حذیفة بن محصن قلعانی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسبت وی را غلفانی<ref>طبری، تاریخ، ج۳، ص۳۱۴.</ref>، علقانی<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۴۱، ص۶۸.</ref> و [[حمیری]]<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایه، ج۶، ص۳۶۳؛ یا از حمیر، ر. ک: طبری، تاریخ، ج۳، ص۳۱۴.</ref> نیز آورده‌اند که دو مورد نخست تصحیف است، علقانی منسوب به [[علقان بن شرحبیل بن عمرو بن مالک بن یزید ذی الکلاع]] (از [[حمیر]]) است<ref>مقریزی، النزاع و التخاصم، ص۸۵.</ref>. در [[صحابی]] بودن وی [[اختلاف]] است<ref>مغلطای، الإنابه، ج۱، ص۱۵۷.</ref>. به [[نقلی]]، [[ابوبکر]]، [[عکرمة بن أبی جهل]] را از [[ولایت عمان]] [[عزل]] کرد و به [[یمن]] فرستاد و [[حذیفه]] را به جای او گمارد. وی تا [[زمان مرگ ابوبکر]] [[عامل عمان]] بود<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۹۴-۳۹۵؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۷۰۵؛ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۳۸.</ref>. به [[نقل]] [[ابو عبیده معمر بن مثنی]]، م۲۰۸] حذیفه [[اهل]] عمان را به [[اسلام]] [[دعوت]] کرد که به جز اهل دبا<ref>بازاری از بازارهای عرب در عمان، ر. ک: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۳۵.</ref> همگی اسلام آوردند<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۳۸.</ref>. با این حال، گفته‌اند در [[زمان ابوبکر]]، در [[سال ۱۱ق]]، وی [[امیر]] سپاهی بود که دبا (اهل دبا در [[زمان رسول خدا]] {{صل}} [[مسلمان]] شده بودند، [[ولی]] بعدها [[مرتد]] شدند) را با [[جنگ]] [[فتح]] کرد<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۳۵؛ و با اندکی تغییر، ر. ک: بلاذری، ج۱، ص۹۲.</ref>. برخی این حادثه را در [[زمان]] [[نبرد ابوبکر با مرتدان]] دانسته و گفته‌اند چون [[خبر]] [[ارتداد]] [[اهل عمان]] به ابوبکر رسید وی حذیفه را برای [[سرکوب]] آنان گسیل داشت و او با کشتن [[لقیط بن مالک ازدی]] که [[حاکم]] آنجا بود و به او «ذو التاج» می‌گفتند، آنان را سرکوب کرد<ref>طبری، تاریخ، ج۳، ص۳۱۴؛ به اختصار، یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۱۳۱؛ ابن کثیر، البدایة و النهایه، ج۶، ص۳۶۳.</ref>. بنا بر نقلی، حذیفه خود ابوبکر را از ارتداد [[أهل]] دبا باخبر ساخت و [[أبوبکر]] او را به آنجا فرستاد<ref>ابن اعثم، الفتوح، ج۱، ص۵۹.</ref>. در [[زمان عمر]] نیز چندین سال حذیفه عامل عمان و در برخی موارد عامل عمان و یمامه بود<ref>طبری، تاریخ، ج۳، ص۴۷۹؛ ابن جوزی، ج۴، ص۲۳۰.</ref>. حذیفه در [[فتح ایران]] نیز نقش بسیاری داشته است<ref>ر. ک: طبری، تاریخ، ج۳، ص۴۷۶ و ۵۱۸ و ۵۲۱؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۷۰۵.</ref>. [[دست]] کم خبری از گفتگوی وی با پارسیان در دست است<ref>ر. ک: ابن کثیر، البدایة و النهایه، ج۷، ص۴۷.</ref>. شماری از منابع برخی از خبرهای یادشده را به «[[حذیفه بارقی]]»، «[[حذیفه ازدی]]» و «[[حذیفة بن یمان ازدی]]» نسبت داده‌اند که اگرچه در میان [[صحابه]] این نام‌ها دیده می‌شوند، اما مشخصاتی که برای آنان آورده‌اند، یکی دانستن آنان را دشوار می‌نماید<ref>به مدخل‌های مربوط بنگرید.</ref><ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۳ (کتاب)|مقاله «حذیفة بن محصن قلعانی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۳، ص۲۲.</ref>.