جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
* [[داوری]] [[ائمه]] [[معصومین]] {{عم}} در میان کلیمیان با توراتشان، و در میان [[مسیحیان]] با انجیلشان است و این به‌معنای به رسمیت شناختن [[یهودیت]] و [[مسیحیت]] پس از آمدن [[اسلام]] نیست، بلکه از نظر [[اسلام]]، [[دین]] انحصار به [[اسلام]] دارد و هرکس با آیینی جز [[اسلام]] به [[خداوند]] [[تقرّب]] کند از او پذیرفته نخواهد شد، لکن [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} برای اتمام [[حجت]] و رفع عذر، با [[پیروان]] همه [[ادیان]]، با [[کتاب‌های آسمانی]] خودشان بحث و محاجّه می‌کند و نویدهای موجود در کتاب‌های هرآیینی را که از آمدن آن [[مصلح جهانی]] خبر داده‌اند به آن‌ها یادآوری می‌کند. هرکس [[ایمان]] بیاورد از او می‌گذرد و هرکس پس از [[شناخت حق]] و اثبات [[حقیقت]] بر [[کفر]] و [[الحاد]] خود اصرار بورزد، به سزای خود می‌رسد. | * [[داوری]] [[ائمه]] [[معصومین]] {{عم}} در میان کلیمیان با توراتشان، و در میان [[مسیحیان]] با انجیلشان است و این به‌معنای به رسمیت شناختن [[یهودیت]] و [[مسیحیت]] پس از آمدن [[اسلام]] نیست، بلکه از نظر [[اسلام]]، [[دین]] انحصار به [[اسلام]] دارد و هرکس با آیینی جز [[اسلام]] به [[خداوند]] [[تقرّب]] کند از او پذیرفته نخواهد شد، لکن [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} برای اتمام [[حجت]] و رفع عذر، با [[پیروان]] همه [[ادیان]]، با [[کتاب‌های آسمانی]] خودشان بحث و محاجّه می‌کند و نویدهای موجود در کتاب‌های هرآیینی را که از آمدن آن [[مصلح جهانی]] خبر داده‌اند به آن‌ها یادآوری می‌کند. هرکس [[ایمان]] بیاورد از او می‌گذرد و هرکس پس از [[شناخت حق]] و اثبات [[حقیقت]] بر [[کفر]] و [[الحاد]] خود اصرار بورزد، به سزای خود می‌رسد. | ||
* [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند: "چون [[قائم]] ما [[قیام]] کند در میان [[اهل تورات]] با [[تورات]]، در میان [[اهل انجیل]] با [[انجیل]]، در میان [[اهل زبور]] با [[زبور]] و در میان اهل [[قرآن]] با [[قرآن]] [[داوری]] می‌کند. ثروت‌های روی [[زمین]] و گنج‌های درون آن از تمام نقاط [[جهان]] به سوی او گرد می‌آید"<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۹؛ غیبة نعمانی، ص ۱۲۴.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرمایند: "چون [[قائم]] [[آل محمد]] {{صل}} [[فرمانروا]] شود، در میان [[مردم]] به [[حکم]] [[حضرت داود]] {{ع}} [[داوری]] می‌کند و نیازی به [[شاهد]] و [[گواه]] نخواهد داشت. در هرموردی، [[خداوند]] [[حکم]] واقعی را به او [[الهام]] می‌کند و او براساس [[علم]] خود [[قضاوت]] می‌نماید"<ref>ارشاد مفید، ص ۳۴۴؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۹ و ۳۳۹.</ref>. | * [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند: "چون [[قائم]] ما [[قیام]] کند در میان [[اهل تورات]] با [[تورات]]، در میان [[اهل انجیل]] با [[انجیل]]، در میان [[اهل زبور]] با [[زبور]] و در میان اهل [[قرآن]] با [[قرآن]] [[داوری]] می‌کند. ثروت‌های روی [[زمین]] و گنج‌های درون آن از تمام نقاط [[جهان]] به سوی او گرد می‌آید"<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۹؛ غیبة نعمانی، ص ۱۲۴.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرمایند: "چون [[قائم]] [[آل محمد]] {{صل}} [[فرمانروا]] شود، در میان [[مردم]] به [[حکم]] [[حضرت داود]] {{ع}} [[داوری]] می‌کند و نیازی به [[شاهد]] و [[گواه]] نخواهد داشت. در هرموردی، [[خداوند]] [[حکم]] واقعی را به او [[الهام]] می‌کند و او براساس [[علم]] خود [[قضاوت]] می‌نماید"<ref>ارشاد مفید، ص ۳۴۴؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۹ و ۳۳۹.</ref>. | ||
