جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
مراد از راوی [[ابواسحاق ابراهیم بن اسحاق صینی کوفی]] است که از [[راویان]] [[عامه]] بوده و نام وی در بعضی کتب رجالی [[اهل سنت]] ذکر شده است. | مراد از راوی [[ابواسحاق ابراهیم بن اسحاق صینی کوفی]] است که از [[راویان]] [[عامه]] بوده و نام وی در بعضی کتب رجالی [[اهل سنت]] ذکر شده است. | ||
گزارش چندانی از حال وی نرسیده است. [[ذهبی]] از ایشان با | گزارش چندانی از حال وی نرسیده است. [[ذهبی]] از ایشان با وصف «صینی»<ref>الصینی (چینی): سمعانی در الأنساب، ذیل عنوان الصینی می‌نویسد: {{عربی|الصینی: بکسر الصاد المهملة، و سکون الیاء المنقوطة باثنتین من تحتها، و فی آخرها النون. هذه النسبة إلی موضعین: أحدهما: الصین الإقلیم المعروف بأرض المشرق بالحسن و حسن الصنعة... و أما أبوعلی الحسن بن أحمد بن ماهان الصینی فهو منسوب إلی صینیة الحوانیت و هی مدینة بین واسط و الصلیف بالعراق. (الانساب، ج۳، ص۵۷۷ - ۵۷۸) سپس در باره علت ملقب شدن ابراهیم بن اسحاق به الصینی می‌نویسد: و أما إبراهیم بن إسحاق الصینی، کوفی، کان یتجر فی البحر، و رحل إلی الصین، و هو من بلاد المشرق، یروی عن أبی عاتکة، عن أنس، عن النبی {{صل}} قال: اطلبوا العلم ولو بالصین}}. (الانساب، ج۳، ص۵۷۷ - ۵۷۸).</ref> «ضریر»<ref>{{عربی|الضریر}}؛ ([[نابینا]]). | ||
{{عربی|و رجل ضریر: بین الضرارة، و قوم أضراء: ذاهبو البصر}}؛ (کتاب العین، ج۷، ص۷)؛ {{عربی|و رجل ضریر بین الضرارة، أی ذاهب البصر}}؛ (الصحاح، ج۲، ص۷۲۰). | {{عربی|و رجل ضریر: بین الضرارة، و قوم أضراء: ذاهبو البصر}}؛ (کتاب العین، ج۷، ص۷)؛ {{عربی|و رجل ضریر بین الضرارة، أی ذاهب البصر}}؛ (الصحاح، ج۲، ص۷۲۰). | ||
[[ابن اثیر]] بعد از [[نقل حدیث]] {{عربی|فجاء ابن أم مکتوم یشکو ضرارته}} می‌نویسد: {{عربی|الضرارة هاهنا: العمی و الرجل ضریر، و هو من الضر: سوء الحال و فیه ابتلینا بالضراء فصبرنا، و ابتلینا بالسراء فلم نصبر الضراء: الحالة التی تضر، وهی نقیض السراء، و هما بنا آن للمؤنث، ولا مذکر لهما، یرید اختبرنا بالفقر و الشدة و العذاب فصبرنا علیه، فلما جاءتنا السراء، و هی الدنیا و السعة و الراحة بطرنا و لم نصبر}}. ([[النهایة فی غریب الحدیث]] و الاثر، ج۳، ص۸۲) بر این اساس، عبارت صاحب طرائف المقال فی طبقات الرجال جای [[تأمل]] دارد که تحت عنوان الضریر نوشته است: {{عربی|کان الرجل ضریراً، و هو من الضر الذی هو سوء الحال، فصاحب الصفة ضریر، أی: سیء الحالة؛ خسیس الخلق، و یمکن أن یکون من الضرارة و هی العمل، و الثانی أشهر}}. (طرائف المقال، ج۲، ص۲۱۴، ش۷۳). | [[ابن اثیر]] بعد از [[نقل حدیث]] {{عربی|فجاء ابن أم مکتوم یشکو ضرارته}} می‌نویسد: {{عربی|الضرارة هاهنا: العمی و الرجل ضریر، و هو من الضر: سوء الحال و فیه ابتلینا بالضراء فصبرنا، و ابتلینا بالسراء فلم نصبر الضراء: الحالة التی تضر، وهی نقیض السراء، و هما بنا آن للمؤنث، ولا مذکر لهما، یرید اختبرنا بالفقر و الشدة و العذاب فصبرنا علیه، فلما جاءتنا السراء، و هی الدنیا و السعة و الراحة بطرنا و لم نصبر}}. ([[النهایة فی غریب الحدیث]] و الاثر، ج۳، ص۸۲) بر این اساس، عبارت صاحب طرائف المقال فی طبقات الرجال جای [[تأمل]] دارد که تحت عنوان الضریر نوشته است: {{عربی|کان الرجل ضریراً، و هو من الضر الذی هو سوء الحال، فصاحب الصفة ضریر، أی: سیء الحالة؛ خسیس الخلق، و یمکن أن یکون من الضرارة و هی العمل، و الثانی أشهر}}. (طرائف المقال، ج۲، ص۲۱۴، ش۷۳). | ||