خبر دادن پیامبر از شهادت علی: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

* [[امام علی]] {{ع}}: چون [[خدای سبحان]] این [[آیه]] را نازل کرد: "[[الم]]* آیا [[مردم]] پنداشتند همین که گفتند [[ایمان]] آوردیم، رها می‌شوند وآزمایش نمی‌شوند؟"<ref>عنکبوت، آیه ۱ و ۲.</ref>، دانستم که تا [[پیامبر خدا]] میان ماست، [[فتنه]] و آزمونی بر ما نازل نمی‌شود. گفتم:‌ای [[پیامبر خدا]]! این فتنه‌ای که خداوندْ تو را از آن آگاهانیده چیست؟ فرمود: "ای [[علی]]! [[امت]] من پس از من [[امتحان]] می‌شوند". گفتم:‌ای [[پیامبر خدا]]! مگر روز [[احد]] که برخی از [[مسلمانان]] به [[شهادت]] رسیدند و [[شهادت]] نصیب من نشد و این بر من دشوار بود، به من نفرمودی که: "مژده باد بر تو، که [[شهادت]] از پی توست"؟ به من فرمود: "آری، چنین است، و آن گاه [[صبر]] تو چگونه خواهد بود؟". گفتم:‌ای [[پیامبر خدا]]! این از جاهای [[صبر]] نیست، بلکه از موارد مژده و [[سپاس]] است<ref>{{متن حدیث|الإمام علی {{ع}}: إنهُ لَما أنزَلَ اللهُ سُبحانَهُ قَولَهُ: «الم* أَحَسِبَ الناسُ أَن یتْرَکواْ أَن یقُولُواْ ءَامَنا وَ هُمْ لَایفْتَنُونَ» عَلِمتُ أن الفِتنَةَ لا تَنزِلُ بِنا ورَسولُ اللهِ {{صل}} بَینَ أظهُرِنا، فَقُلتُ: یا رَسولَ اللهِ، ما هذِهِ الفِتنَةُ التی أخبَرَک اللهُ تَعالی‌ بِها؟ فَقالَ: یا عَلِی، إن امتی سَیفتَنونَ مِن بَعدی. فَقُلتُ: یا رَسولَ اللهِ، أَ وَلَیسَ قَد قُلتَ لی یومَ احُدٍ حَیثُ استُشهِدَ مَن استُشهِدَ مِنَ المُسلِمینَ، وحیزَت عَنی الشهادَةُ، فَشُق ذلِک عَلَی، فَقُلتَ لی: أبشِر، فَإِن الشهادَةَ مِن وَرائِک؟ فَقالَ لی: إن ذلِک لَکذلِک، فَکیفَ صَبرُک إذَن؟ فَقُلتُ: یا رَسولَ اللهِ، لَیسَ هذا مِن مَواطِنِ الصبرِ، ولکن مِن مَواطِنِ البُشری‌ وَالشکرِ}} (نهج البلاغة، خطبه ۱۵۶).</ref>.

* [[المعجم الکبیر (کتاب)|المعجم الکبیر]]- به [[نقل]] از [[جابر]]-: [[پیامبر خدا]] به [[علی]] {{ع}} فرمود: "تو مردی هستی که [[خلافت]] خواهی یافت و تو کشته خواهی شد و این از [[خون]] آن (اشاره به [[محاسن]] و سر وی) رنگین خواهد شد"<ref>[[المعجم الکبیر (کتاب)|المعجم الکبیر]] عن جابر: قالَ رَسولُ اللهِ {{صل}} لِعَلِی {{ع}}: إنک امرُؤٌ مُستَخلَفٌ، وإنک مَقتولٌ، وهذِهِ مَخضوبَةٌ مِن هذِهِ- [یعنی‌] لِحیتَهُ مِن رَأسِهِ- ([[المعجم الکبیر (کتاب)|المعجم الکبیر]]، ج ۲، ص ۲۴۷، ح ۲۰۳۸).</ref>.

* [[مسند]] أبی یعلی‌- به [[نقل]] از [[عایشه]]-: [[پیامبر]] {{صل}} را دیدم که [[علی]] را در بر گرفت و بوسید، در حالی که می‌گفت: "پدرم فدای تنهای [[شهید]]! پدرم فدای تنهای [[شهید]]!"<ref>مسند أبی یعلی، ج ۴، ص ۳۱۸، ح ۴۵۵۸.</ref>.

* [[امام علی]] {{ع}}: [[پیامبر خدا]] فرمود: "ای [[علی]]! می‌دانی [[بدبخت‌ترین]] پیشینیان کیست؟". گفتم: [[خدا]] و رسولش داناترند. فرمود: "پی کننده شتر [[صالح]]". [سپس‌] فرمود: "می‌دانی بدتر از او کیست؟" و یک بار فرمود: "بدبخت‌ترینِ آخرین (آیندگان) کیست؟". گفتم: [[خدا]] و رسولش داناترند. فرمود: "کشنده تو"<ref>{{متن حدیث|الإمام علی {{ع}}: قالَ رَسولُ اللهِ {{صل}}: یا عَلِی، تَدری مَن أشقَی الأَولینَ؟ قُلتُ: اللهُ ورَسولُهُ أعلَمُ. قالَ: عاقِرُ الناقَةِ. قالَ: تَدری مَن شَر، وقالَ مَرةً: مَن أشقَی الآخِرینَ؟ قُلتُ: اللهُ ورَسولُهُ أعلَمُ. قالَ: قاتِلُک}} (فضائل الصحابة، ابن حنبل، ج ۲، ص ۵۶۶، ح ۹۵۳).</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۵۵۶.</ref>.