عبدالرحمن بن مسعود تیمی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[عبدالرحمان]]<ref>به وی ابن مسعود بن حجاج نیز گفته‌اند. (اقبال، ج۳، ص۷۹)</ref> فرزند [[مسعود بن حجاج]]، از [[قبیله]] [[بنی تیم الله بن ثعلبه]] و از [[یاران]] [[امام حسین]] {{ع}} است که در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسید<ref>تسمیة من قتل... ، ص۱۵۴؛ حدائق الوردیه، ص۱۰۴؛ اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۱.</ref>. وی و پدرش از سرشناسان [[شیعه]] در [[کوفه]] و به [[شجاعت]] مشهور بودند. این [[پدر]] و پسر برای [[پیوستن]] به [[سپاه امام حسین]] {{ع}} وارد [[سپاه عمر سعد]] شدند تا بدین وسیله بتوانند از [[شهر]] خارج شوند و خود را به کاروان [[امام]] {{ع}} برسانند. آنها در یک [[فرصت]] مناسب در [[روز]] هفتم [[محرم]] خود را به [[کاروان حسینی]] رساندند با آن [[حضرت]] {{ع}} بودند تا آنکه در [[روز عاشورا]] در [[حمله نخست]] سپاه عمر سعد با شماری دیگر از [[یاران]] [[امام]] {{ع}} به شهادت رسیدند<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۱۴۸؛ ابصارالعین، ص۱۶۹ و ر. ک: قاموس الرجال، ج۶، ص۱۴۴.</ref>.