جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[سهل‌انگاری]] در انجام [[کارها]] باعث می‌شود که کارها و امور [[زندگی]] به خوبی و به موقع انجام نگیرد و سامان نیابد. از [[امام علی]]{{ع}} [[روایت]] شده است که: «هر کس [[مسامحه]] و سهل‌انگاری کند با نفس خود در آنچه [[دوست]] می‌دارد، دارد، به [[رنج]] و تعب اندازد او را در آنچه ناخوش دارد»<ref>گفتار امیرالمؤمنین علی{{ع}}، ج۲، ص۱۴۶۱.</ref>. [[غفلت]] و [[سستی]] از ریشه‌های سهل‌انگاری به شمار می‌رود. سهل‌انگاری موجب سستی در انجام درست کارها و غفلت از عواقب [[ناپسند]] مترتب بر آن است. | [[سهل‌انگاری]] در انجام [[کارها]] باعث می‌شود که کارها و امور [[زندگی]] به خوبی و به موقع انجام نگیرد و سامان نیابد. از [[امام علی]] {{ع}} [[روایت]] شده است که: «هر کس [[مسامحه]] و سهل‌انگاری کند با نفس خود در آنچه [[دوست]] می‌دارد، دارد، به [[رنج]] و تعب اندازد او را در آنچه ناخوش دارد»<ref>گفتار امیرالمؤمنین علی {{ع}}، ج۲، ص۱۴۶۱.</ref>. [[غفلت]] و [[سستی]] از ریشه‌های سهل‌انگاری به شمار می‌رود. سهل‌انگاری موجب سستی در انجام درست کارها و غفلت از عواقب [[ناپسند]] مترتب بر آن است. | ||
[[امام سجاد]]{{ع}} از [[خداوند]] می‌طلبد که جزء غافلان نباشد و نسبت به سهل‌انگاری هشدار می‌دهد: «ای خداوند مرا از [[خواب]] غافلان و ناهشیاری اسراف‌کاران و خواب‌آلودگی [[خذلان]] رسیدگان بیدار و [[آگاه]] ساز. دلم را به کاری برگمار که اطاعت‌کنندگان را بدان گماشته‌ای و متعبدان را بدان واداشته‌ای و [[بندگان]] سهل‌انگار را بدان از [[عذاب]] [[رهایی]] بخشیده‌ای»<ref>نیایش چهل‌وهفتم.</ref>. | [[امام سجاد]] {{ع}} از [[خداوند]] می‌طلبد که جزء غافلان نباشد و نسبت به سهل‌انگاری هشدار می‌دهد: «ای خداوند مرا از [[خواب]] غافلان و ناهشیاری اسراف‌کاران و خواب‌آلودگی [[خذلان]] رسیدگان بیدار و [[آگاه]] ساز. دلم را به کاری برگمار که اطاعت‌کنندگان را بدان گماشته‌ای و متعبدان را بدان واداشته‌ای و [[بندگان]] سهل‌انگار را بدان از [[عذاب]] [[رهایی]] بخشیده‌ای»<ref>نیایش چهل‌وهفتم.</ref>. | ||
در جای دیگر درخواست می‌کند: «ای خداوند، مرا به سبب اندک بودن سپاسگزاریم از خیر [[دنیا]] و [[آخرت]] [[محروم]] مکن. گناهانم را که تنها تو می‌دانی چیست بیامرز. اگر مرا عذاب کنی، سزای من است که من ستمگرم و تباهکارم و گنهکارم و مقصّرم و سهل‌انگارم و [[غافل]] از بهره خویش هستم. اگر مرا بیامرزی چه شگفت، که تو [[مهربان‌ترین]] مهربانانی»<ref>نیایش پنجاه‌ویکم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ گفتار امیرالمؤمنین علی{{ع}}، ترجمه غررالحکم، سیدحسین شیخ‌الاسلامی، ج۲، انصاریان، قم، ۱۳۷۹، چاپ پنجم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «سهل‌انگاری»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۷۶.</ref> | در جای دیگر درخواست می‌کند: «ای خداوند، مرا به سبب اندک بودن سپاسگزاریم از خیر [[دنیا]] و [[آخرت]] [[محروم]] مکن. گناهانم را که تنها تو می‌دانی چیست بیامرز. اگر مرا عذاب کنی، سزای من است که من ستمگرم و تباهکارم و گنهکارم و مقصّرم و سهل‌انگارم و [[غافل]] از بهره خویش هستم. اگر مرا بیامرزی چه شگفت، که تو [[مهربان‌ترین]] مهربانانی»<ref>نیایش پنجاه‌ویکم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ گفتار امیرالمؤمنین علی {{ع}}، ترجمه غررالحکم، سیدحسین شیخ‌الاسلامی، ج۲، انصاریان، قم، ۱۳۷۹، چاپ پنجم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «سهل‌انگاری»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۷۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||