* [[حکم]] داودی این‌گونه است که داور به [[علم]] خود [[داوری]] کند و مطالبه [[شاهد]] نکند و هنگامی که به داور از طرف [[خداوند]] چنین [[علم]] قطعی داده شود و [[مصونیت]] او از [[لغزش]]، از طرف [[خداوند]] بیمه شود، هیچ مانعی ندارد و جای شگفت نیست زیرا [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند: "[[خدای تبارک و تعالی]] [[برتر]] و والاتر از آن است که [[اطاعت]] بنده‌ای را بر همگان [[واجب]] کند، ولی چیزی از دانش‌های [[زمین]] و آسمان‌ها را از او پوشیده بدارد"<ref>اصول کافی، ج ۱، ص ۲۶۲.</ref>. | * [[حکم]] داودی این‌گونه است که داور به [[علم]] خود [[داوری]] کند و مطالبه [[شاهد]] نکند و هنگامی که به داور از طرف [[خداوند]] چنین [[علم]] قطعی داده شود و [[مصونیت]] او از [[لغزش]]، از طرف [[خداوند]] بیمه شود، هیچ مانعی ندارد و جای شگفت نیست زیرا [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند: "[[خدای تبارک و تعالی]] [[برتر]] و والاتر از آن است که [[اطاعت]] بنده‌ای را بر همگان [[واجب]] کند، ولی چیزی از دانش‌های [[زمین]] و آسمان‌ها را از او پوشیده بدارد"<ref>اصول کافی، ج ۱، ص ۲۶۲.</ref>. | ||
* [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "[[حضرت قائم]] {{ع}} [[احکام]] و قضاوت‌هایی دارد که حتی برخی از [[یاران]] و کسانی که در رکابش شمشیرها زده‌اند، به آن [[احکام]] [[اعتراض]] می‌کنند و آن [[قضاوت]] [[حضرت آدم]]{{ع}} است و [[حضرت]] نیز گردن معترضان را می‌زند. سپس به روش دیگری [[قضاوت]] می‌کند که [[قضاوت]] [[حضرت داود]] {{ع}} است، ولی گروه دیگری از یارانش [[اعتراض]] می‌کنند و [[حضرت]] گردن آنان را نیز می‌زند. برای بار سوم، [[حضرت]] به شیوه [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} [[قضاوت]] می‌کند و باز هم گروهی از یارانش -که در رکابش [[شمشیر]] زده‌اند- [[اعتراض]] می‌کنند و [[حضرت]] آنان را نیز اعدام می‌کند. ان‌گاه [[حضرت]] به روش [[محمد]] {{صل}} [[رفتار]] می‌کند و دیگر کسی بر [[حضرت]] [[اعتراض]] نمی‌کند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۹؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۸۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۱۷.</ref>. | * [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "[[حضرت قائم]] {{ع}} [[احکام]] و قضاوت‌هایی دارد که حتی برخی از [[یاران]] و کسانی که در رکابش شمشیرها زده‌اند، به آن [[احکام]] [[اعتراض]] می‌کنند و آن [[قضاوت]] [[حضرت آدم]] {{ع}} است و [[حضرت]] نیز گردن معترضان را می‌زند. سپس به روش دیگری [[قضاوت]] می‌کند که [[قضاوت]] [[حضرت داود]] {{ع}} است، ولی گروه دیگری از یارانش [[اعتراض]] می‌کنند و [[حضرت]] گردن آنان را نیز می‌زند. برای بار سوم، [[حضرت]] به شیوه [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} [[قضاوت]] می‌کند و باز هم گروهی از یارانش -که در رکابش [[شمشیر]] زده‌اند- [[اعتراض]] می‌کنند و [[حضرت]] آنان را نیز اعدام می‌کند. ان‌گاه [[حضرت]] به روش [[محمد]] {{صل}} [[رفتار]] می‌کند و دیگر کسی بر [[حضرت]] [[اعتراض]] نمی‌کند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۹؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۸۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۱۷.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | == پرسش مستقیم == | ||
* [[شیوه داوری و قضاوت امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)]] | * [[شیوه داوری و قضاوت امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)]] | ||