جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
بدون خلاصۀ ویرایش |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[قیس بن ربیع در رجال و تراجم]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[قیس بن ربیع در رجال و تراجم]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[قیس]] فرزند [[ربیع]] در منابع کهن نام و نشانی ندارد؛ ولی منابع متأخر وی را از [[دوستان]] و [[یاران امام حسین]]{{ع}} قلمداد کرده در ردیف [[شهیدان کربلا]] برشمرده‌اند. | [[قیس]] فرزند [[ربیع]] در منابع کهن نام و نشانی ندارد؛ ولی منابع متأخر وی را از [[دوستان]] و [[یاران امام حسین]] {{ع}} قلمداد کرده در ردیف [[شهیدان کربلا]] برشمرده‌اند. | ||
ملا [[حسین واعظ کاشفی]] گوید: آورده‌اند که [[محمد بن مقداد]] و [[عبدالله بن ابو دجانه]]، بایک دیگر از آن [[سید]] و [[سرور]] [[دستور]] خواسته به میدان رفتند و حرب‌های مردانه کردند، بسیاری را کشتند و خسته گردانیدند؛ و چون خواستند که به ملازمت [[امام]]{{ع}} آیند، فوجی سوار از [[لشکر]] [[فجار]] گرداگرد ایشان فرو گرفتند. سعد که [[غلام امیرالمؤمنین]] [[علی]]{{ع}} بود با [[پنج تن]] از [[موالیان]] و [[بندگان]] [[امام حسین]]{{ع}} که قیس بن ربیع و [[اشعث بن سعد]] و [[عمرو بن قرط]] و [[حنطمه]] و [[حماد]] بودند، به مدد ایشان رفتند. به واسطه کثرت [[مخالفت]] و ضرب‌های متوالی و مترادف، هر هشت تن از این شش درفانی<ref>یعنی به مقام والای شهادت رسیدند.</ref> متوجه مناظر هشتگانه [[بهشت]] [[جاودانی]] شدند<ref>روضة الشهدا، ص۳۸۸، نشر نوید اسلام؛ نیز ر.ک ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۵۸؛ عشره کامله، ص۴۲۵.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۳۱۷.</ref> | ملا [[حسین واعظ کاشفی]] گوید: آورده‌اند که [[محمد بن مقداد]] و [[عبدالله بن ابو دجانه]]، بایک دیگر از آن [[سید]] و [[سرور]] [[دستور]] خواسته به میدان رفتند و حرب‌های مردانه کردند، بسیاری را کشتند و خسته گردانیدند؛ و چون خواستند که به ملازمت [[امام]] {{ع}} آیند، فوجی سوار از [[لشکر]] [[فجار]] گرداگرد ایشان فرو گرفتند. سعد که [[غلام امیرالمؤمنین]] [[علی]] {{ع}} بود با [[پنج تن]] از [[موالیان]] و [[بندگان]] [[امام حسین]] {{ع}} که قیس بن ربیع و [[اشعث بن سعد]] و [[عمرو بن قرط]] و [[حنطمه]] و [[حماد]] بودند، به مدد ایشان رفتند. به واسطه کثرت [[مخالفت]] و ضرب‌های متوالی و مترادف، هر هشت تن از این شش درفانی<ref>یعنی به مقام والای شهادت رسیدند.</ref> متوجه مناظر هشتگانه [[بهشت]] [[جاودانی]] شدند<ref>روضة الشهدا، ص۳۸۸، نشر نوید اسلام؛ نیز ر. ک ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۵۸؛ عشره کامله، ص۴۲۵.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۳۱۷.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||