عدالت فرهنگی در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

با این وجود [[پیامبر]] برای پذیرش دعوت خود، هیچ‌گونه تحمیلی را بر افراد [[اعمال]] نساخت و اصولاً [[پذیرش دین]] با [[تحمیل]] ناسازگار است، چنان‌که [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى}}<ref>«در (کار) دین هیچ اکراهی نیست که رهیافت از گمراهی آشکار است پس، آنکه به طاغوت کفر ورزد و به خداوند ایمان آورد، بی‌گمان به دستاویز اس[[تورات]]ر چنگ زده است» سوره بقره، آیه ۲۵۶.</ref> و نیز {{متن قرآن|ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ}}<ref>«(مردم را) به راه پروردگارت با حکمت و پند نیکو فرا خوان و با آنان با روشی که بهتر باشد چالش ورز!» سوره نحل، آیه ۱۲۵.</ref> و نیز به پیامبر تاکید می‌کند که {{متن قرآن|فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ * لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ * إِلَّا مَنْ تَوَلَّى وَكَفَرَ * فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ}}<ref>«پس پند بده که تنها تو پند دهنده‌ای * تو بر آنان چیره نیستی * مگر آنانکه رو بگردانند و کفر ورزند * که خدا آنان را به عذاب بزرگ‌تر عذاب کند» سوره غاشیه، آیه ۲۱-۲۴.</ref>. بر همین اساس است که در [[دین اسلام]]، اگر عملی از روی [[اکراه]] انجام شود، هیچ اثری بر آن مترتب نمی‌شود. [[دین]] امری اختیاری است و در صورتی که اختیاری پذیرفته شود، [[ارزشمند]] است.<ref>[[روح الله دهقانی|دهقانی، روح الله]]، [[نظریه عدالت در دولت نبوی (مقاله)|مقاله «نظریه عدالت در دولت نبوی»]]، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره سیاسی پیامبر اعظم]] ص ۱۸۶.</ref>

[[سیره پیامبر خاتم درباره عدالت فرهنگی چه بود؟ (پرسش)]]

{{پایان مدخل‌ وابسته}}