقی]] می‌نویسد: تمیم مردی [[شجاع]] و از [[قبیله]] [[نصر]] در [[صفین]] در رکاب [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} شرکت داشت<ref>رجال برقی، ص۴.</ref>.

* [[نصر بن مزاحم]] در وقعه [[صفین]] رخدادهای مهمی را از تمیم [[نقل]] کرده که خود [[دلیل]] روشنی بر حضور و نزدیکی او با [[حضرت علی]] {{ع}} در آن [[جنگ]] است، اینک یک نمونه از آن را ذکر می‌کنیم: [[جابر بن یزید جعفی]] از [[تمیم بن حذیم]] [[نقل]] می‌کند که او گفت: هرگاه [[امام علی]] {{ع}} در جنگ [[صفین]] قصد رفتن به میدان رزم داشت، چون بر مرکب خود سوار می‌شد به [[اسم خدا]] سوار می‌شد و سپس می‌گفت: [[حمد]] و [[ستایش]] بر خدایی که به ما [[نعمت‌ها]] داد و [[فضل]] بزرگش را شامل ما نمود، [[پاک]] و منزه است خدایی که اینها را مسخر ما ساخت و ما [[توانایی]] و [[قدرت]] [[حفظ]] و نگه‌داری آن را نداشتیم و بازگشت همه ما به سوی پروردگارمان است.<ref>{{متن حدیث|اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى نِعَمِهِ عَلَيْنَا وَ فَضْلِهِ اَلْعَظِيمِ}}؛ {{متن قرآن|سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ}}}}«پاکا آن (خداوند) که این را برای ما رام کرد و ما را توان آن نبود و ما به سوی پروردگارمان برمی‌گردیم» سوره زخرف، آیه ۱۳-۱۴.</ref>.

* بعد [[حضرت]] رو به [[قبله]] می‌ایستاد و دست‌های خود را به صورت [[دعا]] بلند می‌کرد و چنین می‌گفت: "بار پروردگارا، گام‌ها به سوی تو بازگشته، و بدن‌ها به زحمت افتاده، و قلب‌ها به جانب تو فارغ شده، و دست‌ها به سوی تو بلند گردیده و چشم‌ها به جانب تو دوخته شده‌اند"<ref>{{متن حدیث| اَللَّهُمَّ إِلَيْكَ نُقِلَتِ اَلْأَقْدَامُ وَ أُتْعِبَتِ اَلْأَبْدَانُ وَ أَفْضَتِ اَلْقُلُوبُ وَ رُفِعَتِ اَلْأَيْدِي وَ شَخَصَتِ اَلْأَبْصَارُ }}</ref>.

* سپس این [[آیه]] را می‌خواند:{{متن قرآن|رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ}}<ref>«خداوندا! میان ما و قوم ما به حق داوری فرما و تو بهترین داورانی» سوره اعراف، آیه ۸۹.</ref>.

* بعد می‌فرمود: {{متن حدیث|اَللَّهُ أَكْبَرُ اَللَّهُ أَكْبَرُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ اَللَّهُ أَكْبَرُ يَا اَللَّهُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا رَبَّ مُحَمَّدٍ اُكْفُفْ عَنَّا شَرَّ اَلظَّالِمِينَ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ اَلْعٰالَمِينَ `اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ `مٰالِكِ يَوْمِ اَلدِّينِ `إِيّٰاكَ نَعْبُدُ وَ إِيّٰاكَ نَسْتَعِينُ بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ اَلْعَلِيِّ اَلْعَظِيمِ }}، بعد در آخر چنین می‌فرمود: "بار پروردگارا، خطر [[ظالمان]] را از ما دور کن".

* تمیم در پایان می‌گوید: این [[دعاها]] و [[آیات]]، [[شعار]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در [[صفین]] بود<ref>وقعة صفین، ص۲۳۰.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۵۵-۲۵۶.</ref>