عمر بن علی بن ابی‌طالب: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

وی از [[فرزندان]] [[امیر مؤمنان علی]] {{ع}} است و مادرش [[ام‌حبیب]]، دختر [[ربیعه]]، می‌باشد<ref>ارشاد، ص۱۸۶، مکتبة المفید.</ref>.

برخی نام مادرش را «صهبا» ذکر کرده گفته‌اند که او همان «ام‌حبیب» دختر [[عباد بن ربیعه]]، از اسرای یمامه یا [[عین التمر]] است که [[امیرمؤمنان]] او را از [[مال]] خود خرید<ref>عمدة الطالب، ص۳۶۱، ۳۶۲.</ref>. برخی نیز گفته‌اند که نام مادرش لیلی است<ref>نورالعین فی مشهد الحسین {{ع}}، ص۴۷.</ref>.

وی تا زنده بود، هدایای خود را از «سالم» قطع نکرد و پس از فوت او، سالم شعری در رثایش بدین مضمون سرود: «[[درود خدا]] بر قبری که یکی از [[فرزندان علی]] {{ع}} - [[جانشین پیامبر]] {{صل}} [[بهترین]] درخواست‌شدگان - را در بر گرفته است. تو از همه بخشنده‌تر، داناتر و در آمدن و کوچ کردن مبارک‌تر بودی»<ref>عمدة الطالب، ص۳۶۱.</ref>.

در اینکه آیا عمر بن علی {{ع}} در [[کربلا]] حضور داشته و به [[شهادت]] رسیده یا نه، [[اختلاف]] است. برخی گفته‌اند که او با [[امام حسین]] {{ع}} همراه نشد و در [[مدینه]] ماند و سرانجام در سنّ ۷۵ یا ۷۷ سالگی در «یَنْبُع» درگذشت<ref>عمدة الطالب، ص۳۶۲.</ref>. صاحب [[نفس المهموم (کتاب)|نفس المهموم]] این قول را به مشهورِ [[اهل]] [[تاریخ]] نسبت داده است<ref>نفس المهموم، ص۲۹۸.</ref>.

صاحب [[ذخیرة الدارین (کتاب)|ذخیرة الدارین]] گوید: مقتل‌نگاران [[شیعه]] و [[سنی]] گفته‌اند که [[عمر بن علی]]، همراه [[مادر]] و خواهرش [[رقیه]] و خواهرزادگانش «عبدالله»، «محمّد» و [[عاتکه]]، [[فرزندان]] [[مسلم بن عقیل]] {{ع}}، از مدینه با امام حسین {{ع}} حرکت کرد و به [[کربلا]] رفت<ref>ذخیرة الدارین، ص۱۶۴.</ref>.

{{ب|''شرَّ مَکانٍ في حَریقٍ وسَعَر''|2=''فَاِنَّكَ الْجاهِدُ يا شَرَّ بَشَر''<ref>مقتل الحسین {{ع}}، خوارزمی، ج۲، ص۲۸، ۲۹، مکتبة المفید.</ref>}}

:[[شمشیر]] می‌زنم و [[زحر]] [[قاتل]] ابوبکر بن علی را در میان شما نمی‌بینم، همان [[بدبختی]] که به [[پیامبر خدا]] {{صل}} [[کافر]] شد؛ ای زحر، ای زحر، به [[عمر]] نزدیک شو، باشد که امروز در [[دوزخ]] جای‌گیری؛ همان جایی که در سوزش و افروختگی بدترین مکان است و تو ای بدترین [[انسان]]، از [[انکار]] کنندگان هستی.

{{ب|''یَضْرِبُکُمْ بِسَیْفِهِ وَلا یَفِرُّ''|2=''وَلَیْسَ یَغْدُوا کَالْجَبانِ الْمُنْجَحِرِ''<ref>مقتل الحسین {{ع}}، خوارزمی، ج۲، ص۲۸، ۲۹.</ref>}}

او همچنان به [[نبرد]] ادامه داد تا به شهادت رسید<ref>مقتل الحسین {{ع}}، خوارزمی، ج۲، ص۲۸، ۲۹.</ref>. برخی نوشته‌اند: نخست اسب وی به وسیله [[دشمن]]، پی گردید و پس از آن [[شهید]] شد<ref>ذخیرة الدارین، ص۱۶۵.</ref>. صاحب [[روضة الشهداء]]، شهادت او را در روز عاشورا، به مشهور نسبت داده است<ref>روضة الشهداء، ص۳۳۰، کتابفروشی الاسلامیة.</ref>.