لعنت و برائت: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

در [[حادثۀ کربلا]]، کسانی در [[قتل]] [[دست]] داشتند، کسانی هم راضیان، ساکتان، [[هتک حرمت]] کنندگان، [[زمینه‌سازان]]، [[فرمانبرداران]] بوده‌اند و همه [[ملعون]] و مطرودند، و نیز آنان که [[حسین بن علی]] {{ع}} را [[خوار]] کردند و ندایش را شنیدند و پاسخ ندادند. در فراز دیگری پایه‌گذاران [[ظلم به اهل بیت]]، کنارزنندگان [[اهل بیت]] از [[جایگاه]] اصلی‌شان، [[قاتلان اهل بیت]]، [[زمینه‌سازان]] آن [[قتل]]، [[پیروان]] و هواداران [[قاتلان]]، [[لعنت]] شده‌اند: {{متن حدیث|اسْرَجَتْ وَ الْجَمَتْ وَ تَهَيَّأَتْ}}. در زیارتی، [[لعن]] بر ظالمین [[آل محمد]]، [[لعن]] بر ارواحشان، دیارشان و قبورشان شده است: {{متن حدیث|وَ الْعَنْ أَرْوَاحَهُمْ وَ دِيَارَهُمْ وَ قُبُورَهُمْ}}<ref>زیارت عاشورای غیر معروفه، مفاتیح الجنان</ref>.

[[موالات]] با [[حسین]] و [[برائت]] از [[ظالمان]] به او، پایۀ [[تقرّب]] به [[خدا]] و [[رسول]] و [[امیر المؤمنین]] و [[فاطمه]] و [[حسن]] و [[حسین]] {{عم}} است: {{متن حدیث|يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ وَ إِلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ إِلَى الْحَسَنِ وَ إِلَيْكَ بِمُوَالاتِكَ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِمَّنْ أَسَّسَ أَسَاسَ ذَلِكَ...}}<ref>زیارت عاشورا، از جمله ر. ک: صلوات خاص امام حسن و امام حسین {{ع}}؛ بحار الأنوار، ج۹۱، ص۵.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۲۳.</ref>.