عضد در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

اسم یکی از اعضای [[بدن]] بین مرفق و کتف (بازو)<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۷۱.</ref>. به استعاره به معنای معاونت و کمک‌رسانی<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۱، ص۲۶۸.</ref>، [[یاری‌رسانی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۷.</ref>، تعاضد از همین ریشه به معنای [[تعاون]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۱۶۱.</ref>.  

[[آیه شریفه]] بیان‌کننده [[سنت الهی]] بسیار مهمی است که "[[ولایت]] [[تدبیر]]" را از [[ابلیس]] و ذریّه او [[نفی]] می‌کند؛ زیرا "ولایت تدبیر" متوقف بر [[علم]] و احاطه بر [[آسمان‌ها]] و [[زمین]] و [[روابط]] داخلی و خارجی میان آنهاست و [[خداوند]] این علم و احاطه را از [[شیاطین]] مستور داشته است؛ چون شیاطینی که مبدأ [[شرور]] و [[فساد]] و گمراهی‌اند، اگر در [[تدبیر]] [[آسمان]] و زمین و [[انسان]] نقشی داشته باشند، موجب [[نقض]] سنت الهی در [[هدایت عامه]] می‌گردند و این معنای آیه شریفه {{متن قرآن|وَمَا كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّينَ عَضُدًا}}<ref>«آنان را نه در آفرینش آسمان‌ها و زمین گواه کردم و نه در آفرینش خودشان و من آن نیم که گمراه‌کنندگان را یاور گیرم» سوره کهف، آیه ۵۱.</ref> است که خداوند گمراه‌کنندگان را به [[یاری]] نمی‌گیرد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج‌۳، ص۳۲۷.</ref>.

== منابع ==