جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
ربع چهارم شامل بخارا، چاچ، نسف، سُغد، اشروسنه، [[سمرقند]] میشد. بعد از [[اسلام]]، [[ولایت]] [[سجستان]] (سیستان کنونی) و زرنگ، جزئی از ربعهای خراسان بود<ref>به نقل از: تاریخ ایران باستان.</ref>. | ربع چهارم شامل بخارا، چاچ، نسف، سُغد، اشروسنه، [[سمرقند]] میشد. بعد از [[اسلام]]، [[ولایت]] [[سجستان]] (سیستان کنونی) و زرنگ، جزئی از ربعهای خراسان بود<ref>به نقل از: تاریخ ایران باستان.</ref>. | ||
[[مسعودی]] در | [[مسعودی]] در وصف خراسان و مردمش مینویسد: «از خصایص آب و هوای سرزمین خراسان، [[عقول]] و [[همت]] و بلند پروازیهای بزرگ میباشد. مردمی فکور و صاحب [[تدبیر]] و آرای صحیح به بار آورده است. در کدامین سرزمین مردانی چون ابومسلم [[خراسانی]]، خانادان [[برمکیان]]، [[نوبختیان]]، طاهریان، سامانیان، غزنویان [[ظهور]] کردهاند و نامدارانی چون [[فردوسی]]، خیام، [[عطار]]، دقیقی، [[اسدی]]، [[ابن سینا]]، [[فارابی]]، ابوریحان، خواجه [[نظام]] الملک، غزالی و [[شیخ طوسی]] برخواسته است»<ref>مروج الذهب، ج۲، ص۳۲۵.</ref>. | ||
در تاریخ خراسان بعد از اسلام آمده: [[مسلمانان]] در [[زمان]] [[خلافت عثمان]]، بعد از جنگهای مهم و سرنوشتسازی چون [[قادسیه]]، جولا، [[نهاوند]]، به ایران رسیدند و بعد از [[شکست]] [[یزدگرد سوم]]، آخرین [[پادشاه]] ساسانی در خراسان، این منطقه را [[تصرف]] کردند. در [[سال ۳۱ هجری]]، [[خلیفه]] ([[عثمان]]) [[دستور]] داد: هر کس بتواند خراسان را [[فتح]] نماید، او به عنوان [[حاکم]] خراسان [[منصوب]] خواهد شد. «[[عبداللّه بن عامر]]»، [[جوانی]] ۲۰ ساله اما [[دلاور]] و [[جسور]]، اعلام [[آمادگی]] نمود. او از کرمان به راه افتاد و تمام شهرهایی را که در مسیر خراسان بودند [[فتح]] کرد. عامر به [[جدیت]] خود را به طبس که دروازه خراسان بود رساند و توانست [[مرو]] را که مقر [[حکومت]] خراسان بود فتح کند. عبد اللّه بن عامر به عنوان اولین حاکم [[مسلمان]] بر خراسان به حکومت رسید اما تا زمانی که [[عثمان]] زنده بود چندین حاکم بر خراسان حکومت کردند که میتوان «[[قیس بن هیثم]]» و «[[حاتم بن نعمان باهلی]]» را نام برد. | در تاریخ خراسان بعد از اسلام آمده: [[مسلمانان]] در [[زمان]] [[خلافت عثمان]]، بعد از جنگهای مهم و سرنوشتسازی چون [[قادسیه]]، جولا، [[نهاوند]]، به ایران رسیدند و بعد از [[شکست]] [[یزدگرد سوم]]، آخرین [[پادشاه]] ساسانی در خراسان، این منطقه را [[تصرف]] کردند. در [[سال ۳۱ هجری]]، [[خلیفه]] ([[عثمان]]) [[دستور]] داد: هر کس بتواند خراسان را [[فتح]] نماید، او به عنوان [[حاکم]] خراسان [[منصوب]] خواهد شد. «[[عبداللّه بن عامر]]»، [[جوانی]] ۲۰ ساله اما [[دلاور]] و [[جسور]]، اعلام [[آمادگی]] نمود. او از کرمان به راه افتاد و تمام شهرهایی را که در مسیر خراسان بودند [[فتح]] کرد. عامر به [[جدیت]] خود را به طبس که دروازه خراسان بود رساند و توانست [[مرو]] را که مقر [[حکومت]] خراسان بود فتح کند. عبد اللّه بن عامر به عنوان اولین حاکم [[مسلمان]] بر خراسان به حکومت رسید اما تا زمانی که [[عثمان]] زنده بود چندین حاکم بر خراسان حکومت کردند که میتوان «[[قیس بن هیثم]]» و «[[حاتم بن نعمان باهلی]]» را نام برد. |