شورش زط: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[شورش زط در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}

زُط‌ها گروهی از [[کارگران]] و جاشوهای [[هندی]] بودند که از مدت‌ها پیش در بنادر [[عراق]]، خصوصاً در منطقه [[بصره]]، به کار بارگیری و [[تخلیه]] کشتی‌ها مشغول بودند؛ اما [[بی‌نوایی]] و سختی‌های [[زندگی]]، آنان را به [[غارت]] و [[چپاول‌گری]] وا داشته بود. آنان بر سر راه کاروان‌ها و کشتی‌ها کمین می‌کردند و راه رسیدن [[ارزاق]] و کالاها را به [[بغداد]] می‌بستند و با اخاذی و باج‌گیری از بازرگانان موجب گرانی و ایجاد بازار سیاه در عراق شده بودند. [[معتصم]] در آغاز، [[احمد بن سعید باهلی]] را بر سر آنان فرستاد؛ اما آشوب‌گران [[زط احمد بن سعید]] را به‌سختی [[شکست]] دادند<ref>تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۴۷۲.</ref> و [[دستگاه خلافت]] را به‌شدت [[تهدید]] کردند. چندی بعد، معتصم یکی از [[سرداران]] مشهور [[عرب]] را به نام [[عجیف بن عنبسه]] با سپاهی بزرگ از [[ترکان]] و [[اعراب]] به [[جنگ]] زُط‌ها فرستاد. عُجیف برای درهم شکستن آنها در نزدیکی واسط اردو زد و آب را از نهرها و رودهایی که مسیر رفت و آمد آنها بود قطع کرد؛ سرانجام پس از نُه ماه جنگ، زط‌ها نیروی مادی و نظامی خود را از دست دادند و از عُجیف زنهار خواستند. وی آشوب‌گران را که [[دوازده]] هزار نفر بودند، با [[زنان]] و فرزندانشان دستگیر کرد و در [[روز]] عاشورای [[سال ۲۲۰ ق]]. به بغداد آورد<ref>الکامل، ج۶، ص۴۴۶.</ref>. معتصم که از وجود زط‌ها در بغداد بیمناک بود، آنان را به [[آسیای صغیر]] [[تبعید]] کرد. به [[سال ۲۴۱ ق]]. امپراتور [[روم]] شرقی آنان را [[اسیر]] کرد و به اروپا انتقال داد که در آنجا به کولی [[شهرت]] یافتند.<ref>[[سید احمد رضا خضری|خضری، سید احمد رضا]]، [[تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه (کتاب)|تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه]] ص ۹۳.</ref>.

{{منابع}}

# [[پرونده:IM009737.jpg|22px]] [[سید احمد رضا خضری|خضری، سید احمد رضا]]، [[تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه (کتاب)|'''تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه''']]

{{پایان منابع}}

{{پانویس}}

[[رده:شورش زط]]