علی بن ابراهیم بن هاشم قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

او [[محدث]]، [[مفسر]]، [[فقیه]] و اخباری بوده و در [[کتب رجالی]] [[شیعه]] وی را مورد [[اعتماد]] و صحیح المذهب دانسته‌اند. <ref>الفهرست (الطوسی) ۸۹.</ref> او از راویانی هست که تألیفات فراوانی دارد. وی در اواسط [[عمر]] [[نابینا]] شد و [[تاریخ]] درگذشت وی نامعلوم است؛ ولی [[حمزه بن قاسم]] در [[سال ۳۰۷ هجری]] از وی روایت نقل کرده است. <ref>تنقیح المقال ۲ / ۲۶۰.</ref> تألیفات او عبارت‌اند از: المناقب، اختیارالقرآن، قرب الاسناد، <ref>الفهرست (الندیم) ۲۷۷.</ref> الناسخ والمنسوخ، التفسیر، الشرائع، الحیض، التوحید والشرک، فضائل امیرالمؤمنین {{ع}}، المغازی، الانبیا، رسالة فی معنا هشام ویونس، جوابات مسائل سأله عنها محمّد بن بلال معروف به المشذر. <ref>رجال (النجاشی) ۲ / ۸۶.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۳۰۳.</ref>