جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
(←پانویس) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
مجاهد بن جبیر مکی<ref>در تاریخ وفات وی اختلاف است. سال ۱۰۴ قولی است که ابن حجر از یحیای قطان نقل کرده است. سال‌های ۱۰۰، ۱۰۱، ۱۰۲ و ۱۰۳ اقوال دیگری است که ابن حجر آورده است (ر.ک: ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۱۰، ص۳۹).</ref> یکی از [[مفسّران]] [[تابعی]] معروف، [[مجاهد]] مکّی فرزند«جبر» یا «جبیر» است؛ زیرا افزون بر اینکه در [[کتاب‌های تفسیری]] [[شیعه]] و [[سنی]] [[روایات]] و آرای [[تفسیری]] فراوانی از وی نقل شده است<ref>براساس برنامه رایانه‌ای معجم فقهی، نام مجاهد ۲۲۵۶۹ مورد در ۱۸۰ جلد از تفاسیر شیعه و سنی آمده است؛ البته امکان دارد در برخی موارد، مجاهد بن جبر مورد بحث نباشد و یا مربوط به تفسیر نباشد، در خصوص مجلدات مجمع البیان ۷۹۵ مورد گزارش شده است.</ref>، کتاب تفسیری با نام [[تفسیر مجاهد]] برای وی ذکر کرده‌اند<ref>ر.ک: حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۵۸.</ref> و اخیراً نیز کتابی با این نام در دو جلد و حدود هشتصد صفحه چاپ شده و موجود است. داوودی او را در طبقات المفسرین یاد کرده و با عنوان‌های {{عربی|"المقري المفّسر الامام"}} ستوده است. از خصیف نقل کرده که گفته است: [[داناترین]] آنان به تفسیر، مجاهد بوده است، و از [[قتاده]] نقل کرده که گفته است: از افرادی که باقی مانده‌اند، داناترین شخص به تفسیر، مجاهد است <ref>ر.ک: داوودی، طبقات المفسرین، ج۲، ص۳۰۵ و ۳۰۷ رقم ۶۱۷.</ref>. | مجاهد بن جبیر مکی<ref>در تاریخ وفات وی اختلاف است. سال ۱۰۴ قولی است که ابن حجر از یحیای قطان نقل کرده است. سال‌های ۱۰۰، ۱۰۱، ۱۰۲ و ۱۰۳ اقوال دیگری است که ابن حجر آورده است (ر. ک: ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۱۰، ص۳۹).</ref> یکی از [[مفسّران]] [[تابعی]] معروف، [[مجاهد]] مکّی فرزند«جبر» یا «جبیر» است؛ زیرا افزون بر اینکه در [[کتاب‌های تفسیری]] [[شیعه]] و [[سنی]] [[روایات]] و آرای [[تفسیری]] فراوانی از وی نقل شده است<ref>براساس برنامه رایانه‌ای معجم فقهی، نام مجاهد ۲۲۵۶۹ مورد در ۱۸۰ جلد از تفاسیر شیعه و سنی آمده است؛ البته امکان دارد در برخی موارد، مجاهد بن جبر مورد بحث نباشد و یا مربوط به تفسیر نباشد، در خصوص مجلدات مجمع البیان ۷۹۵ مورد گزارش شده است.</ref>، کتاب تفسیری با نام [[تفسیر مجاهد]] برای وی ذکر کرده‌اند<ref>ر. ک: حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۵۸.</ref> و اخیراً نیز کتابی با این نام در دو جلد و حدود هشتصد صفحه چاپ شده و موجود است. داوودی او را در طبقات المفسرین یاد کرده و با عنوان‌های {{عربی|"المقري المفّسر الامام"}} ستوده است. از خصیف نقل کرده که گفته است: [[داناترین]] آنان به تفسیر، مجاهد بوده است، و از [[قتاده]] نقل کرده که گفته است: از افرادی که باقی مانده‌اند، داناترین شخص به تفسیر، مجاهد است <ref>ر. ک: داوودی، طبقات المفسرین، ج۲، ص۳۰۵ و ۳۰۷ رقم ۶۱۷.</ref>. | ||
