جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[نعیم بن دجاجه اسدی در تاریخ اسلامی]] - [[نعیم بن دجاجه اسدی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[شیخ طوسی]]، نعیم بن دجاجه اسدی که به او [[نعیم بن خارجه]] نیز گفته شده، از [[اصحاب امیرمؤمنان]]{{ع}} نیز به شمار آورده است<ref>رجال طوسی، ص۶۰، ش۴.</ref>. | [[شیخ طوسی]]، نعیم بن دجاجه اسدی که به او [[نعیم بن خارجه]] نیز گفته شده، از [[اصحاب امیرمؤمنان]] {{ع}} نیز به شمار آورده است<ref>رجال طوسی، ص۶۰، ش۴.</ref>. | ||
از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] است که فرمود: [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} شخصی را نزد [[بشر بن عطارد]] به علت سخن ناپسندی که گفته بود، فرستاد. هنگامی که [[نماینده]] [[امام]]{{ع}} نزد [[بنی‌اسد]] رسید، نعیم نزد [[بشر بن عطارد]] رفت و او را فراری داد. [[امام]]{{ع}} پس از اطلاع از فراری شدن [[بشر بن عطارد]] [[دستور]] داد که نعیم را بیاورند تا [[تنبیه]] شود، وقتی نعیم [[خدمت]] [[امام]]{{ع}} آمد، با [[جسارت]] و بی‌ادبی گفت: ای [[علی]] به [[خدا]] قسم، ایستادن در کنار شما [[ذلت]] است و جدا شدن از شما هم [[کفر]] است. | از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] است که فرمود: [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} شخصی را نزد [[بشر بن عطارد]] به علت سخن ناپسندی که گفته بود، فرستاد. هنگامی که [[نماینده]] [[امام]] {{ع}} نزد [[بنی‌اسد]] رسید، نعیم نزد [[بشر بن عطارد]] رفت و او را فراری داد. [[امام]] {{ع}} پس از اطلاع از فراری شدن [[بشر بن عطارد]] [[دستور]] داد که نعیم را بیاورند تا [[تنبیه]] شود، وقتی نعیم [[خدمت]] [[امام]] {{ع}} آمد، با [[جسارت]] و بی‌ادبی گفت: ای [[علی]] به [[خدا]] قسم، ایستادن در کنار شما [[ذلت]] است و جدا شدن از شما هم [[کفر]] است. | ||
[[امام]]{{ع}} با شنیدن این سخن از او فرمود: "تو را بخشیدم؛ زیرا [[خداوند]] می‌فرماید: {{متن قرآن|ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ}}<ref>سوره مؤمنون، آیه ۹۶.</ref>؛ | [[امام]] {{ع}} با شنیدن این سخن از او فرمود: "تو را بخشیدم؛ زیرا [[خداوند]] می‌فرماید: {{متن قرآن|ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ}}<ref>سوره مؤمنون، آیه ۹۶.</ref>؛ | ||
اما جواب تو ای نعیم! این که گفتی ایستادن در کنار من [[ذلت]] است، این سخن تو گناهی است که تو مرتکب شدی و اما گفتارت که [[فراق]] من [[کفر]] است، سخن درست و ثوابی گفتی - زیرا [[فراق]] و جدایی از [[حضرت علی]]{{ع}} [[کفر]] است - و لذا آن گناهت به این [[کلام]] ثوابت [[پاک]] شد"<ref>فروع کافی، ج۷، ص۲۶۸؛ رجال کشی، ص۹۰، ش۱۴۴؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج۲، ص۱۱۳.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۸۷-۱۳۸۸.</ref> | اما جواب تو ای نعیم! این که گفتی ایستادن در کنار من [[ذلت]] است، این سخن تو گناهی است که تو مرتکب شدی و اما گفتارت که [[فراق]] من [[کفر]] است، سخن درست و ثوابی گفتی - زیرا [[فراق]] و جدایی از [[حضرت علی]] {{ع}} [[کفر]] است - و لذا آن گناهت به این [[کلام]] ثوابت [[پاک]] شد"<ref>فروع کافی، ج۷، ص۲۶۸؛ رجال کشی، ص۹۰، ش۱۴۴؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج۲، ص۱۱۳.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۸۷-۱۳۸۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||