سوره ناس: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

وجه تسمیه این سوره آن است که [[آیه]] اول آن از {{متن قرآن|بِرَبِّ النَّاسِ}}<ref>«بگو: به پروردگار آدمیان پناه می‌برم» سوره ناس، آیه ۱.</ref> ([[پروردگار]] [[انسان‌ها]]) نام برده است و به [[پیامبر]] {{صل}} و همه انسان‌ها [[پناه بردن به خدا]] از [[شرّ]] [[شیاطین]] وسوسهگر در هر شکل و هیأتی را توصیه کرده است.

== [[فضیلت]] سوره ناس ==

[[احادیث]] متعددی در [[فضیلت]] معوّذتان (سوره فلق و ناس) وارد شده است. [[عقبة بن عامر]] از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} نقل می‌کند که بعد از [[نزول]] این دو سوره فرمود: «آیا نمی‌دانی که آیاتی امشب نازل شده‌اند که نظیر آنها را هرگز کسی ندیده است؟ {{متن قرآن|قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ}}<ref>«بگو: به پروردگار سپیده‌دم پناه می‌برم» سوره فلق، آیه ۱.</ref> و {{متن قرآن|قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ}}<ref>«بگو: به پروردگار آدمیان پناه می‌برم» سوره ناس، آیه ۱.</ref>. آن [[حضرت]] از [[جن]] و از چشم بد [[انسان‌ها]] به [[اللّه]] [[پناه]] می‌برد و [[دعا]] می‌کرد تا این که معوّذتین نازل شد و وقتی این دو [[سوره]] نازل گردید، این دو تا را می‌خواند و چیز دیگری را برای این منظور نخواند. فرمود: «هیچ پناه‌ برنده‌ای با چیزی بهتر از این دو سوره نمی‌تواند به اللّه [[پناهنده]] شود. وقتی دردی در [[بدن]] خود [[احساس]] می‌کرد، معوّذات را خوانده و بر خود می‌دمید. و هر شب هنگامی که بهر رختخوابشان تشریف می‌برد، دو [[کف دست]] خود را جمع می‌کرد و سه بار {{متن قرآن|قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ}}<ref>«بگو او خداوند یگانه است» سوره اخلاص، آیه ۱.</ref> و {{متن قرآن|قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ}} و {{متن قرآن|قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ}} را خوانده، در دستش می‌دمید و سپس تا جایی از بدن خود را که می‌توانست با دستانش مسح می‌فرمود. و این کار را ابتدا از سر و صورت و قسمت جلوی بدنش آغاز میکرد و سه بار این عمل را تکرار می‌فرمود. و به خواندن آنها بعد از هر [[نماز]] امر فرموده است. همچنین، فرموده است: {{متن قرآن|قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ}} و معوّذتین را [[صبح و شام]] سه بار بخوان؛ تو را از هر چیزی کفایت و [[حفاظت]] خواهند کرد<ref>فرهنگ‌نامه علوم قرآنی؛ مجمع البیان؛ مستدرک الوسائل، ج۴، ص۲۹۱.</ref>.

== مقاصد سوره ==

'''نکته:''' از [[رسول خدا]] {{صل}} نقل شده است: کسی که معوّذتین را می‌خواند مثل آن است که همه کتبی را که [[خدا]] نازل فرموده، خوانده است. عن [[نبی]] {{صل}} {{متن حدیث|مَنْ‏ قَرَأَ الْمُعَوِّذَتَيْنِ‏ فَكَأَنَّمَا قَرَأَ الْكُتُبَ‏ الَّتِي أَنْزَلَهَا اللَّهُ تَعَالَى}}<ref>انوار التنزیل.</ref>.

== ساختار ==

بخش ۲، آیات {{متن قرآن|مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ }}<ref>«از شرّ آن وسوسه‌گر واپسگریز، که در دل‌های آدمیان وسوسه می‌افکند» سوره ناس، آیه ۴-۶.</ref>: پناه بردن انسان از [[شر]] نظام‌های [[شیطانی]] و وسوسه‌های شیطانی به [[خدا]] و [[تعالیم]] خدا.

== [[آیات نامدار]] و مشهور ==