جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
برخلاف [[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۵۱.</ref>، [[ابن ابی حاتم]]<ref>ابن ابی حاتم، الجرح و التعدیل، ج۳، ص۶۸ و ۷۷.</ref> و [[ابن حبان]]<ref>ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۷۶ و ۷۸.</ref>، بسیاری از تراجم نگاران وی را با [[حارث بن اوس ثقفی]] یکی دانستهاند <ref>بغوی، معجم الصحابه، ج۲، ص۵۲؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۷۸۵؛ ابن عبد البر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۵۸؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۸۸.</ref>. [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۱، ص۶۶۰ و ۶۷۴.</ref> نیز ضمن اینکه در دو ترجمه جداگانه به شرح حال هر دو پرداخته، برای توجیه جمع دو قول میگوید: گاهی وی به جدش منسوب شده است. | برخلاف [[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۵۱.</ref>، [[ابن ابی حاتم]]<ref>ابن ابی حاتم، الجرح و التعدیل، ج۳، ص۶۸ و ۷۷.</ref> و [[ابن حبان]]<ref>ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۷۶ و ۷۸.</ref>، بسیاری از تراجم نگاران وی را با [[حارث بن اوس ثقفی]] یکی دانستهاند <ref>بغوی، معجم الصحابه، ج۲، ص۵۲؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۷۸۵؛ ابن عبد البر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۵۸؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۸۸.</ref>. [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۱، ص۶۶۰ و ۶۷۴.</ref> نیز ضمن اینکه در دو ترجمه جداگانه به شرح حال هر دو پرداخته، برای توجیه جمع دو قول میگوید: گاهی وی به جدش منسوب شده است. | ||
بر پایه روایتی، وی فتوای [[رسول خدا]]{{صل}} را درباره زنی که پیش از تمام کردن [[اعمال]] [[حج]] و خروج از [[مکه]] حیض شده از آن [[حضرت]] شنیده است. این [[روایت]] به دو طریق نقل شده است، یکی از طریق [[ولید بن عبدالرحمن]]<ref>ر.ک: ابن ابی شیبه کوفی، المصنف، ج۴، ص۲۵۰؛ ابوداود، ج۱، ص۴۴۵؛ ابن ابی عاصم، الآحاد و المثانی، ج۳، ص۲۲۸-۲۲۹.</ref> و دیگری از طریق [[حجاج بن ارطاة]]، از [[عبدالملک بن مغیره]]، از [[عبدالرحمن بن بیلبانی]]، از [[عمرو بن اوس]]<ref>ر.ک: ترمذی، سنن، ج۲، ص۲۱۱؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۳، ص۳۶۳؛ ابن قانع، معجم الصحابه، ج۱، ص۱۸۱.</ref> برخلاف ابن حجر<ref>الاصابه، ج۱، ص۶۷۴.</ref> که به طور کلی اسناد روایت را صحیح دانسته است، برخی سند طریق اول را حسن و طریق دوم را به سبب حضور حجاج بن ارطاة و عبدالرحمان بن بیلبانی [[ضعیف]] دانستهاند<ref>ر.ک: مبارکفوری، محمد عبدالرحمان بن عبدالرحیم، تحفة الأحوذی، ج۴، ص۱۶-۱۵.</ref> و از آن در شمار [[حدیث غریب]] یاد کردهاند <ref>ابن سلام، کتاب النسب، ج۳، ص۳۴۸؛ زمخشری، الفائق فی غریب الحدیث، ج۱، ص۳۰.</ref>. گفتنی است، [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۳، ص۲۰۳.</ref> [[روایت]] پیش گفته را در شرح حال [[عبدالله بن حارث بن اوس]] آورده است، ولی [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۵، ص۱۴۰.</ref> آن را [[اشتباه]] دانسته و گفته است: درست آن است که این روایت از [[حارث بن عبدالله بن اوس]] بوده و در نام وی و پدرش جابه جایی ([[قلب]]) رخ داده است<ref>ابن حجر، تهذیب، ج۲، ص۱۱۸.</ref>. | بر پایه روایتی، وی فتوای [[رسول خدا]] {{صل}} را درباره زنی که پیش از تمام کردن [[اعمال]] [[حج]] و خروج از [[مکه]] حیض شده از آن [[حضرت]] شنیده است. این [[روایت]] به دو طریق نقل شده است، یکی از طریق [[ولید بن عبدالرحمن]]<ref>ر. ک: ابن ابی شیبه کوفی، المصنف، ج۴، ص۲۵۰؛ ابوداود، ج۱، ص۴۴۵؛ ابن ابی عاصم، الآحاد و المثانی، ج۳، ص۲۲۸-۲۲۹.