مارقین در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

[[مارقین]] - بیرون شدگان از [[دین]] -<ref>لغت‌نامه دهخدا، ج۳، ص۱۹۹۴۵.</ref> اصطلاحاً به کسانی گفته می‌شد که پس از [[تحمیل]] [[حکمیت]] بر [[علی]] {{ع}} در جریان [[جنگ]] با [[معاویه]] - در [[جنگ صفین]] -<ref>ر. ک: حکمیت.</ref> آن [[حضرت]] را مورد بازخواست قرار دادند که چرا از [[پذیرش]] [[حکمیت]] [[توبه]] نکرده و مجدداً با [[معاویه]] نمی‌جنگند؟!. [[علی]] {{ع}} آنها را [[نصیحت]] کرد، ولی فایده‌ای نبخشید. از این‌رو، آنها از [[اطاعت]] آن [[حضرت]] خارج شدند و در محلی بنام "[[نهروان]]" برای [[جنگ]] با [[علی]] {{ع}} گرد هم آمدند. [[امام]] {{ع}} نیز ناچار به [[جنگ]] با آنان شد، و این سومین [[جنگ]] در حوزه داخلی [[حکومت]] [[علی]] {{ع}} بود. این گروه، در [[تاریخ اسلام]] به گروه "[[خوارج]]" مشهورند<ref>ر. ک: خوارج.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۵۷.</ref>.