[[ذهبی]] نیز با عنوان {{عربی|"شيخ القرّاء و المفسرین"}} از او یاد کرده است<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۴۴۹ رقم ۱۷۵.</ref>. | [[ذهبی]] نیز با عنوان {{عربی|"شيخ القرّاء و المفسرین"}} از او یاد کرده است<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۴۴۹ رقم ۱۷۵.</ref>. | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
[[اسماعیل پاشا]] نیز نام وی را در [[اسماء]] المؤلفین ذکر کرده و کتاب تفسیر القرآن را تألیف وی دانسته است<ref>بغدادی، هدیة العارفین، ج۶، ص۴.</ref>. | [[اسماعیل پاشا]] نیز نام وی را در [[اسماء]] المؤلفین ذکر کرده و کتاب تفسیر القرآن را تألیف وی دانسته است<ref>بغدادی، هدیة العارفین، ج۶، ص۴.</ref>. | ||
[[احمد اسماعیل]]، [[نوفل]] - استاد دانشکده [[شریعت]] در [[دانشگاه]] [[اردن]] - رسالۀ دکتری خود را با عنوان [[مجاهد]]، المفسر و التفسیر در معرفی مجاهد، روش و ویژگی‌های [[تفسیری]] وی قرار داده است و در آن از [[شخصیت]] مجاهد، ویژگی‌های محیط و عصر وی، رتبه [[علمی]]، اساتید و [[شاگردان]] وی، تفسیر مخطوط منسوب به وی، طرق [[روایت]] تفسیر از وی، مصادر وی در تفسیر، آرای وی در مباحث [[علوم قرآنی]]، روش وی در [[تفسیر آیات]] [[عقاید]] و [[آیات]] [[احکام]] و اثرگذاری تفسیر وی در آثار علمی بعد از وی بحث کرده است. این رساله در سال ۱۴۱۱ ه. ق در ۷۰۷ صفحه منتشر شده است. برای [[آگاهی]] از [[مذهب]]، [[وثاقت]]، استاد، رتبۀ علمی، [[مکتب]] و روش تفسیری وی به آن کتاب و [[مکاتب تفسیری]] جلد اول تألیف نگارنده [[رجوع]] شود<ref>ر.ک: بابایی، مکاتب تفسیری، ج۱، ص۱۹۱-۲۰۹.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۱۷۳-۱۷۴.</ref> | [[احمد اسماعیل]]، [[نوفل]] - استاد دانشکده [[شریعت]] در [[دانشگاه]] [[اردن]] - رسالۀ دکتری خود را با عنوان [[مجاهد]]، المفسر و التفسیر در معرفی مجاهد، روش و ویژگی‌های [[تفسیری]] وی قرار داده است و در آن از [[شخصیت]] مجاهد، ویژگی‌های محیط و عصر وی، رتبه [[علمی]]، اساتید و [[شاگردان]] وی، تفسیر مخطوط منسوب به وی، طرق [[روایت]] تفسیر از وی، مصادر وی در تفسیر، آرای وی در مباحث [[علوم قرآنی]]، روش وی در [[تفسیر آیات]] [[عقاید]] و [[آیات]] [[احکام]] و اثرگذاری تفسیر وی در آثار علمی بعد از وی بحث کرده است. این رساله در سال ۱۴۱۱ ه. ق در ۷۰۷ صفحه منتشر شده است. برای [[آگاهی]] از [[مذهب]]، [[وثاقت]]، استاد، رتبۀ علمی، [[مکتب]] و روش تفسیری وی به آن کتاب و [[مکاتب تفسیری]] جلد اول تألیف نگارنده [[رجوع]] شود<ref>ر. ک: بابایی، مکاتب تفسیری، ج۱، ص۱۹۱-۲۰۹.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۱۷۳-۱۷۴.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||