</ref> و دیگری از طریق [[حجاج بن ارطاة]]، از [[عبدالملک بن مغیره]]، از [[عبدالرحمن بن بیلبانی]]، از [[عمرو بن اوس]]<ref>ر. ک: ترمذی، سنن، ج۲، ص۲۱۱؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۳، ص۳۶۳؛ ابن قانع، معجم الصحابه، ج۱، ص۱۸۱.</ref> برخلاف ابن حجر<ref>الاصابه، ج۱، ص۶۷۴.</ref> که به طور کلی اسناد روایت را صحیح دانسته است، برخی سند طریق اول را حسن و طریق دوم را به سبب حضور حجاج بن ارطاة و عبدالرحمان بن بیلبانی [[ضعیف]] دانستهاند<ref>ر. ک: مبارکفوری، محمد عبدالرحمان بن عبدالرحیم، تحفة الأحوذی، ج۴، ص۱۶-۱۵.</ref> و از آن در شمار [[حدیث غریب]] یاد کردهاند <ref>ابن سلام، کتاب النسب، ج۳، ص۳۴۸؛ زمخشری، الفائق فی غریب الحدیث، ج۱، ص۳۰.</ref>. گفتنی است، [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۳، ص۲۰۳.</ref> [[روایت]] پیش گفته را در شرح حال [[عبدالله بن حارث بن اوس]] آورده است، ولی [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۵، ص۱۴۰.</ref> آن را [[اشتباه]] دانسته و گفته است: درست آن است که این روایت از [[حارث بن عبدالله بن اوس]] بوده و در نام وی و پدرش جابه جایی ([[قلب]]) رخ داده است<ref>ابن حجر، تهذیب، ج۲، ص۱۱۸.</ref>. | ||
وی از [[رسول خدا]]{{صل}} و [[عمر بن خطاب]] روایت نقل کرده<ref>مزی، تهذیب الکمال، ج۵، ص۲۱۴.</ref> و [[ولید بن عبدالرحمان]] و [[عمرو بن أوس]]<ref>ذهبی، الکاشف، ص۳۰۱.</ref> که گاهی او را [[عمرو بن عبدالله بن أوس]] و [[برادر]] حارث معرفی کردهاند<ref>ابن ابی حاتم، الجرح و التعدیل، ج۳، ص۷۷.</ref>. [[راوی]] او هستند. ابن حجر در تقریب التهذیب<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۱۷۲.</ref> ذیل ترجمه حارث بن اوس میگوید: [[صحابی]] بودنش اختلافی است و [[ابن حبان]] وی را [[تابعی]] دانسته است. در حالی که ابن حبان<ref>ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۷۶ و ۷۸.</ref> به صحابی بودن وی تصریح کرده است. حارث دست کم تا دوران [[حکومت]] [[عمر]] زنده بوده است<ref>بخاری، التاریخ الکبیر، ج۲، ص۲۶۳.</ref>.<ref>[[رحمتالله بانشی|بانشی، رحمتالله]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «حارث بن عبدالله بن اوس ثقفی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۷۳.</ref> | وی از [[رسول خدا]] {{صل}} و [[عمر بن خطاب]] روایت نقل کرده<ref>مزی، تهذیب الکمال، ج۵، ص۲۱۴.</ref> و [[ولید بن عبدالرحمان]] و [[عمرو بن أوس]]<ref>ذهبی، الکاشف، ص۳۰۱.</ref> که گاهی او را [[عمرو بن عبدالله بن أوس]] و [[برادر]] حارث معرفی کردهاند<ref>ابن ابی حاتم، الجرح و التعدیل، ج۳، ص۷۷.</ref>. [[راوی]] او هستند. ابن حجر در تقریب التهذیب<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۱۷۲.</ref> ذیل ترجمه حارث بن اوس میگوید: [[صحابی]] بودنش اختلافی است و [[ابن حبان]] وی را [[تابعی]] دانسته است. در حالی که ابن حبان<ref>ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۷۶ و ۷۸.</ref> به صحابی بودن وی تصریح کرده است. حارث دست کم تا دوران [[حکومت]] [[عمر]] زنده بوده است<ref>بخاری، التاریخ الکبیر، ج۲، ص۲۶۳.</ref>.<ref>[[رحمتالله بانشی|بانشی، رحمتالله]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «حارث بن عبدالله بن اوس ثقفی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۷۳.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |