صاحب الدار: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

* در [[روایات]]، صاحب الدار [[لقب]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}‏ یاد شده است.

* مقصود از "دار" (خانه)، خانه پدری و جدّ آن حضرت است که آن‏جا [[غایب]] شده است. از آن‏جا که ذکر نام آن حضرت، در آن دوران جایز نبود، برای اشاره به آن حضرت، از انواع کنایه‌‏ها استفاده شد که از جمله "صاحب الدار" است.

* [[اسحاق بن یعقوب]] می‌‏گوید: "از [[محمد بن عثمان عمری]] خواستم نامه‌‏ای که در آن، پرسش‏‌های [[سختی]] را مطرح کرده بودم، به [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}‏ برساند. پس توقیعی به خط مولایمان "صاحب الدار" صادر شد ...."<ref>[[شیخ طوسی]]، کتاب الغیبة، ص ۲۹۰؛ ص ۳۶۲؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۴۹</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۸۴.</ref>.

== صاحب الدار در موعودنامه ==

* از [[القاب]] [[خاصه]] آن حضرت است. حضرت در جایی فرموده است: {{عربی|"أنا صاحب الدار"}}<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۴۸.</ref>.

== صاحب الدار در درسنامه ==

* در برخی از [[روایات]] از "صاحب الدار" به عنوان [[لقب]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} یاد شده است. مقصود از "دار" (خانه)، خانه پدری و جد آن [[حضرت]] است که در آنجا [[غایب]] شده است. از آنجایی که ذکر نام آن [[حضرت]]، در آن دوران جایز نبود، از انواع کنایه‌ها استفاده شد که از جمله آنها "صاحب الدار" است. [[اسحاق بن یعقوب]] می‌گوید: از [[محمد بن عثمان عمری]] خواستم تا نامه‌ای که در آن پرسش‌های [[سختی]] را مطرح کرده بودم، به [[حضرت مهدی]] {{ع}} برساند. پس توقیعی به خط مولایمان "صاحب الدار" صادر شد..."<ref>کتاب الغیبة، ص ۲۹۰؛ ص ۳۶۲؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۴۹.</ref>. ممکن است این [[لقب]]، مانند برخی دیگر از [[القاب]] آن [[حضرت]]، در موارد [[تقیه]] و [[ترس]] از [[دشمنان]] به کار می‌رفته است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص۲۲۵.</ref>.

== صاحب الدار در فرهنگنامه آخرالزمان ==

* صاحب الدار به معنی صاحب‌خانه [[امامت]] و [[نبوت]]، یا صاحب‌خانه [[امام حسن عسکری]] {{ع}} است. در روایتی [[امام عصر]] {{ع}} می‌فرماید: من «[[صاحب الدار]]» هستم<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۹۰.</ref>.