جابر بن زید ازدی در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف')
خط ۱۳: خط ۱۳:
دلیل [[مفسر]] بودن وی افزون بر سخن نقل شده از ابن عباس و ابن حبان، [[روایات]] و [[آثار تفسیری]] نقل شده از وی در [[کتاب‌های تفسیری]] است<ref>براساس برنامه رایانه‌ای معجم فقهی، در تفاسیر شیعه و سنّی ذکر جابر بن یزید ۱۱۱ مورد و ذکر ابو الشعثاء ۹ مورد است؛ برای نمونه ر. ک: طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۱۱۷؛ ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ج۴، ص۵۱۱.</ref>.
دلیل [[مفسر]] بودن وی افزون بر سخن نقل شده از ابن عباس و ابن حبان، [[روایات]] و [[آثار تفسیری]] نقل شده از وی در [[کتاب‌های تفسیری]] است<ref>براساس برنامه رایانه‌ای معجم فقهی، در تفاسیر شیعه و سنّی ذکر جابر بن یزید ۱۱۱ مورد و ذکر ابو الشعثاء ۹ مورد است؛ برای نمونه ر. ک: طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۱۱۷؛ ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ج۴، ص۵۱۱.</ref>.


فؤاد سزگین نیز او را در شمار [[فقیهان]] [[اباضیه]] آورده و گفته است: [[فقیه]] مشهور [[اباضی]] است، ولی [[وصف]] «[[مفسر قرآن]]» را نیز برای وی ذکر کرده است<ref>سزگین، تاریخ التراث العربی، ج۱، جزء ۳، ص۳۸۶.</ref>. گویا [[شهرت]] [[فقهی]] وی موجب شده که به [[مفسر]] بودن وی کم‌تر توجه شود و ازاین‌رو، در طبقات المفسرین [[سیوطی]] و داوودی از وی یاد نشده است.
فؤاد سزگین نیز او را در شمار [[فقیهان]] [[اباضیه]] آورده و گفته است: [[فقیه]] مشهور [[اباضی]] است، ولی وصف «[[مفسر قرآن]]» را نیز برای وی ذکر کرده است<ref>سزگین، تاریخ التراث العربی، ج۱، جزء ۳، ص۳۸۶.</ref>. گویا [[شهرت]] [[فقهی]] وی موجب شده که به [[مفسر]] بودن وی کم‌تر توجه شود و ازاین‌رو، در طبقات المفسرین [[سیوطی]] و داوودی از وی یاد نشده است.


از وی در کتاب‌های رجال‌شناسی [[شیعه]] یاد نشده است، ولی رجال‌شناسان [[اهل تسنن]] او را آورده و توثیق کرده‌اند<ref>ر. ک: ابن شاهین، تاریخ اسماء الثقات، ص۵۶، رقم ۱۷۱؛ ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۲، ص۳۴، رقم ۶۱.</ref>. برحسب نقل [[ابن حجر]]، فرقۀ [[اباضیه]] او را از خود می‌دانسته‌اند، ولی او از این [[مذهب]] [[برائت]] می‌جسته است<ref>ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۲، ص۳۴، رقم ۶۱.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۱۷۲.</ref>
از وی در کتاب‌های رجال‌شناسی [[شیعه]] یاد نشده است، ولی رجال‌شناسان [[اهل تسنن]] او را آورده و توثیق کرده‌اند<ref>ر. ک: ابن شاهین، تاریخ اسماء الثقات، ص۵۶، رقم ۱۷۱؛ ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۲، ص۳۴، رقم ۶۱.</ref>. برحسب نقل [[ابن حجر]]، فرقۀ [[اباضیه]] او را از خود می‌دانسته‌اند، ولی او از این [[مذهب]] [[برائت]] می‌جسته است<ref>ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۲، ص۳۴، رقم ۶۱.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۱۷۲.</ref>
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش